Breiðfirðingur - 01.04.1955, Síða 31

BREIÐFIRÐINGUR
29
staða, þannig flytur kynslóðin frá einni til annarrar áhrif
þau, er þær verða fyrir. Hvort mun það tilviljun ein, að
sá maður, er á frumhugmyndina að því að reisa þann
minnisvarða, er hér er afhjúpaður í dag, er elzti bóndinn
í Dalasýslu, 80 ára að aldri. Hvort mun það tilviljun ein
að maðurinn, sem bar fyrst þá hugmynd fram á opinberum
vettvangi, er elzti innfæddi bóndinn í Saurbæjarhreppi?
Það eru til á prenti tvær setningar hafðar eftir Olafs
dalshjónunum, sem geyma fá orð, en segja mikla sögu:
Þegar Torfi var kominn á efri ár, ritaði hann vini sínum
á þessa leið:
„Eg hef lengst af hagað mér eins og barn, aldrei komið
auga á torfærurnar fyrir því, sem ég áleit þarft að fá
framgengt og aldrei munað eftir sjálfum mér.“
Ef byggir þú vinur og vogar þér hátt
og vilt að það skuli ekki hrapa,
þá leggðu þar dýrustu eign sem þú átt
og allt sem þú hefur að tapa.
Slíkt er hlutskipti hins óeigingjarna áhugamanns og
brautryð’anda. Víðskyggn og vígdjarfur eygir hann fram-
tíðarlandið í bjartri baksýn ofar öllum ójöfnum, sem á leið-
inni leynast, þeim er horfir hátt.
Það er ekki undarlegt, þó að slíkum mönnum hvarfli sú
spurning, er þeir sjá ævisól sína lækka á lofti og eru ekki
með öllu ugglausir um framtíð áhugamála sinna, hvort
þeir hafi ekki misnotað kraftana og hvort þeim hefði ekki
verið betur varið eingöngu í þágu innsta hrings ættingja
og vina. En:
„Þeim, sem ævinnar magn
fyrir móðurlands gagn
hafa mestum af trúnaði þreytt,