Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.07.1995, Side 37

kennilegu andrúmslofti. Þeim
fannst sem Adolf væri að klípa í
taugaendana.
Það var rúsínan á pítsu-
endanum.
Ég get alveg ímyndað mér að
af að alast upp í slíku umhverfi
sé eins og að vaxa eingöngu
innan um IKEA hluti. Þangað til
að beinin eru orðin hörð og barnafitan brunnin.
Þannig.
*
Það var ekki fyrr en löngu seinna sem ég komst að því að allar
byggingarnar á Skólavörðuholtinu voru hugarsmíð og steinsteypa eins
og sama arkitektsins. Og upphafin draumabyggð annars manns sem
þá var ráðherra. Og fól honum að hanna öll þessi hús. í þýskum ný-
klassískum anda. Rómantík og hönnuð náttúra. Þjóðernisstefna.
Steypt stuðlaberg. Veðruð gildi frá botni Miðjarðarhafsins. Þetta átti
víst að verða Akrópólis Norðursins.
35