Breiðfirðingur - 01.04.1955, Qupperneq 51

BREIÐFIRÐINGUR
mér stórar liugmyndir um þetta eina menntasetur sýslunnar.
Fellið hátt og hrikalegt gnæfir yfir staðinn og skammt er
til sjávar. Það er torskilið, hvar aflað hefur verið heyja
handa stórum hópi búfjár, sem hér hefur verið hafður í
tíð margra stórbænda, en svona var það samt, hér voru
fjármargir og ríkir bændur hver af öðrum. Líklega hafa
þeir sótt heyskap í eyjarnar í kring eða eitthvað upp fyrir
klettabrúnirnar, en hvort tveggja hefur verið erfitt og lang-
sótt, en karlar þeir hafa verið harðir í horn að taka, og
ekki kallað allt ofvaxið þeim, sem áfram vildu komast,
enda voru þeir traustir menn sveitar sinnar og sýslu.
Skólinn á Staðarfelli er hin myndarlegasta bygging og
óneitanlega er samræmi milli húss og umhverfis. Skógar-
lundur hefur verið ræktaður austan og norðan við húsið.
Allt eru þetta stórar og fallegar hríslur og gróðursettar
þannig, að minnir á villtan skóg. Fer þetta einkar vel við
landslagið og eykur tign staðarins. Bóndinn á Staðarfelli,
Halldór Sigurðsson, tók okkur með háttvísi góðs bónda,
leyfði okkur að matast í stofu í skólahúsinu og greiddi fyrir
okkur á allan hátt. Sjálfur var hann þó störfum hlaðinri,
þó að sunnudagur væri. I björgunum norðvestur af bænum
hafði orðið vart við kindur, sem komnar voru í svelti, og
nú hugðist hann ná þessum vandræðaskepnum, ef unnt yrði.
Þess vegna var ekki hægt að njóta leiðsagnar Halldórs um
staðinn, og hefur það áreiðanlega orðið okkur tap. Eitt og
annað, er ferðafólkið sér, þarf úrlausnar, sem ekki fæst,
þegar allir eru ókunnir.
Á Staðarfelli er margt að sjá og minnast, allt frá dögum
Hallgerðar.
I kirkjugarðinum á Staðarfelli er allt á kafi í sigurskúf
og blómgresi. Það rusl vildi ég að væri upprætt, þá myndi
garðurinn verða fallegri og auðveldara að finna legstaði
og minnismerki. Grafreitur Magnúsar og Soffíu og grafir