Tímarit um endurskoðun og reikningshald - 01.02.1976, Síða 16

embættismannanefndinni að gera tillögu
til breytingar á ákvæðum laga um tekju-
skatt og eignarskatt varðandi skatta ein-
staklinga. Nefndin skilaði skýrslu til fjár-
málaráðherra þann 5. desember 1970.
Nefndin gerði tillögu um, að ágóði af
sölu ófyrnanlegra fasteigna yrði aldrei að
fullu skattfrjáls, en að fullu skattskyldur,
ef selt væri innan 3ja ára eignarhalds-
tíma, en þetta voru sömu rgelur og
nefndin hafði lagt til að giltu um sölu-
hagnað fyrnanlegra fasteigna. Um íbúð-
arhúsnæði skyldu gilda mismunandi regl-
ur eftir því hvort um væri að ræða eign
á íbúðarhúsi til útleigu, eða skattþegn
ætti íbúðarhúsnæði, sem hann notaði fyr-
ir sig og fjölskyldu sína. Um hina fvrri
tegund íbúðarhúsnæðis skyldu gilda sömu
reglur og um fasteignir, sem fyrndar væru
í atvinnurekstri. Um hinar síðargreindu
eignir gerði nefndin ráð fyrir því, að á-
góði af sölu íbúðar, sem maður notaði
fyrir sig og fjölskyldu sína og allt að
jafndíru íbúðarliúsnæði að fasteignamali
í sömu fasteign, yrði að fullu skattskyld-
ur. et' selt vær: innan 3ja ára frá því að
húsnæðið varð íbúðarhæft, en skattfrjálst,
ef selt væri eftir þann tíma. Eignarhalds-
tíminn var þannig styttur úr 5 í 3 ár, en
þar á móti kom, að samkvæmt tillögum
nefndarinnar átti að afnema undanþág-
una frá skattskyldu, ef keypt væri eða
byggt aftur innan ákveðins tíma frá
sölu*
í frumvarpi því, sem stjórnin lagði fyr-
*Skattlaganefnd: Drög aS skýrslu til f jár-
málaráðherra, dags. 5.12. 1970, bls. 32-
33.
ir Alþingi 1970/1971, var að öllu veru-
legu leyti byggt á tillögum embættis-
mannanefndarinnar. Grundvallarreglan
samkvæmt frumvarpinu var sú, að á-
góði af sölu eigna væri skattskyldur.
Að því er varðaði ágóða af sölu fast-
eigna, var gert ráð fyrir fullri skatt-
skyldu. Frá þessu var gerð undantekning
um íbúðarhúsnæði, sem eigandi byggi í
sjálfur ásamt með nokkurri viðbót íbúð-
arhúsnæðis í sama húsi eða í öðru húsi,
en ágóði af sölu slíks húsnæðis skyldi vera
skattskyldur að fullu innan 3ja ára, en
skattfrjáls eftir það. Ágóðinn skyldi leggj-
ast við almennar skattskyldar tekjur
skattþegns og hlýta sömu meðferð og
þær. Hugmyndin um lækkandi skattskyld-
an ágóða eftir lengri eignarhaldstíma var
rökstudd með því, að hluti slíks hagnað-
ar væri verðbólguhagnaður.*
Tillögurnar um skattlagningu ágóða
við sölu íbúðarhúsnæðis minna á reglurn-
ar í dönsku lögunum um sérstakan tekju-
skatt, en samkvæmt þeim telst ágóði af
sölu eins- og tveggjafjölskylduhúsa og
eigendaíbúða ekki til tekna, ef eigandinn
eða fjölskylda hans hafa búið í húsinu
eða íbúðinni í að minnsta kosti 2 ár af
þeim tíma, sem hann hefur átt húsnæðið.
Svo sem tillögur þessar bera með sér
miðuðu þær að allmikilli víkkun tekju-
hugtaksins, þar eð meginreglan skyldi
vera sú, að söluágóði fasteigna væri skatt-
skyldur og fjórðungur ágóðans væri allt-
af skattskyldur, nema þegar um væri að
ræða nánar tilgreint íbúðarhúsnæði. í
sömu átt horfir tillagan um niðurfellingu
*Alþingistíðindi 1970 A, bls. 1285-1313.
14