Ráðunautafundur - 12.02.1978, Qupperneq 11

105
moldarjörð hentar þó tvímælalaust best, því hún er hlýrri en
mýrarjörð og heldur betur næringu og raka en sandjörð.
Jarðvegur þarf að vera djúpunninn og vanda þarf vinnslu,
en í grófu og hnúskóttu sáðbeði vill spírun verða mjög misjöfn
auk þess sem sáning torveldast.
Mikilsvert atriði er einnig að sem minnst gæti illgres-
is, en það á mjög auðvelt með að ná yfirhöndinni sakir þess
hve blaðvöxtur gulrófunnar er hægur framan af sumri og plönt-
um .gengur því sefnt að hylja jörð. Heppilegt sýrustig er pH
6.0-7.2 eftir jarðvegsgerð.
Áburður
Næringarefnaþörf gulrófna og annara rótarávaxta er veru-
leg. Miðað við notkun tilbúins áburðar eingöngu, hafa ráð-
leggingar í Handbók bænda verið um 1900 kg/ha af Græði I. I
þessu magni lætur nærri að hlutur aðalnæringarefna sé:
266 kg N 150 kg P og 284 kg K
Við áætlun á áburðarmagni verður m.a. að taka mið af jarðvegs-
gerð sbr., að þörf er fyrir meiri næringu í sandjörð en aðrar
jarðvegsgerðir, og stærri skammta næringarefna þarf í algjör-
lega nýbrotið land og magurt en í frjósamt land.
Enda þótt gulrófan sé þurftarfrek, kemur ekki nema hluti
af ofannefndu magni til skila í uppskerunni. Ráðlegging þessi
skyldi því aðeins höfð til hliðsjónar við áætlun áburðar.
I vel ræktuðu og frjóu landi mætti trúlega komast af með
210 kg N 120 kg P og 225 K
eða sem svarar 1500 kg Græói I
Bórgjöf er einnig nauðsynleg, eða 20-25 kg/ha.
Fræmagn - sáning
Sé fræ vel þroskað og heilbrigt er spírunarhlutfall þess
ætíð hátt (85-92% grómagn) og spírunarhraði þess góður, en þá
má vel komast af með 1.5-2.0 kg/ha ef notuð er vönduð sáðvél.
Slíkar sáðvélar spara mjög grisjun, sem er vinnufrekur starfs-
þáttur.