Dagblaðið Vísir - DV - 19.05.2017, Blaðsíða 52
32 menning Helgarblað 19.–22. maí 2017
Þ
að eru liðlega þrjátíu ár síð
an skáldsaga Steinunnar
Sigurðardóttur, Tímaþjófur-
inn, kom út. Hún vakti strax
mikla athygli, lesendur
spændu hana í sig þau jólin ásamt
Óbærilegum léttleika tilverunnar og
Grámosanum hans Thors. Þannig
sköpuðu bókmenntir, þá sem nú,
æsandi umræðuefni sem entust í öll
um jólaboðum og jafnvel langt fram
á þorra. Frá útgáfuári bókarinnar
hefur tölvutæknin gjörbylt samskipt
um fólks (með stórfelldum tíma
þjófnaði) og áhugavert er að velta
fyrir sér þeirri breytingu sem tækn
in hefur haft á líf okkar með því að
beina sjónum okkar aftur til níunda
áratugarins.
Söguhetjan Alda hringsnýr karl
mönnum í kringum sig og leiðir út
valda sveina eftir slitnum þrepum
til ástarleikja í Sörlaskjólinu. Þess á
milli kennir hún þýsku í Menntaskól
anum í Reykjavík. Þegar Steindór,
samkennari hennar, býr sig undir að
fara frá konu og börnum, snýr hún
baki við honum og í kjölfarið gengur
hann í sjóinn. Dauði Steindórs gagn
ast Öldu ágætlega, hann er þá ekkert
að þvælast fyrir henni þegar hún
byrjar að tæla Anton, fjallmyndar
lega sagnfræðikennarann sem er
nýbyrjaður að kenna við skólann.
Henni tekst að vefja honum lipur
lega um fingur sér til að byrja með,
en eftir þriggja mánaða framhjáhald
sér hann að sér, slítur sambandinu
og snýr sér aftur að eiginkonunni,
menntun sinni og pólitískum ferli.
Alda getur ekki meðtekið höfnunina
og veröld hennar brestur.
Spennandi samtöl og góðar
tímasetningar
Melkorku Teklu Ólafsdóttur tekst
vel upp með leikgerðina, samtölin
eru spennandi og tímasetningar
ganga vel upp. Sveinbjörg Þórhalls
dóttir hannar sviðshreyfingar sem
í flestum tilfellum gæða sýninguna
miklum þokka. Spretthlaup leik
ara um sviðið voru samt ekki mjög
áhugaverð, ég skildi að minnsta
kosti ekki hverju þau áttu að bæta
við verkið. Uppstillingar leikara ofan
á flyglinum virkuðu líka tilgerðar
legar og voru ofnotaðar.
Leikmyndin var samansett úr blá
um tjöldum, flygli, stórri ljósakrónu
og nokkrum stólum. Hún var ein
föld og kom oft vel út í smekklegri
lýsingu. Búningar kvennanna voru
hins vegar daufir og gerðu lítið fyrir
þær, á köflum féllu litir þeirra nánast
inn í leikmyndina og kvenlegar lín
ur systranna nutu sín ekkert. Miklu
betur tókst til með búninga strák
anna.
Una Þorleifsdóttir hefur góð tök
á leikhópnum. Þórdís Arnljótsdóttir
leikur systur Öldu sem býr með
henni í stóra húsinu í Sörlaskjóli
og Snæfríður Ingvarsdóttir leikur
dóttur hennar. Leikur Snæfríðar er
nákvæmur og fínlegur og hentar því
vel litlu sviði sem þessu. Þórdís rúll
ar upp hlutverki Ölmu sem fylgist
vel með elskhugaflaumi yngri systur
sinnar og sýnir henni endalausa
þolin mæði og jafnvel aðdáun.
Oddur Júlíusson leikur Steindór,
sem yfirgefur Öldu í raun aldrei þrátt
fyrir dauða sinn. Oddur er flinkur
leikari sem á auðvelt með að töfra
áhorfendur á sitt band með einlæg
um svipbrigðum og hæfileikar hans
í söng og dansi nýttust vel í verkinu.
Björn Hlynur Haraldsson fór með
hlutverk sögukennarans, Antons.
Hann var afskaplega heillandi á
sviðinu, maður skildi fullkomlega
hrifningu Öldu og þann losta sem
á milli þeirra kviknaði. Það hefði
dýpkað söguna hefði hann fengið
svigrúm til þess að segja betur frá sér
en þetta er ekki sagan hans og hann
vann sannarlega vel úr því sem hann
fékk í hendurnar.
Með betri sýningum leikársins
Stjarna verksins er þó Nína Dögg
Filippusdóttir, sem skapar gríðar
lega sterka og heilsteypta Öldu. Það
er vandasamt að finna eina einustu
feilnótu í túlkun hennar sem unnin
var af mikilli fagmennsku og alúð.
Þess vegna er þeim mun erfiðara
að útskýra að eitthvað vantaði samt
í verkið. Ég get ekki alveg sett fing
ur á hvað það nákvæmlega var, en
einhvern veginn var mér alveg sama
um Öldu og afdrif hennar. Hún
kveikti hvorki meðaumkun mína né
andúð.
Ef til vill voru veikindi hennar í
lokin óþörf, persónan of sterk eða
einföld í upphafi eða tímabil sögu
sviðsins of mikið á reiki og rann
kannski full langt aftur í tímann.
Ég hreinlega get ekki neglt hvort
vandinn liggi í handriti, leikstjórn,
leik eða einfaldlega illa tengdum
gagnrýnanda. En sýningin er engu
að síður í hópi betri sýninga leik
ársins og tvímælalaust þess virði að
kynna sér þessa útgáfu af frábærri
sögu Steinunnar Sigurðardóttur. n
Vinsæl skáldsaga Leikritið er byggt á
samnefndri skáldsögu Steinunnar Sigurðar-
dóttur.
„Sýningin er í hópi
betri sýninga leik-
ársins og tvímælalaust
þess virði að kynna sér
þessa útgáfu af frá-
bærri sögu Steinunnar
Sigurðardóttur.
Bryndís Loftsdóttir
ritstjorn@dv.is
Leikhús
Tímaþjófurinn
Höfundur: Steinunn Sigurðardóttir
Leikgerð: Melkorka Tekla Ólafsdóttir
Leikstjóri: Una Þorleifsdóttir
Leikarar: Nína Dögg Filippusdóttir, Björn
Hlynur Haraldsson, Edda Arnljótsdóttir,
Snæfríður Ingvarsdóttir og Oddur Júlíusson
Sviðshreyfingar: Sveinbjörg Þórhallsdóttir
Leikmynd og búningar: Eva Signý Berger
Lýsing: Ólafur Ágúst Stefánsson
Tónlist og hljóðmynd: Kristinn Gauti
Einarsson
Sýnt í Þjóðleikhúsinu
Endalok
ástarleikja
í Sörlaskjólinu
Endalaus ástarsorg Aðalpersónan Alda getur
ekki meðtekið höfnunina þegar ástmaður hennar
slítur sambandinu og snýr sér aftur að eiginkonunni,
menntun sinni og pólitískum ferli.
Mynd STEVE LorEnzMetsölulisti
Eymundsson
11.– 17. maí 2017
Allar bækur
1 Sagan af barninu sem hvarf
Elena Ferrante
2 Litla bakaríið við Strandgötu
Jenny Colgan
3 Stofuhiti Bergur Ebbi Benediktsson
4 Iceland flying high Ýmsir höfundar
5 Ég man þigYrsa Sigurðardóttir
6 Þrjár mínúturRoslund og Hellström
7 Hjálp barnið mitt er grænmetisæta
Jón Yngvi Jóhannsson
8 Í skugga valdsins Viveca Sten
9 LögganJo Nesbø
10 This is IcelandÝmsir höfundar
Handbækur / Fræði-
bækur / Ævisögur
1 StofuhitiBergur Ebbi Benediktsson
2 Hjálp barnið mitt er grænmetisæta
Jón Yngvi Jóhannsson
3 Leitin að svarta víkingnum
Bergsveinn Birgisson
4 Býr Íslendingur hér Garðar Sverrisson
5 171 Ísland áfanga-staðir í alfaraleið
Páll Ásgeir Ásgeirsson
6 Sterkari í seinni hálfleik
Árelía Eydís Guðmundsdóttir
7 Undur MývatnsUnnur Þóra Jökulsdóttir
8 Laxness um land og þjóð
9 Náðu tökum á kvíða, fælni og
áhyggjum
Sóley Dröfn Davíðsdóttir
10 Halló heimur - Dagbók barnsins
Anna C.Leplar