Morgunblaðið - 07.01.2016, Qupperneq 22

22 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. JANÚAR 2016
Selhella 13 | 221 Hafnarfjörður | Sími 564 1400 | kerfi@kerfi.is | kerfi.is
Fagleg & persónuleg þjónusta
Dæmi:
COFFEE QUEEN
Kaffivél fyrir vandláta,
hentar frekar stórum
og stærri fyrirtækjum
7.600,- án VSK
Þjónusta- & leigugjald á mán.
Drykkjarlausnir fyrir þitt fyrirtæki
Hagkvæmara en þú heldur!
„Fyrir ári réðust
íslamistar á ritstjórn
skopblaðsins Charlie
Hedbo og myrtu alla
sem þar voru. Morðin
réttlættu þeir með
því að það væri helg-
ur réttur þeirra að
drepa alla sem gerðu
grín að Múhameð
spámanni og trúar-
brögðum sem við
hann eru kennd. Árásin var atlaga
að tjáningarfrelsinu. Skilaboðin
eru að allir sem leyfa sér að nýta
frelsi sitt til tjáningar um íslam
sem íslamistum er ekki að skapi
verða teknir af lífi vegna skoðana
sinna.
Heimurinn fordæmdi þessa árás
á tjáningar- og ritfrelsið. Fjöl-
margir settu lítinn penna í barm
sér eða tóku upp vígorðin „je suis
Charlie“ til að sýna að þeir ætluðu
ekki að láta kúga sig. Nokkru síðar
voru pennarnir og vígorðin horfin
og það var enginn Charlie, jafnvel
ekki Charlie sjálfur. Fjölmiðlar
birtu ekki myndir af þeim skop-
teikningum sem voru ástæða morð-
anna. Almenn hræðsla varð við að
nýta tjáningarfrelsið þegar fjallað
er um íslam.
Viðbrögð uppgjafaraflanna í
Evrópu við árás vígamannanna
voru m.a. að safna upplýsingum um
áskrifendur að Charlie í því skyni
að reyna að koma í veg fyrir að ein-
hver þeirra gripi til aðgerða. Madr-
össunum og moskunum þar sem
hatursáróðrinum gegn tjáningar-
frelsinu og vestrænum lífsháttum
er dælt út reglubundið var hins
vegar ekki lokað. Það þurfti meira
að koma til svo einhverjum við-
brögðum yrði beitt gagnvart þeim.
Þessi atlaga íslamista að tjáning-
arfrelsinu með morðunum á rit-
stjórn Charlie Hedboe var ekki sú
fyrsta í Evrópu. Undir lok síðustu
aldar var gefinn út dauðadómur á
skáldið Salman Rushdie fyrir að
skrifa bókina „Söngva Satans“.
Salman þurfti síðan á strangri ör-
yggisgæslu að halda og er enn á
lífi, en sömu sögu er ekki að segja
um japanskan þýðanda bókarinnar,
sem var stunginn til bana. Ítalski
þýðandinn slapp frá samskonar
árás eins og norski útgefandi bók-
arinnar sem varð fyrir skotárás.
Bókabúðir sem seldu bókina voru
sprengdar eða eldur lagður að
þeim. Tíu lönd bönnuðu bókina
þ.á m. föðurland höfundarins, Ind-
land.
Hollenski kvikmyndaleikstjórinn
Theo van Gogh gerði kvikmyndina
„Submisson“ árið 2004 um undir-
gefni og niðurlægingu
kvenna í íslam í sam-
vinnu við Ayaan Hirsi
Ali. Theo van Gogh var
skotinn til bana 2. nóv-
ember sama ár af ísl-
amista sem fæddist í
Hollandi. Ayaan Hirsi
Ali var síðan gætt
vegna tíðra morðhót-
ana. Myndin „Sub-
mission“ fæst hvergi
sýnd í kvikmynda-
húsum.
Í október voru tíu ár liðin frá því
að danska blaðið Jyllands Posten
birti kjánalegar skopteikningar af
Múhameð spámanni. Það var of
mikið fyrir íslamistana og ítrekað
hefur verið reynt að drepa teikn-
arann, aðila sem tengjast Jyllands
Posten og aðför gerð að norska rit-
stjóranum sem birti skopteikning-
arnar í blaði sínu. Í dag er fjallað
um þessar teikningar í skólum í
Danmörku en þær eru ekki sýndar
og aðspurð segja skólayfirvöld að
það sé gjörsamlega ónauðsynlegt.
Meðvirknin og uppgjöfin er algjör
á borði þótt því sé neitað í orði.
Hryðjuverk hafa ítrekað verið
framin og kostað miklar mann-
fórnir. Í nýliðinni árás íslamista í
París voru tæplega 200 einstakl-
ingar drepnir. Nánast daglega ber-
ast fréttir af árásum íslamista víðs-
vegar um heiminn. Fjöldi fólks er
drepinn. Þær árásir eru hræðileg-
ur glæpur en hafa minni afleið-
ingar þegar til lengri tíma er litið
en þær árásir sem hafa lamað tján-
ingar- og málfrelsið í Evrópu,
Bandaríkjunum og víðar þegar ísl-
am á í hlut.
Evrópska elítan og herskarar
hennar af sérfræðingum, sem og
nytsamir sakleysingjar, samþykkja
að tjáningarfrelsið sé skert með
ógnaraðgerðum íslamistanna og
trúa því enn að þeir geti talað eða
keypt sig á kostnað skattgreiðenda
frá vandanum, með fleiri sjóðum og
styrkjum, fleiri uppeldisfræðingum
og meiri fjölmenningu. Slík sýn er
tálsýn, álíka gáfuleg og að henda
kjötbitum í tígrisdýr í þeirri von að
á endanum verði tígrisdýrið græn-
metisæta.
Skert tján-
ingarfrelsi
Eftir Jón
Magnússon
Jón Magnússon
» Þessi hryðjuverk
hafa minni afleið-
ingar en árásir sem hafa
lamað tjáningar- og
málfrelsið í Evrópu,
Bandaríkjunum og víðar
þegar íslam á í hlut.
Höfundur er hæstaréttarlögmaður.
Um áramót er við
hæfi að líta um öxl yfir
farinn veg, læra af
reynslunni og gera
betur þar sem við á. Á
árinu 2015 létust 16
einstaklingar í umferð-
inni á Íslandi á móti
aðeins fjórum árið
2014. Þetta er fjórföld-
un á milli ára sem er
engan veginn ásætt-
anlegt þótt árið 2014
hafi vissulega verið það besta um
árabil. Hvert líf skiptir svo miklu
máli. Eftir góðan árangur síðustu
tíu ár þar sem við nálguðumst tak-
mark núllsýnar í banaslysum í um-
ferðinni óðfluga fáum við nú skell
sem við verðum að bregðast við.
Stór þáttur í þessum umskiptum
eru erlendir ferðamenn sem
streyma nú til landsins sem aldrei
fyrr. Sex erlendir ökumenn voru
valdir að banaslysi á síðasta ári en
ökumenn óvanir íslenskum að-
stæðum eru nú stór áhættuþáttur
fyrir aðra vegfarendur, hvort sem
þeir eru akandi, hjólandi eða gang-
andi.
Mín tilfinning er sú að áherslur á
umferðaröryggi hafi því miður verið
minna áberandi á síðasta ári heldur
en um langt árabil. Um leið fjölgar
ökumönnum verulega svo ekki
verður lengur hjá því komist að
setja aukið fjármagn í uppbyggingu
vega, forvarnir og umferðaráróður.
Við þurfum að stórbæta leiðbein-
ingar og upplýsingagjöf til erlendra
ökumanna. Safe Travel-verkefnið er
stórt skref til að bæta ástandið en
það þarf að koma þeim upplýs-
ingum betur til skila og með
ákveðnari hætti.
Sem hótelstjóri Hótels Keflavík-
ur í 30 ár í umhverfi þar sem flestir
ferðamenn hefja sína för sína út á
íslenska vegi verður maður var við
mikla annmarka í upp-
lýsingagjöf til öku-
manna bílaleigu-
bifreiða. Þeir
annmarkar hafa frekar
aukist því við stækkun
markaðarins hefur af-
hending bílaleigu-
bifreiða orðið vélrænni
en áður. Sem betur fer
lánaðist okkur að tvö-
falda Reykjanesbraut-
ina áður en þessi mikla
fjölgun ferðamanna
hófst fyrir alvöru því
annars værum við í
dag í miklum vandamálum. Önnur
samskonar verkefni bíða okkar og
verða að leysast áður en vanda-
málin verða óviðráðanleg.
Stjórnstöð ferðamála var kynnt á
árinu sem samráðsvettvangur Sam-
taka ferðaþjónustunnar og stjórn-
valda og er ætlað að ráðast í verk-
efni til að efla íslenska
ferðaþjónustu enn frekar. Þeirri
áskorun sem fjölgun ferðamanna er
verður að fylgja jafn mikilvæg
áskorun um fækkun umferðarslysa
hjá þessum gestum okkar. Núllsýn
á þeim vettvangi er þar mjög verð-
ugt verkefni og myndi vera stór
þáttur í markaðssetningu og fram-
tíðarsýn Íslands sem ferðamanna-
lands. Öryggi er með mikilvægari
þáttum sem ferðamenn leita eftir
þegar ákvörðunarstaðir með fjöl-
skyldu og vinum er valdir svo ekki
sé minnst á stærri viðburði svo sem
fundi og ráðstefnur.
Sem formaður í Félagi íslenskra
bifreiðaeigenda hef ég einnig mikla
ábyrgð og hef ákveðið að gera mitt
besta með stjórn og starfsfólki fé-
lagsins til að koma þessum alvar-
lega veruleika á framfæri. FÍB hef-
ur unnið gott starf síðustu misseri,
en á hverjum degi þurfum við líka
að upplýsa stjórnvöld, ferðaþjón-
ustuna sem og bílaleigur um ábyrgð
sína í þessum efnum. Hver bílaleiga
getur m.a. sett sér sitt eigið mark-
mið um að enginn leigutaka hennar
lendi í óhöppum og slysum og nýtt
svo þann árangur í sínu markaðs-
starfi í framtíðinni.
Á Allsherjarþingi Sameinuðu
þjóðanna í mars 2010 var því lýst
yfir að tímabilið 2011 til 2020 yrði
„Decade of Action for Road Safety“
eða áratugur aðgerða í umferðarör-
yggismálum. FIA, alþjóðasamtök
bifreiðaeigendafélaga, eru einn
helsti samtarfsaðili SÞ í þessu mik-
ilvæga verkefni. Settar voru fram
ákveðnar tillögur um aðgerðir til að
fækka banaslysum og alvarlegum
slysum í umferðinni. Á ráðstefnunni
Decade of Action í Brasilíu í nóv-
ember sl. var farið yfir árangurinn
á miðju tímabili. Öllum samgöngu-
ráðherrum heimsins var boðið til
ráðstefnunnar til að fræðast og
kynna markmið sinna ríkja um
fækkun slysa í umferðinni. Glögg-
lega mátti sjá að Ísland hefur náð
töluverðum árangri í umferðarör-
yggismálum. En í þessum málum er
ekki ástæða til annars en að stefna
beint á fyrsta sætið og þeim árangri
getum við náð ef vilji er fyrir hendi.
Það er einlæg ósk mín að við
munum halda áfram að bjóða auk-
inn fjölda ferðamanna velkominn til
landsins. En ég vil sjá sama fjölda
snúa heilan heim með frásagnir af
öryggi Íslands, þjónustulund, æv-
intýrum og fegurð landsins.
Gleðilegt nýtt ár.
Ferðamenn
og umferðaröryggi
Eftir Steinþór
Jónsson »Eftir góðan árangur
síðustu ár þar sem
við nálguðumst takmark
núllsýnar í banaslysum
óðfluga fáum við nú
skell sem við verðum að
bregðast við.
Steinþór
Jónsson
Höfundur er formaður
FÍB og hótelstjóri.
Það gladdi mig
mjög þegar ég sá í
sjónvarpsfréttum á
dögunum að Bjarki
Jónsson hefur, ásamt
fjölskyldu sinni á
Ytri-Víðivöllum í
Fljótsdal, fest kaup á
sögunarmyllu og
breytir nú lerki-
drumbum í fallegan
smíðavið. Einnig er
verið að setja upp
þurrkunarofn og hvatt er til þess
að nýta afurðir skógarins sem best
enda liggja þar miklir og marg-
víslegir möguleikar. Nýta má ýms-
ar trjátegundir sem smíðavið, s.s.
birki, greni, reynivið og ösp svo
einhverjar trjátegundir séu nefnd-
ar.
Fyrsta þingsályktunartillaga
mín, þegar ég settist á Alþingi árið
1995, fjallaði einmitt um nýtingu
trjáviðar sem til fellur við grisjun.
Meðflutningsmenn voru Jónas
Hallgrímsson og Magnús Stef-
ánsson. Ég man hve margir þing-
menn glottu við tönn, ég vona að
það hafi verið af góðvild, þegar ég
flutti þessa tillögu. Kvenna-
listakonur og Jón Kristjánsson frá
Egilsstöðum gerðu sér reyndar
grein fyrir að hér var um framtíð-
armál að ræða og tóku þátt í um-
ræðunni. Það tók reyndar ekki
„nema“ átta ár að koma tillögunni
í gengum þingið. Það
segir eitthvað um hve
hratt góð þingmanna-
mál fara í gegnum þá
ágætu stofnun. Tré
vaxa líka talsvert á
átta árum. Ég er
reyndar mjög hissa á
því hve Skógrækt rík-
isins hefur farið sér
hægt í þessum efnum,
þó hreyfing hafi verið
á málinu hjá þeirri
stofnun, en hér eru
tækifæri fyrir nýja
stjórnendur að láta til
sín taka og láta hendur standa
fram úr ermum. Til þess þarf vilja
og aukið fjármagn.
Áðurnefndur Bjarki skógarbóndi
sér fyrir sér að afurðastöðvar
verði í hverjum landshluta. Hann
líkir stöðunni við að vera mjólk-
urbóndi þar sem ekkert mjólkurbú
er. Það þarf svo sannarlega að
vera bækistöð í hverjum lands-
hluta sem safnar upplýsingum um
hvaða efni er til og kappkostar að
koma því í verð.
Skógrækt býður upp á fjölmarga
möguleika til útivistar auk ýmissa
afurða sem til falla í skóginum.
Þannig er fróðlegt að fylgjast með
víngerð en birkisafi er tekinn úr
stórum birkitrjám í mars og apríl
ár hvert og einnig er sveppatínsla
að verða vinsæl. Þá hefur Listahá-
skólinn lagt upp úr því að nem-
endur í vöruhönnun nýti afurðir
skógarins. Félag íslenskra trjá-
rennismiða hefur sýnt og sannað
að listmuni er hægt að búa til úr
íslenskum skógarviði. Ég hef spil-
að á gítar sem Hlynur Halldórsson
í Miðhúsum hefur smíðað úr ís-
lenskum viði og ég veit um fleiri
listamenn sem smíðað hafa hljóð-
færi úr íslenskum viði, t.d. Jón
Marinó Jónsson hljóðfærasmiður.
Á Parísarfundinum í desember
sl. voru um 40.000 manns að móta
tillögur í umhverfismálum. Skóg-
rækt er einn mikilvægasti þátt-
urinn í kolefnisbindingu. Í eina tíð
var reynt að tefla saman sauð-
fjárbændum og skógrækt-
armönnum. Sauðfé getur vel geng-
ið í þroskuðu skóglendi, þó að það
sé skaðvaldur í nýskógrækt og
nauðsynlegt að allir geri sér grein
fyrir því. Tillitssemi er það sem
þarf því ein búgrein er ekki fremri
annarri. Fjölbreytnin í landbúnaði
skapar nýja möguleika og tengir
saman þéttbýlis- og dreifbýlisbúa.
Íslenskur trjáviður
er gulls ígildi
Eftir Ísólf Gylfa
Pálmason »Ég man hve margir
þingmenn glottu við
tönn þegar ég flutti til-
lögu um nýtingu trjá-
viðar sem fellur til við
grisjun árið 1995.
Ísólfur Gylfi
Pálmason
Höfundur er fyrrverandi þingmaður
og skógarbóndi í frístundum.