Skagfirðingabók - 01.01.2008, Qupperneq 62

SKAGFIRÐINGABÓK
Myndin er tekin í september 2002 og sýnir hún glöggt við hvaða aðstceður rannsóknin fór
fram. Búið er að grafa alveg niður á grafirnar í miðjum húsgrunninum. Nauðsynlegt var
að grafa mjög hratt þar sem að beinagrindurnar lágu undir skemmdum. Við aðstceður sem
þessar glatast mikið af mikilvcegum fornleifafrceðilegum upplýsingum en segja má að í
Keldudal hafi tekist að bjarga ótrúlega miklu þrátt fyrir fundaraðstceður.
Ljósm.: Ragnheiður Traustadóttir.
í Keldudal sem enn sér ekki fyrir
endann á.1
Kirkjugarður úr frumkristni
Við upphaf rannsóknarinnar varð
ljóst að talsverðar upplýsingar höfðu
farið forgörðum. Við blasti húsgrunn-
ur sem tekinn hafði verið inn í vestur-
hlið hóls, sem greinilegt var að hafði
verið bæjarhóll staðarins um aldir. I
austursniði grunnsins sáust hátt í 3ja
metra þykk mannvistarlög, leifar
torfveggja, ruslalög og önnur byggð-
armerki. Þar var grunnurinn dýpstur
en grynntist eftir því sem brekkunni
hallaði til vesturs. Grunnurinn var að
mestu fullgrafinn þegar beinanna
varð vart og í botni hans virtist vera
óhreyfð náttúruleg jökulmöl. Tvær
höfuðkúpur og mörg önnur bein
höfðu komið upp með vélskóflunni
og lágu þau á víð og dreif á bletti
nyrst á framkvæmdasvæðinu. Fyrsta
verkið var því að safna lausum bein-
um saman og hreinsa í framhaldi af
þvx yfirborðið til að greina hvort
einhverjar grafir sæjust í nágrenni
beinanna.
I suðursniði húsgrunnsins mátti
sjá gröf sem lá í stefnuna austur-
vestur og augljóst að líkið hafði verið
58