Morgunblaðið - 07.06.2018, Qupperneq 73

leiklistarnámskeið hjá Ólafi Darra
boðið í Borgarleikhúsið. Þar varð ég
innblásin af Íslenska dansflokknum
og næsta vetur, þegar ég var 17
ára, skráði ég mig á byrjendanám-
skeið í Klassíska listdansskólanum.“
Læknirinn gleymdist, dansarinn
tók við. „Ég gerði mér grein fyrir
að tæknilega væri ég á eftir jafn-
öldrum mínum, en ég hafði bara svo
ótrúlega mikinn áhuga og var al-
gjörlega viss um að ég vildi verða
dansari,“ segir Bára, sem hélt
ótrauð áfram, tók diplómu í dansi
frá Listaháskóla Íslands og lærði
dans í Listaháskólanum í Amster-
dam áður en hún fluttist til Brussel
þar sem hún lauk námi við
P.A.R.T.S (Performing Arts Re-
search and Training) þar í borg árið
2011.“
Íranska danssenan
Bára ílengdist í Brussel þar sem
henni gekk strax allt í haginn og
hefur nú verið sjálfstætt starfandi
dansari og danshöfundur þar í borg
í tíu ár. Hún byrjaði að semja dans-
verk samhliða námi, kynntist þá
framleiðanda og hefur síðan verið á
ferð og flugi með dansverkin sín.
Síðast í Íran. „Ég hef verið viðloð-
andi írönsku danssenuna síðan 2014
þegar mér var boðið að sýna á
„neðanjarðar“ danshátíð og var ein-
mitt að frumsýna þar tvö frum-
samin verk í maí á viðurkenndri
danshátíð. Annars vegar dansverkið
Being og hins vegar Tide, sem er
dúett með norskum trompetleik-
ara,“ segir Bára.
Eftir byltinguna árið 1979 var
dans ekki hátt skrifaður hjá íranska
klerkaveldinu, jafnvel bannaður, en
að sögn Báru eru viðhorfin að
breytast og listrænn dans óðum að
ryðja sér til rúms. Ritskoðaður vel
að merkja eins og The Lover þegar
hún setti verkið þar á svið á dög-
unum og reyndar líka Being og
Tide. „Ég þurfti til dæmis að breyta
titlinum á The Lover í Náttúra.
Annars nýti ég ritskoðunina sem
skapandi ramma til að vinna í, því
bæði mér og írönsku samstarfsaðil-
unum finnst mikilvægt að hinn al-
menni íranski borgari fái notið
verkanna.“
Bláa kortið og brúðkaupið
Bára hefur verið með sama fram-
leiðandann frá því hún lauk námi,
en hún segir utanumhald gríðarlega
mikið, til dæmis við að skipuleggja
sýningar, sækja um styrki, gera
fjárhagsáætlun og þar fram eftir
götunum. „Fyrirkomulagið í Belgíu
er til fyrirmyndar og gefur lista-
mönnum tækifæri til að einbeita sér
100% í því sem þeir hafa menntað
sig til og hafa áhuga á og metnað til
að gera. Ég þarf að fylla út Bláa
kortið svokallaða og fæ þá greidd
listamannalaun þá daga sem ég er
ekki í verkefnum.“
Samt er Bára senn á förum frá
Brussel. Ekki þó til Íslands heldur
Ósló. Upp úr dúrnum kemur að
norski trompetleikarinn á hlut að
máli. Hinn elskhuginn. Eivind
Lønning heitir hann. Brúðkaupið
ætla þau að halda á Íslandi í sumar.
Dansverkið The Lover verður sýnt
kl. 20 í kvöld og annað kvöld í
Tjarnarbíói.
Sköpunin „Bara að fæðast er sköpun sem og allt sem við höfum byggt, gert og planað; allt mannbyggt og manngert,“ segir Bára Sigfúsdóttir, dansari og danshöfundur.
MENNING 73
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. JÚNÍ 2018
að reyna að hanga í einhverri núvit-
und en hún er fokin út í veður og vind.
Hata að hann sé orðinn svona mjór og
fitt. Já ég er í ruglinu!“ (Bls. 91)
Maður skyldi halda að þetta erfiða
efni sem er til umfjöllunar, missir,
sorg, fjárhagsáhyggjur og slíkt, gerði
það að verkum að bókin væri enda-
laust svartnætti en það er ekki svo.
Leit Kristborgar að sjálfri sér og
útþráin er þroskasaga.
Mitt í sögunni dettur manni í hug að
nú hafi höfundur ákveðið að breyta
sögunni úr dagbók með úrvinnslu-
þema í skvísubók – bókakaflar enda
oft á þemalagi dagsins og á Spotify er
að finna lagalistann 261 dagur. En því
fer fjarri, bókin er hreinræktuð raun-
saga sem tekur fyrir málefni sem hef-
ur verið tabú að ræða um: áföll við
skilnað, sorgarferli og þunglyndi, og
hefur fengið umfjöllun sem verðugt
innlegg í þau mál.
Í viðtali segir Kristbjörg að bókin
hafi fengið góða ritstjórn, efnið sé
mikið skorið niður og texti lesinn yfir
af lögfræðingi. Er einhver leið að
gagnrýna „dagbók“ án þess að fara í
manninn? Bókin er of endurtekn-
ingasöm, og of löng fyrir vikið. Það
væri hægt að gera meira með þessa
bók og ef hún verður þýdd á önnur
tungumál gæti hún fengið aukna rit-
stjórn og yrði betri fyrir vikið.
Ljósmynd/Jónína G. Óskarsdóttir
Tabú Bók Kristborgar er „raunsaga sem tekur fyrir málefni sem hefur ver-
ið tabú að ræða um: áföll við skilnað, sorgarferli og þunglyndi, og hefur
fengið umfjöllun sem verðugt innlegg í þau mál,“ segir rýnir.