Ráðunautafundur - 12.02.1978, Blaðsíða 88

182
ellefu árura, ' félagi við annan mann, en hann hætti að ári
l.iðnu og sxðan hefi ég rekið það einn, eða í tíu ár.
Ég mun ekki nú að neinu ráði, greina frá þeirri ræktunar
viðleitni, sem þarna fer fram, né heldur sigrum og ósigrum á
því sviði. Ekki verður heldur tekin hér til umræðu sú fjár-
hagslega glíma, sem þarna hefur verið háð til að fóstra það
fólk, sem við búið hefur unnið. Því er þó ekki að neita að
hún hefur verið allhörð á stundum.
Hér verður einkum reynt að bregða upp mynd af því
hvernig nú er reynt að gera búið arðbært og láta það standa
undir eðlilegum fjármagnskostnaði.
Landstærð Kirkjubæjar er alls um 1800 ha. þar af er
graslendi 1500 ha. en um 300 ha. eru sandur. Kirkjubær er
nú ein ábýlisjörð, en þetta land tilheyrði áður þremur jörðum.
Graslendi jarðarinnar er allfjölbreytilegt. Þar skiftast á
allstór mýrarflæmi með algengum hálfgrasa og mýrargróðri,
mólendi er stórt, vaxið margskonar lyngi og kvistgróðri, en
valllendisflæmið er þó einna stærst.
Allt er þetta land vel grasgefið, en það sem helzt ein-
kénnir Kirkjubæjarland er hinn mikli ruhagróöur í öllu landinu
Er þar um að ræða ýmsar vxðitegundir, en mest er af gulvíði og
grávíði, nokkuð af loðvíði.
Landi jarðarinnar er skift með skurðum og girðingum £
fjögur svæði, þannig að full stjórn er höfð á beitarálagi
landsins og annarri nýtingu. Beitilandið er í þrennu lagi en
fjórða svæðið, -heimalandið-, sem er um 400 ha. er hólfað
sundur í mörg smærri hólf, sem notuð eru um fengitíma hryss-
anna að vorinu, fyrir stóðhestanna seinnipart sumars, fyrir
tamningarhross og svo er þar að sjálfsögðu hið ræktaða hey-
skaparland. Hrossabeitinni er stjórnað þannig, að frá síðari
hluta maí og fram í október er stóðið á mýrarlandinu, þá er
það tekið og sett á valllendið, sem þá er kafloðið og óbitið.
A því landi ganga svo hrossin haustið og veturinn fram á
útmánuði, en fyrst á vorin er þeim hleypt á sandflesjuland,
sem er æfinlega fyrst til að gróa. Sauðfeð er á heimalandinu
að vori fram yfir sauðburð, en gengur síðan frjálst um allan
bithagann, kemst óhindrað á milli hólfa. Engin skepna er