Morgunblaðið - Sunnudagur - 27.11.2016, Blaðsíða 19

að maður skilur ekki alltaf hvað þeir
eru að segja. Stundum skilur maður
það bara af viðbrögðum mótleik-
arans. Þetta er mjög slæmt,“ sagði
Gunnar sem frægur var fyrir vand-
aða og skýra framsögu.
Honum þótti þetta öfugsnúið enda
hefðu flestir bestu leikarar kvik-
myndasögunnar alist upp í leikhús-
inu. Nefndi hann Sir Laurence Oli-
vier í því sambandi. Nú sé hins vegar
komin fram heil kynslóð kvikmynda-
leikara sem þekki hvorki haus né
sporð á leikhúsinu. „Fjöldi leikara í
dag getur ekki leikið í leikhúsi. Fyrir
það fyrsta hafa þeir ekki taltæknina í
það. Í annan stað eru þeir vanir að
taka senur aftur ef eitthvað fer úr-
skeiðis. Það þýðir ekki í leikhúsinu.“
Verðum til í ármótum
Gunnar lét sig margt annað varða en
leiklist, ekki síst málefni andans. Í
samtali við Þorgrím Þráinsson í 24
stundum árið 2008 ræddi hann meðal
annars um áhrif og erfðir.
„Sumir vilja ekki horfast í augu við
eigin erfðir, treysta sér ekki til að við-
urkenna eigin veikleika. Hvað þá að
sjá það ljósa í lífinu, það jákvæða sem
fólk hefur erft. Við vitum að við verð-
um til í ármótum þar sem tvö fljót
renna saman í eitt; flæði móður okkur
og flæði föður okkar. Hvorttveggja
eru erfðir og blandast í okkur sem
einstaklingum. Við eigum að stefna
að fullkomnun vitandi það að við
náum henni ekki. Sá sem telur sig
fullkominn er staðnaður. Með því að
horfast í augu við okkur sjálf gefst
okkur tækifæri til að sigrast á því nei-
kvæða. Að uppræta hið neikvæða er
eins og að fjarlægja illgresi úr blóma-
beði. Um leið og þú fjarlægir það
skapast rými fyrir fleiri jurtir. En
þetta er stöðug aðgæsla.“
Þorgrímur spurði hann einnig um
eftirsjá. Gunnar svaraði: „Eflaust hef
ég ástæðu til að sjá eftir einhverju en
ég velti mér ekki upp úr því. Við meg-
um aldrei jarða okkur í fortíðinni. Við
eigum að leitast við að finna styrk
okkar í líðandi stund, í núinu, og í
krafti þess takast á við framtíðina
sem við höfum ekki hugmynd um
hver er. Við skipuleggjum en annar
ræður, oftast.“
Frumafl sem skapar allt
Á seinni árum var Gunnar frægur
fyrir djúpan áhuga sinn á lífsorkuæf-
ingunum qigong og fékk fjölmarga Ís-
lendinga til að gera æfingarnar með
sér. Í samtali við Kolbrúnu Bergþórs-
dóttur hér í Morgunblaðinu fyrir
rúmum þremur árum sagði hann að
qigong væri ekki íþrótt og ekki trúar-
brögð heldur lífsmáti.
„Qi er frumafl sem skapar allt í ver-
öldinni og við lifum jafnlengi og við er-
um hlaðin qi. Það er mikilvægt að anda
að sér lífi. Við grípum andann á lofti
þegar við fæðumst og um leið grátum
við – þetta er eina skiptið sem for-
eldrar gleðjast yfir því að heyra barn
sitt gráta – svo geispum við golunni
þegar við deyjum. En meðan við drög-
um andann eigum við að horfast í augu
við okkur sjálf. Í qigong er stefnt að
því að fullkomin sátt sé milli líkama og
sálar, efnis og anda. Með því að stunda
qigong losar fólk sig við spennu sem er
enginn vandi ef fólk gengur orkunni á
hönd. Qigong er þríþætt: Hugleiðslu-
qigong, heilsu-qigong og bardaga-
qigong. Undirstaðan er agaður líkams-
burður, öguð öndun og öguð hugsun.“
Viðeigandi skilaboð út í samfélag,
þar sem hraðinn verður stöðugt
meiri.
Blessuð sé minning Gunnars Eyj-
ólfssonar!
Gunnar sem Agamemnon
í Óresteiu Æskílosar í
Þjóðleikhúsinu.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
27.11. 2016 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 19
N
ýbýlavegur8.-200
Kópavogur-S:527
1717
-
dom
usnova@
dom
usnova.is
-w
w
w
.dom
usnova.is
Frítt verðmat
Viltu vita hvað þú færð fyrir
fasteignina þína ?
Fasteignasala venjulega fólksins...
Ábyrgðarmaður Domusnova: Haukur Halldórsson, hdl., lgf.