Breiðfirðingur - 01.04.1955, Side 27

BREIÐFIRÐINGUR
25
á íslandi. Samkvæmt reglugerð var tilgangur skólans sá,
að kenna ungum mönnum bóklega og verklega þau störf,
er snerta jarðrækt, auka þekkingu þeirra og áhuga á fram-
förum í landbúnaði og venja þá á verklegan dugnað.
Kennslutíminn var 2 ár. Nemendur unnu að jarðrækt
og nokkuð að heyskap á sumrum, en á vetrum var bóklegt
nám meiri hluta dagsins, skepnuhirðing lítið eitt og að
lokum smíðar. Þannig er talið að í tíð skólans hafi verið
smíðað meðal annars: 77 hestvagnar, 115 plógar, 28 hesta-
rekur, 97 herfi og um 280 aktygi. Húsbóndinn og skóla-
stjórinn var með í verki, leit eftir, leiðbeindi og vann sjálf-
ur vandasömustu handtökin.
Talið er, að alls hafi stundað nám í Olafsdal um 160
æskumenn úr flestum héruðum landsins. Oftast voru á
skólanum 12 nemendur á ári. Fyrirkomulag á kennslunni
mótaði Torfi sjálfur. Seinni tímar munu hafa talið það
fyrirkomulag í búfræðikennslu ekkí með öllu henta samtíð
sinni, þar sem hið verklega nám hvarf þar að nokkru úr
sögunni. En ber það ekki vott um framsýni Torfa, að nú-
tíminn virðist ganga þarna til móts við stefnu hans?
Ólafsdalsskólinn var rekinn sem einkaskóli með nokkr-
um opinberum styrk. Greitt var ineð hverjum nemanda 100
—200 krónur á ári, 1000 króna stofnfjárframlag mun
skólastjórinn hafa fengið og auk þess 650 króna árslaun,
er seinna var hækkað upp í 800 krónur. Það segir sig sjálft,
að erfitt hefur verið að reka þá stofnun, er hér um ræðir,
með ekki meiri aðstoð. Torfi hélt þó skólanum gangandi
hátt á þriðja áratug. En árið 1908 hættir starfsemi skólans.
Skeði þá tvennt í senn: Foringinn var að nokkru bilaður
að starfskröftum og hinn opinberi aðili kippti að sér hend-
inni með fjárhagslega aðstoð.
Það virðist sem stórbúskapur og skólastjórn hefði verið
nóg verkefni fyrir hvern dugandi atorkumann, en svo var