Ráðunautafundur - 15.02.1986, Qupperneq 28

18
Helstu vankantar á kvíaeldi hér vió land eru lágt hitastig
sjávar á vetrum, og skortur á hentugum skjólgóóum stöóum,
þar sem eldiskviar eru varóar fyrir ágangi sjávar og veóurs.
í dag eru eldiskviar meó laxi viöa i sjó i
tilraunaskyni, og á þessum vetri fæst mikilvæg reynsla i þvi
aö ala lax meó þessari aöferó viö islenskar aóstæóur, og
auðveldar það okkur aó meta af meiri raunsæi möguleika
hennar hér á landi.
Heppilegur staóur fyrir sjókviar þarf aö vera vel
varinn fyrir ágangi sjávar og veöurs. Á staónum þurfa aó
vera góó vatnaskipti sem tryggja hæfilega endurnýjun á sjó
fyrir fiskinn og um leiö flutning á úrgangsefnum og fóður-
leifum frá kviunum, án þess þó aö straumur veröi þar of
mikill. Dýpi á staónum veróur aó vera þaó mikiö, aö þaó séu
a.m.k. 3-4 metra dýpi undir netpokann þegar sjávarstaða er
lægst. Hvaó hitafar varöar, þá veróur reynsla á hverjum staó
aö skera úr um ágæti staósetningarinnar, en ástæöa er til aö
forðast staöi þar sem ferskvatnsblöndun t.d. frá á er
mikil, þvi þar er gjarnan meiri kæling, og meiri likur á að
is leggi á vetrum.
2.3 Strandeldi.
I strand- eóa landeldi eru lax og silungur aldir i
sláturstæró i kerjum á landi. Oftast er sjór eöa sjóblanda
notuó viö laxeldi en ýrnist sjór eóa ferskvatn viö
silungseldi.
Hepþilegt staöarval byggir að verulegu leyti á sömu
forsendum og i seióaeldi, þ.e.a.s. þaó ræóst fyrst og fremst
af möguleikum á hagkvæmri vatns- og sjóöflun. Möguleikarnir
eru þó aö ýmsu leyti takmarkaöri þegar um áframeldi i
sláturstæró er aó ræða, þar sem kilóverðmæti afuróa er mun
minna en i seióaeldi, en rennslisþörf á kiló svipuö (Tafla
2) .
Þaó er óhætt aö fullyrða, aó strand- eöa landeldi á
laxi i sláturstærð er ekki raunhæfur kostur nema þar sem
kostnaöur vió vatns- og sjóöflun er litill, þ.e.a.s. þar sem