Læknablaðið - 01.07.2016, Blaðsíða 33

LÆKNAblaðið 2016/102 349
U M F J Ö L L U N O G G R E I N A R
og hálfri stöðu, sjúkraþjálfari og lyfja-
fræðingur. Læknarnir okkar eru reyndar
mjög uppteknir við önnur störf á spítal-
anum og það sem okkur vantar er aukið
starfshlutfall læknanna í teyminu. Teymið
hóf starfsemi árið 2014 og samanburður á
milli áranna 2014 og 2015 sýnir að starf-
semi teymisins hefur aukist gríðarlega og
þörfin fyrir það er mjög mikil.
Hér meðhöndlum við nánast eingöngu
sjúklinga spítalans sem eru annaðhvort
inniliggjandi eða í göngudeildarmeðferð
og höfum hreinlega ekki getað sinnt öðr-
um en vonandi verður það í framtíðinni
því þörfin er sannarlega fyrir hendi.
Okkar sjúklingar þjást af ýmsum verkj-
um af ólíkum uppruna og meðferðin er
mjög einstaklingsbundin. Hluti af starfi
okkar er að ráðleggja læknum og hjúkr-
unarfræðingum á deildum spítalans um
verkjameðferð sjúklinga og þá sérstak-
lega með erfiða verki sem illa gengur að
verkjastilla. Þá fæst teymið við ýmiss
konar deyfingar, inngrip og lyfjagjafir sem
svæfingalæknarnir og hjúkrunarfræðingar
sinna. Þá hafa aðilar í teyminu einnig
stýrt og tekið þátt í vísindarannsóknum
á verkjum og verkjameðferð. Við sinnum
einnig fræðslu fyrir starfsfólk spítalans
með námskeiðum og gerð ýmiss konar
fræðsluefnis og gæðaskjala auk kennslu og
þjálfunar sem er hluti af starfi okkar sem
háskólasjúkrahúss.“
Leggjum áherslu á að fá sálfræðing
Aðspurð um hvort ekki sé þörf fyrir
sálfræðing eða geðlækni í teymið brosir
Sigríður og segir það sannarlega mikil-
vægt. „Við erum að vinna í því og leggjum
mikla áherslu á að fá sálfræðing í teymið
því langvinnir verkir hafa margþætt áhrif
á líf sjúklinganna og alls ekki eingöngu
líkamleg. Áhrifin eru félagsleg og andleg
og verkirnir hindra fólk í að sinna ýmsu í
daglegu lífi sem öðrum þykir bæði sjálf-
sagt og eðlilegt. Verkirnir taka í rauninni
stjórnina í lífi viðkomandi og það getur
verið mjög flókið ferli að vinda ofan af
því og hjálpa einstaklingnum að ná aftur
stjórn og gera það sem hann vill taka sér
fyrir hendur og hefur áhuga á að gera.
Meðferð langvinnra verkja snýst því oft
á tíðum um að bæta virkni einstaklings-
ins í daglegu lífi. Þetta er önnur nálgun
en við bráðaverki sem fylgja í kjölfar
aðgerðar eða illkynja sjúkdóma þar sem
meiri áhersla er lögð á að draga úr styrk
verkjanna.“
Sigríður segir að verkjarannsóknir
séu á mjög spennandi stigi og margt
í deiglunni sem lofar góðu. „Það sem
gerir þetta svo áhugavert er hversu
fjölbreyttar rannsóknirnar eru og taka yfir
allt frá hinu smæsta til hins stærsta, frá
mólekúlum til mannsins í heild. Við erum
að átta okkur á því að við þurfum að læra
svo miklu meira um eðli verkja til að geta
meðhöndlað þá á sem markvissastan hátt.“
„Verkjameðferð byggist fyrst og fremst á þverfaglegri nálgun,“ segir Sigríður Zoëga hjúkrunarfræðingur í verkjateymi Landspítala.