Ráðunautafundur - 12.02.1978, Blaðsíða 8

102
RAÐUNAUTAFUNDUR 1978
GULRÓFNARÆKT
dli Valur Hansson
Búnaðarfélag Islands
LÝSING
Gulrófan er önnur mikilvægasta matjurtin en árlega mun
hún ræktuð í 50-60 ha. Gulrófan er harðger og nýtir betur en
flest annað grænmeti lágan sumarhita ef vel er að henni búið
með umhirðu og næringu. Um árlegt framleiðslumagn eru engar
áreiðanlegar tölur, en það virðist harla sveiflukennt, og
greinilegt er að mikill samdráttur hefur átt sér stað undan-
farin aldarfjórðung.
Gulrófan tilheyrir rapsflokki krossblóma og er tvíær.
Fyrra árið safnar hún næringarforða í efri hluta rótarinnar
og myndar þannig rótarhnýði sem greinilega er aðgreint frá
rótarskotti og toppi. Rótarhnýðið getur ýmist verið hnöttótt,
keilulaga eða sporöskjulaga, stundum nokkuð flatþrýst.
Toppurinn er blaðhvirfing en á eldri plöntum markar of/
greinilega fyrir hálsi; stuttum en mjög samþjöppuðum stöngul-
liðum. Fer það nokkuð eftir afbrigðum og vaxtarskilyrðum
hvort hálsins gætir eða ekki.
Húð rófunnar er tvílit, rauðleit eða dökkfjólublá á
kolli eða krúnu og niður með hliðum og gulleit eða hvítleit
þar fyrir neðan sbr. íslensk afbrigði, Bangholm, eða kollur-
inn er ljósgrænn og neöri hluti gulur sbr. Gry, Wilhelmsburger
m.fl. Að innan eru þær gular.
Blöð rófna eru oftast bládöggvuð með fáum skerðingum.
Stundum vottar aðeins fyrir hárum á blöðkum en algengara er
að þær séu hárlausar. Rótarhnýðið vex meira eða minna í jörð
eftir afbrigðum.