Ráðunautafundur - 12.02.1978, Blaðsíða 51

145
nokkrum löndum, sérstaklega í Sviss. Þar hafa íslenzkir hestar
borið af í samanburði við önnur hestakyn, sem reynd hafa verið.
Taugastyrkur og sérstakt viðmót íslenzku hestanna hefur skipt
þarna sköpum. Auk þessarar sölutilraunar er verið að reyna
sölu á reiðhestum bæði í New York og Toronto í Kanada. Það
verður að fara varlega af stað á þessari verzlun fyrir vestan,
því að mestu máli skiptir að koma hestunum í nothæfan verðflokk,
en til þess má ekki hafa mikið framboð. Þetta gæti tekið nokkur
ár, unz sala fer að verða liðug. Ég er bjartsýnn á þennan markað,
ef rétt verður að öllu farið.
Hvort sem um er að ræða góðhesta til útflutnings eða þjálf-
unarhross fyrir lamaða, þá byggist velferð þessarar verzlunar á
engu meira en kynbótastarfinu■ Góðhestasalan er vandalaus.
Allir erfiðleikar verzlunarinnar koma á dagskrá, þegar miðlungs-
hestar eða lakari eru á ferðinni. Framboð góðu hestanna vex,
en þó ekki nógu ört. Á s.l. ári var hægt að selja mun fleiri
hesta úr landi en keyptir voru af þeim sökum, að kaupendur
fengu oft talsvert færri góðhesta en þeir höfðu markað fyrir
heima hjá sér.
Þar sem íslenzka hestakynið hefur nú áunnið sér frægðarorð
og er talið vera eitt af merkustu hestakynjum Evrópu, þurfum við
að taka upp nýja og búmenningarlegri hætti á merkingu hrossa,
skráningu og ættfærzlu, en við höfum fram að þessu gert. Víðast
hvar í Evrópu eru gefin út bæði fyljunarvottorð og fæðingarvottorð
folalda, og síðan eru þau sett í ættskrá héraða eða lands
(register). Seinna kemur svo til ættbókarfærsla eftir gæðamati
dómnefnda og verðlaunaveitingum. Flest kyn hafa sérstakt húð-
brennimark, sem brennt er á læri eða háls, og nú er orðið algengt
að einstaklingsmerkja hross með tattoveruðu númeri x neðrivör.
Engin merking hrossa er þó gleggri og varanlegri en eyrnamörkin,
sem við höfum notað hér á landi frá fornu fari. Þau má vel hafa,
ef aðeins eru notuð undirmörk, en yfirmörk á reiðhestum teljast
til verulegra lýta, sem fella hesta í verði. Það hefur því orðið
að ráði, að við Pétur Hjálmsson ráðunautur, höfum lagt fyrir
Búnaðarþing 1978 tillögur um nýtt kerfi að merkingu hrossa og
skráningu þeirra, þar sem gert er ráð fyrir að tekin verði upp
hrossaskráning í hverju héraði og útgáfa eins konar nafnskírteina