Breiðfirðingur - 01.04.1955, Page 48

46
BREIÐFIRÐINGUR
Þorra, og hann verðan þeirrar virðingar, sem við nú veit-
um honum.
Að lokum flyt ég ykkur kveðju Þorra. Hann óskar, eins
og ég, að þið sitjið hér heil að hófi og neytið frjáls fagn-
aðarins. Hann harmar það að nú er sú öld um garð gengin
og ekki að fullu aftur í bæ borin, að hægt sé að líkja eftir
Geirfinni, sem um var kveðið:
Hann Geirfinnur sálugi guðfaðir minn
svo gallhraustan maga hann átti,
að spýjulaust sprengt gat sig næstum
á spritti og hákarli kæstum.
Hann veit, að þið hvorki getið né viljið líkja eftir Geir-
finni. En hann væntir þess að þið takið til fyrirmyndar
hann Þorstein, sem frá er sagt, að þá er hann hafði étið
sig svo mettan, að hann gat ekki meira, hallaði hann sér
aftur á bak í sæti sínu með þessa bæn á vörum: „Eg vildi
að ég væri háttaður og sofnaður — og vaknaður aftur
og farinn að éta.“ — Þetta ætla ég að gera svo lengi sem
matur endist og fljóðin mjúk disk og dúk draga að lúku
minni.