Dagblaðið Vísir - DV - 16.02.2018, Page 52
52 16. febrúar 2018
Skipulagði undanfara Iceland
Airwaves í rótleysinu langa
„Þegar ég kom heim tók við frekar
langt rótleysistímabil sem stóð
eigin lega út megnið af tíunda
áratugnum,“ segir Snorri og skellir
upp úr. Hann segist hafa spilað
með ýmsum hljómsveitum og
unnið sem barþjónn og plötu-
snúður en undir lok áratugarins
starfaði hann ásamt þeim Þorsteini
Stephensen og Baldri Stefánssyni
undir nafninu Herra Örlygur. Þeir
skipulögðu meðal annars útgáfu-
tónleika fyrir GusGus í flugskýli við
Reykjavíkurflugvöll en þar landaði
Sigur Rós alþjóðlegum plötusamn-
ingi og ári síðar fóru sambærilegir
tónleikar fram, þá undir heitinu
Iceland Airwaves. „Ég var Herra
Örlygur allt þar til ég afsalaði mér
titlinum og leyfði þeim að nota
hann áfram enda var ég byrjaður
að snúa mér að öðru.“
Í kringum síðustu aldamót urðu
miklar framfarir í stafrænni tækni
og Snorri var fljótur að tileinka sér
þær. Hann tók þetta svo skrefinu
lengra þegar hann komst inn í
skóla í New York þar sem stafræn
miðlun var í forgangi (e. digital
media) og þar lærði hann allt frá
forritun og grafískri hönnun yfir
í klippivinnu og kvikmyndagerð
með aðstoð tölvutækninnar.
Hann leigði íbúð ásamt nokkrum
námsmönnum í Williamsburg í
Brooklyn sem nú er eitt dýrasta
fasteignasvæði heims og þykir með
eindæmum „hipp og kúl“.
Sá tvíburaturnana hverfa í árásinni
11. september
„Nú er þetta hverfi orðið svo hipp
að það er ekki hægt að ímynda sér
það en árið 2001, þegar ég flutti
út, var það ekki komið á þetta stig.
Ég var hæstánægður með að vera
kominn til New York enda hafði
mig dreymt um það frá því ég kom
þar fyrst sem unglingur,“ segir
Snorri sem ákvað að búa áfram í
borginni að náminu loknu, þrátt
fyrir óöryggið sem fylgdi árásunum
á tvíburaturnana í september.
„Ég held að sú upplifun hafi
tengt mig bæði fólkinu og borginni
alveg afskaplega sterkum böndum
en hún breytti mér mjög mikið,“
segir Snorri sem fékk fréttirnar af
árásinni fyrst í gegnum símtal frá
Íslandi.
„Þetta var eldsnemma um
morgun og ég var að taka mig til
fyrir skólann þegar systir mín hr-
ingdi og spurði hvað væri eiginlega
að gerast. Ég var heppinn að ná að
svara, því örstuttu síðar myndað-
ist svo mikið álag á línurnar að
símakerfið lá niðri í tvo daga,“ segir
hann. Hann segist hafa litið út um
eldhúsgluggann með systur sína
á línunni og séð reykinn stíga til
himins frá Manhattan en það hafi
ekki verið fyrr en hann kveikti á
sjónvarpinu að hann skildi betur
hvað var að gerast.
„Þetta var samt mjög óraun-
verulegt svo ég ákvað að halda bara
áfram og drífa mig í skólann. Þegar
ég kom á lestarstöðina sá ég turnana
tvo standa í ljósum logum. Fólk
stóð og horfði á þetta en ákvað svo
að halda áfram með daglegt amstur
… fara í vinnuna og svo framvegis.
Ég ætlaði sjálfur að halda áfram, fór
niður að lestinni en allt í einu sner-
ist mér hugur og ég fór til baka. Sem
betur fer … því nokkrum mínútum
síðar hættu allar lestir að ganga og
ég hefði orðið fastur á Manhattan.
Þegar ég kom aftur upp kallaði
einhver að turnarnir væru fallnir.
Ég trúði þessu ekki enda var ég
nýbúinn að horfa á þá en þetta var
rétt. Turnarnir höfðu verið jafnaðir
við jörðu.“
Ástin sigrar
Hann segir næstu vikur og mánuði
hafa verið mjög óraunverulega.
Sjálfur þekkti hann engan sem
lést í árásinni en í kringum hann
var fjöldi fólks sem gerði það
enda borgin þakin handgerðum
auglýsingum þar sem kallað var
eftir týndu fólki. Hann segir sam-
kenndina sem ríkti meðal borgar-
búa í kjölfar árásanna hafa verið
ólýsanlega og fallegast þótti honum
hvernig allir voru staðráðnir í að
láta ekki hatrið ná yfirhöndinni.
„Ég verð næstum því klökkur af
því að tala um þetta. Það var eins
og allir borgarbúar hefðu ákveðið
að það væri hægt að komast í gegn-
um svona hörmungar og vinna
svo í því saman að gera heiminn
betri. Ég varð aldrei var við neitt
múslímahatur eða þess háttar, þvert
á móti var algjör samstaða um að
kærleikurinn væri rétta leiðin og
það var einstaklega magnað,“ rifjar
hann upp.
„Þetta var
samt mjög
óraunverulegt svo
ég ákvað að halda
bara áfram og drífa
mig í skólann. Þegar
ég kom á lestarstöð-
ina sá ég turnana
tvo standa í ljósum
logum.
„ Í eitt skipti þegar
við spiluðum sáum
við þá lúberja nokkra
krakka með kylfum,
bara af því þeir
dönsuðu „of mikið“.
M
yn
d
Ei
n
ar
r
ag
n
ar