Ráðunautafundur - 12.02.1978, Qupperneq 86

180
lanö hrossa og sauðfjár er þá um 500 ha., sem er að mestum
hluta framræst mýri. Kýrnar ganga á ábornu landi um úti-
vistartímann, svo sem tíðast er nú, þannig að fáð og hrossin
hafa útlandið, þessa 500 ha. og eru þar allt árið. Landið
er ekki hólfað sundur og fénaðurinn gengur frjáls um það
allt.
Eg spurði þennan bónda hvort hann hefði gert sér grein
fyrir því, að þessi tegundahlutföll í bústofninum hjá honum
brytu gróflega gegn öllum kenningum fróðra manna um arðsemi
í búskap og skynsamlega nýtingu lands. Er ekki tímabært
fyrir þig, spurði ég, að stórfækka hrossúnum en f.jölga fénu?
Verður féð ekki arðlítið með því að ganga svona innanum
hrossastóðið allt sumarið?
Svar bóndans var eitthvað á þessa leið:
Jú, ég kannast vel við þessa arðsemiútreikninga og
talnaleik manna nú til dags, að fjötra allar athafnir bóndans
í talnaraðir og reikningsdæmi. Eg viðurkenni að tölurnar
eru oft fallegar og reikningurinn áhugaverður, en gallinn
er bara sá að útkoman úr dæmunum er alltof oft röng.
Hvernig viltu rökstyðja þessa fullyrðingu þína spurði
ég, og hann svaraði:
Við hjónin, ásamt ungum börnum okkar, komumst ekki yfir
að hirða um stærra bú en 30 kýr og þessar 250 kindur. Einkum
er það vor og haustvinnan, sem setur okkur þessi mörk. Ef ég
ætti að fjölga fénu þyrfti ég í fyrsta lagi að kaupa vinnu-
kraft utan fjöskyldunnar og til að geta greitt þá vinnu þyrfti
fénu að fjölga æði mikið. Auk þess þyrfti ég að byggja nýtt
fjárhús, en svo sem kunnugt er kostar slíkt fyrirtæki stjarn-
fræðilegar upphæðir nú til dags. Þá er þess að geta að landið
hérna, þótt stórt sé, er þeirrar gerðar að ekki getur kallast
gott sauðland án sérstakra aðgerða. Það er allt mýrlendi að
nokkru leyti þurrkað en sumt votlent. Grasvöxtur er mjög mikill
og þéttur svo að lággróður nýtur ekki góðra vaxtarskilyrða
þegar kemur fram á sumar og það myndast á miðju sumri þykkt
og samfellt sinuteppi, sem sauðfé lætur illa við. Sé ekkert
aðgert liggur þessi sinuflóki yfir öllu landinu siðla vetrar