Dagblaðið Vísir - DV - 27.04.2018, Side 26

26 fólk - viðtal 27. apríl 2018
Þ
að er enginn sem hefur
lofað því að lífið verði
skemmtilegt, en það eru
allt of margir sem rembast
við að gera það leiðinlegt.“
Með nýmúruð lungu
Þegar blaðamaður og Jóhanna
Andrésdóttir, ljósmyndari DV,
koma inn í afgreiðsluhús Land-
eyjahafnar einn mildan miðviku-
dagsmorgun blasir við þeim skilti,
Herjólfur er bilaður og fer ekki af
stað fyrr en seint um kvöld. Það
fer heldur engin flugvél frá Bakka.
Fyrir guðs náð er dráttarbáturinn
Lóðsinn að störfum í höfninni og
á leið út í Eyjar. Skipperinn Svenni
leyfir okkur að fljóta með en hann
er einmitt góðvinur Árna og hef-
ur siglt með honum um heims-
ins höf. Í Lóðsinum eru Belgar að
blása sandi úr höfninni en sand-
fok hefur verið þrálátt vandamál í
Landeyjahöfn síðan hún var tekin
í notkun og stundum þarf Herjólf-
ur enn að sigla til Þorlákshafnar.
Öldurnar ýta við bátnum á
meðan skipverjar láta gamminn
geisa. Það er smávegis súld. Eft-
ir því sem árunum hefur fjölgað
á sjó er húmorinn svartur eins og
djúpið og ekki allt prenthæft sem
sagt er í stýrishúsinu. En andinn er
góður og DV kann áhöfn Lóðsins
bestu þakkir fyrir viðvikið.
Það er íðilfögur sjón að sigla
inn að höfninni í Heimaey. Hús-
freyjan og fyrrverandi flugfreyjan
Halldóra Filippusdóttir sækir
okkur og ekur upp að Höfðabóli í
útjaðri kaupstaðarins. Þetta er til-
„Þetta
er það
alversta
sem ég hef
lent í og
hef ég lent
í mörgu“
Veturinn hefur verið erfiður hjá Árna Johnsen,
þessum þekktasta syni Vestmannaeyja. Á aðeins hálfu
ári hefur Árni misst tvo syni á sviplegan hátt. Á sama
tíma og hann hefur tekist á við sársauka sem vart verð-
ur lýst í orðum hefur hann glímt við alvarleg veikindi.
En Árni brosir í gegnum tárin með sinni einstöku glettni
og heldur áfram sinni óhefðbundnu göngu í lífinu. Nú í
vor gefur hann út þrjú tónlistarsöfn, öll með ólíku sniði.
Blaðamaður DV skrapp út í Eyjar til að ræða æskuna,
starfsferilinn, tónlistina og sonamissinn við Árna.
Kristinn Haukur Guðnason
kristinn@dv.is