Skagfirðingabók - 01.01.2008, Qupperneq 75

KELDUDALUR f HEGRANESI
Einungis þrjár grafanna
voru tómar. Hverjar orsakir
þessa hafa verið er óvíst, en
vera kann aS þcer grafir
hafi aðeins verið fjarlœgðar,
sem greinilegastar voru á
yfirhorði eða þá að þeir sem í
þeim lágu, hafi á einhvern
hátt verið í félagslega hcerri
stöðu en aðrir garðhúar.
Myndin sýnir eina þessara
grafa en hún var tekin í
vegg skálans sem lá undir
kirkjugarðinum. Ekkert var
eftir nema kistan og í henni
tveir stórir steinar. Kistan
var ein af þeim stcerstu í
garðinum og var um
1,90 cm að lengd.
Ljósm.: Guðný Zoega.
safnsins úr Keldudal og stendur forn-
meinafræðileg greining yfir. Alls
fundust í garðinum 52 heillegar
grafir. Þrjár grafanna voru nálega
tómar, í einni gröf voru beinagrindur
tveggja ungbarna og við aðra höfðu
verið sett niður bein. Allar beina-
grindurnar nema ein koma úr vel
afmörkuðum gröfum, en eftir laus-
lega skráningu beina úr þeim gröfum
sem raskað hafði verið, er hægt að
áætla að heildarfjöldi þeirra sem í
garðinum lágu hafi verið um 60
manns. Lítið var um að grafir skærust
og er það til merkis um skamman
notkunartíma garðsins.
Alls fundust grafir 26 fullorðinna
einstaklinga í garðinum. Þar af voru
þrjár sem bein höfðu greinilega verið
fjarlægð úr, en stærð grafanna og þau
fáu bein sem eftir voru bentu til að
þar hafi verið um fullorðna einstakl-
inga að ræða. Nítján beinagrindur var
hægt að kyngreina með vissu en fjórar
voru of skemmdar eða illa varðveitt-
ar til að hægt væri að fullyrða um
kyn. Af þeim sem hægt var að kyn-
greina með vissu voru tíu konur og
níu karlar. Greining lausfundinna
beina bendir til að konurnar hafi
verið a.m.k. 12 og karlarnir a.m.k.
10. Það er því nokkuð jöfn kynja-
skipting í garðinum.
Unnt var að greina lífaldur 46
71