Breiðfirðingur - 01.04.1955, Síða 25

BREIÐFIRÐINGUR
23
lands eftir að hafa dvalið í Reykjavík veturinn áður og
fengið þar tilsögn í ensku o. fl.
í Skotlandi dvaldi Torfi næstu missiri, einkum við jarð-
yrkjustörf og smíðar. Þar voru þá smíðuð fyrstu ljáblöðin,
sem við hann voru kennd og sem ruddu sér ört til rúms
hér á landi og komu í stað gömlu „einjárnunganna“, er
þóttu þungir í vöfum.
Um þessar mundir hefst samband Torfa við Jón Sigurðs-
son forseta. Meðan Torfi dvaldi í Skotlandi, ritaði hann
Jóni eins konar fréttapistla um búnaðarframfarir og bún-
aðarháttu þar í landi, er Jón svo aftur birti í Nýjum félags-
ritum. Þar lýsir Torfi meðal annars hversu bændaþjóðin
í Skotlandi standi íslenzku þjóðinni miklu framar í allri
búmenningu. Skilyrðin eru að vísu ólík, en möguleikarnir
til að græða opin sár hins kalda fósturlands blasa í ótal
myndum við hraustum manni og eldur áhugans birtist í
hverri línu.
Heim kominn var Torfi tilbúinn að taka að sér forstöðu
fyrirmyndarbús Húnvetninga. Mun hann hafa orðið fyrir
vonbrigðum, er ekkert varð af stofnun þess.
Haustið 1868 giftist Torfi frændkonu sinni, Guðlaugu
Zakaríasdóttur. Frú Guðlaug er fædd að Kollafjarðarnesi
19. október 1845. Foreldrar hennar voru Zakarías Jóhannes-
son prests frá Brjánslæk og Ragnheiður ljósmóðir Einars-
dóttir dannebrogsmanns frá Kollafjarðarnesi. Guðlaug var
systurdóttir Asgeirs á Þingeyrum. Hjá honum ólst hún upp
að miklu leyti og þar lágu leiðir þeirra Torfa saman. En
ættir þeirra runnu þannig saman, að móðurömmur þeirra
voru systur.
Vorið 1869 fluttu þau Guðlaug og Torfi alfarin úr
Húnavatnssýslu. Reistu þau bú á Varmalæk í Borgarfirði
og bjuggu þar í tvö ár. En vorið 1871 keyptu þau jörðina