Skólavarðan - 01.11.2010, Qupperneq 30

30
Skólavarðan 5. tbl. 2010
Ég held að yfirleitt sé ekki við skóla-
stjórnendur að sakast þegar svona mál
koma upp. Það er sífellt hert að þeim
í niðurskurði og þeim er sagt að spara
svo og svo mikla peninga.
Ég get bara sagt eitt við aðra kennara
sem lenda í svona aðstæðum og það
er að þeir mega alls ekki láta ástandið
vara svona lengi og ganga svona langt
eins og gerðist hjá mér.
maður ekki sinnt sjálfum sér eða öðrum þegar heim kemur. Það var
búið að sjúga úr mér alla orku, algjörlega þurrausa mig. Ég hafði
auðvitað lent í ýmsu í kennslunni eins og gengur gerist, maður bítur
bara á jaxlinn, en í þessari aðstöðu hafði ég aldrei lent áður.“
Niðurskurður eykur álagið
Kennarinn segist hafa átt mjög góð samskipti við foreldra viðkom-
andi nemanda sem hafi sýnt fullan skilning á aðstæðum. „Sem betur
fer voru það regluleg og góð samskipti en þau gátu í sjálfu sér lítið
gert. Það skiptir gífurlega miklu máli að samstarf við foreldra sé gott.
Öll börn eiga rétt á að vera í sínum heimaskóla en mér finnst að í
sumum tilfellum sé það börnunum fyrir bestu að þau fái sérúrræði við
sitt hæfi. Þegar svona dæmi koma upp, eins og mitt, bitna aðstæður á
viðkomandi nemanda og öllum öðrum í bekknum. Svo lenda auðvitað
aðrir starfsmenn skólans í þessu því það þurfa fleiri að umgangast
nemandann en umsjónarkennarinn. Þetta mál leystist eftir að ég fór í
veikindaleyfi og nemandinn fékk viðhlítandi stuðning en það er hart
að þurfa að missa heilsuna áður en nemandi fær þá aðstoð sem hann
þarf. Ég held að yfirleitt sé ekki við skólastjórnendur að sakast þegar
svona mál koma upp. Það er sífellt hert að þeim í niðurskurði og þeim
er sagt að spara svo og svo mikla peninga. Skólastjórnendur og aðrir
starfsmenn skóla mæta stöðugt auknu álagi. Það er orðið mjög mikið
núna, nemendum hefur fjölgað í bekkjum og þetta er komið yfir þau
mörk sem í raun ættu að vera. Það er sama hvort við tölum um kenn-
ara eða annað starfsfólk grunnskóla. Allir eru undir gífurlegu álagi.“
Viðvörun til þeirra sem lenda í þessum aðstæðum
Í þá mánuði sem umræddur nemandi naut ekki stuðnings gekk hann
mjög nærri kennaranum þó að dagamunur væri á athöfnum hans. „Ég
get bara sagt eitt við aðra kennara sem lenda í svona aðstæðum og
það er að þeir mega alls ekki láta ástandið vara svona lengi og ganga
svona langt eins og gerðist hjá mér. Það er alvarlegt að missa heilsuna
á besta aldri. Ég tel mig nú hafa náð aftur heilsu enda fór ég að ráðum
læknisins og tók því rólega um hríð. Ég tók líka þá ákvörðun að láta
ekki svona lagað yfir mig ganga framar.“ Kennarinn segist þó ekki hafa
íhugað alvarlega að hætta kennslu þótt það hafi komið upp í hugann.
„Ég vil helst ekkert annað gera þótt það sé ljóst að enginn stundar
kennslu launanna vegna. Ég var með smávegis kvíðahnút í maganum
þegar ég hóf kennslu aftur en ég hef fengið góðan stuðning eftir þetta.
Ég hef aldrei verið mikið frá vinnu áður, hef oft verið með erfiða nem-
endur og tekist að leysa þau mál en þetta varð mér algjör ofraun.“
fóLkIÐ