Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.2017, Blaðsíða 58

Dagblaðið Vísir - DV - 21.07.2017, Blaðsíða 58
34 Helgarblað 21. júlí 2017 Alice prinsessA Alice, dóttir Theodore Roosevelt Bandaríkjaforseta, var ein litríkasta kona sinnar tíðar A lice fæddist árið 1884, dóttir Theodore Roose­ velt, efnilegs stjórnar­ málamanns og eiginkonu hans, Alice Lee. Móðirin unga lést nokkrum dögum eftir fæðinguna og Theodore kvæntist þremur árum síðar Edith Kermit Carow, miklum kvenskörungi. Alice kunni best við sig í félags­ skap stráka, klippti hár sitt stutt og sagðist í fyllingu tímans ætla að fæða apa í stað barna. Hún átti ekki vinkonur en lék sér stund­ um við uppburðarlitla ófríða frænku sína, Eleanor Roosevelt. Alice stjórnaði leikjum þeirra og hæddi Eleanor óspart ef þannig lá á henni. „Ég dáðist alltaf að Alice en um leið var ég hrædd við hana,“ sagði Eleanor. Það var Alice sem kynnti El­ eanor fyrir Franklin Delano Roos­ evelt, fjarskyldum ættingja þeirra beggja, og hvatti hann til að sýna henni athygli. Kynnin leiddu til hjónabands sem skapaði þeim báðum óhamingju. Mörgum árum síðar, þegar Franklin, þá Bandaríkjaforseti, átti í eldheitu ástarsambandi við ritara sinn að­ stoðaði Alice hann eftir megni við að fela sambandið fyrir Eleanor. Þegar vinur Alice gagnrýndi hana fyrir þátt hennar svaraði hún: „Franklin á skilið að eiga sólskins­ stundir. Við verðum að hafa í huga að hann er kvæntur Eleanor.“ Með árunum skapaðist kuldi milli Alice og Franklin og árið 1940 sagðist hún heldur kjósa Hitler en kjósa Franklin sem forseta í þriðja sinn. Með páfagauk á öxl og snák um hönd Theodore Roosevelt varð Banda­ ríkjaforseti árið 1901. Alice var ein frægasta kona Bandaríkjanna á valdatíma föður síns. Hún var köll­ uð Alice prins essa og allt sem hún gerði vakti athygli. Blaðamaður sem skráði ferðir Alice í tæp tvö ár sagði að hún hefði á þeim tíma far­ ið á 407 dansleiki, 350 samkvæmi, 680 teboð, auk 1.706 heimsókna. Hún reykti opinberlega á tím­ um þegar penar stúlkur létu slíkt ekki sjást til sín. Hún smyglaði víni í samkvæmi sem áttu að vera áfengislaus. Hún sökkti sér niður í alls kyns kukl. Hún sprangaði um Hvíta húsið með risastóran suður­ afrískan páfagauk á öxl og snákinn Emily vafinn um hönd sér. Hún var einmitt með Emily upp á arminn þegar hún birtist á skrifstofu föður síns þar sem hann sat á tali við rithöfundinn Owen Wister. Eftir að hafa ítrekað trufl­ að samræður þeirra og horfið síð­ an á braut spurði Wister forset­ ann af hverju hann reyndi ekki að hafa stjórn á dóttur sinni. Forset­ inn svaraði: „Ég get annaðhvort verið forseti Bandaríkjanna eða haft stjórn á Alice. Ég get ekki gert hvort tveggja.“ Þau feðgin þóttu æði lík, bæði athyglissjúk og sjálf­ hverf, en bjuggu yfir miklum gáf­ um og viljastyrk. Alice tók það afar nærri sér þegar faðir hennar lét af forseta­ embætti. Þegar Woodrow Wilson settist í sæti forseta gerðist Alice hatrammur andstæðingur hug­ mynda hans um þátttöku Banda­ ríkjamanna í Þjóðabandalaginu. Oft sást til hennar á vappi við Hvíta húsið tautandi bölbænir sem beint var til forsetans: „Meg­ irðu aldrei þrífast! Megirðu aldrei þrífast.“ Hún lét orðin ekki einung­ is tala heldur bjó til litlar vúdú­ dúkkur, stakk prjónum í hjarta­ stað þeirra og henti þeim inn á lóð Hvíta hússins í skjóli nætur. Skrautlegt einkalíf Alice giftist 24 ára gömul Nicholas Longworth, þingmanni Repúblik­ ana og síðar forseta þingsins, drykkfelldum kvennabósa. Fréttir af trúlofun hennar og brúðkaupi voru á forsíðum blaða og gjaf­ ir streymdu að frá öllum heims­ hornum. Hjónabandið kom ekki í veg fyrir að Longworth héldi áfram að sinna kvennafari og drykkju. Á meðan átti Alice í ástríðu­ fullu sambandi við þingmanninn William Borah, sem jafnan gekk undir nafninu Ljónið frá Idaho. Borah naut mikillar virðingar og þótti frábær ræðumaður og sterk­ ur persónuleiki. Þegar Alice fæddi dóttur árið 1925 var almennt talið að hún væri dóttir Borah og Alice bar aldrei á móti því. Hún var afskiptalaus móðir en eigin­ maður hennar dekraði barnið. Longworth, sem glímdi við alvar­ legt áfengisvandamál, lést árið 1931. Alice syrgði hann ekki enda hafði fullkominn fjandskapur ríkt með þeim síðustu árin sem hann lifði. Pauline, dóttir Alice, óx úr grasi, óframfærin og óhamingjusöm. Hún giftist manni sem drakk sig í hel og sjálf lést hún rúmlega þrítug af völdum of stórs skammts lyfja og áfengis. Hún lét eftir sig dóttur sem Alice tók að sér og reyndist henni afar vel. Vinkona Bandaríkjaforseta Á elliárum var Alice vinsæl sem fyrr og fastur gestur í samkvæmum Bandaríkjaforseta. Hún vingaðist við Kennedy­fjölskylduna og þótti sérlega vænt um Robert Kennedy. Hún hafði ætíð verið staðfastur Repúblikani en kaus Demókra­ taflokkinn í kosningum árð 1964. Árið 1965 var bílstjóri Alice, sem jafnframt var einn besti vinur hennar, blökku maðurinn Richard Turner, að keyra hana í móttöku. Hann stöðvaði fyrir fram­ an leigubíl og leigubílstjórinn fór út úr bíl sínum og æpti að Turner: „Hvað heldurðu að þú sért að gera, svarta skepna?“ Alice sneri sér að leigubílstjóranum og sagði: „Hann er að fara með mig á áfangastað minn, þú hvíti tíkarsonur!“ Á níræðisaldri stundaði hún jóga af kappi og svaf vært á svæfli sem hún hafði látið bródera á orðin: „Ef þú getur ekki talað vel um nokkurn mann skaltu vera hérna hjá mér.“ Alice Roosevelt lést árið 1981, 96 ára. Þegar hún var á elliárum spurð um viðburðaríkt líf sitt, svar­ aði hún: „Ég býst við því að um mig megi segja að ég hafi verið snilling­ ur í að skauta á þunnum ís og leika mér að eldinum.“ n menning - KjarnaKonur úr fortíð Kolbrún Bergþórsdóttir kolbrun@dv.is „Á níræðis-aldri stund- aði hún jóga af kappi og svaf vært á svæfli sem hún hafði látið bródera á orðin: „ef þú get- ur ekki talað vel um nokkurn mann skaltu vera hérna hjá mér.“ Umtöluð forsetadóttir Hún var kölluð Alice prinsessa. Alice Roosevelt Bjó yfir miklum gáfum og viljastyrk og þótti sérlega orðheppin. Með eiginmanni sínum Hjónaband þeirra var ekki upp á marga fiska.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.