Morgunblaðið - 04.04.2019, Blaðsíða 45

MINNINGAR 45
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. APRÍL 2019
✝ Björg Jóns-dóttir fæddist í
Húsanesi í Breiðu-
vík á Snæfellsnesi
23. september
1928. Hún lést á
Landspítalanum 27.
mars 2019
Björg var dóttir
hjónanna Jóns
Lárussonar, f.
1871, d. 1959, og
Sigríðar Oddrúnar
Jónsdóttur, f. 1887, d. 1968.
Björg var yngst átta systkina
sinna ásamt tvíburasystur sinni
Steingerði, sem lést 21.10.
2018. Önnur systkin Bjargar
voru: Kristjana Elísabet, f.
1919, d. 1986, óskírð stúlka, f.
1920, d. 1920, Jónína, f. 1921,
d. 2006, Jóhannes, f. 1922, d.
2006, Guðmundur, f. 1924, d.
1996, María, f. 1925, d. 1925,
og Oddur, f. 1927, d. 2010.
Eiginmaður Bjargar var
Kristgeir Kristinsson, f. 4. júlí
1926, d. 5.10. 2013. Hann var
sonur hjónanna Guðjóns Krist-
ins Guðjónssonar, f. 1898, d.
1954, og Geirþrúðar Geir-
mundsdóttur, f. 1898, d. 1981.
Börn þeirra eru 1) Jón, f.
16.11. 1952. Börn Jóns eru: 1.1)
Elísabet, f. 1971, hún á tvö
Sigurgeir er í sambúð með
Andreu Atladóttur, f. 1969.
Hennar börn eru Agnes, Bríet
og Jason. 4) Jónína, f. 21.6.
1962. Eiginmaður hennar er
Sigurður J. Bergsson, f. 1963.
Börn þeirra eru Brynjar, f.
1988, Bjarki, f. 1992, unnusta
Arna Björt Bragadóttir, og
Emilía Tinna, f. 1996.
Björg ólst upp í Húsanesi við
mikla fátækt. Fjölskyldan bjó í
lítilli baðstofu með þremur
rúmum og varð því að tví- og
þrímenna í rúmunum. Mikil bót
var þegar þau fengu fjórða
rúmið.
Björg og Kristgeir hófu sam-
búð 1951 og fluttu að Felli á
Arnarstapa árið 1954 þar sem
Kristgeir tók við verkstjórn við
vikurvinnslu Vikurfélagsins við
rætur Snæfellsjökuls. Auk
vikurvinnslu stundaði hann
róðra á trillu meðan gaf frá
vori til hausts og saltaði aflann,
auk þess að sinna bústörfum.
Björg sinnti saltfiskverkuninni
meðan róið var og annaðist bú-
ið ásamt tilfallandi launavinnu
auk þess að sinna heimilis-
störfum. Þau fluttu á Akranes
1978 þar sem Björg vann við
fiskvinnslu og í mötuneyti Fjöl-
brautaskólans. Árið 2011 fluttu
þau til Reykjavíkur.
Útförin fer fram frá Háteigs-
kirkju í dag, 4. apríl 2019,
klukkan 13.
börn, Rögnvald
Nökkva og Sögu
Kristínu. 1.2)
Styrmir Geir, f.
1976. Eiginkona
hans er Bryndís
Valgeirsdóttir og
eiga þau þrjú
börn; Valgeir
Rafn, Katrínu
Rósu og Margréti
Silju. 1.3) Daníel,
f. 1986, d. 2008. 2)
Guðjón Kristinn, f. 19.2. 1954.
Eiginkona hans er Elín Þ. Eg-
ilsdóttir, f. 1953 og eiga þau
þrjú börn: 2.1) Egil Þór, f.
1975, unnusta hans er Linda
Rún Skarphéðinsdóttir, f. 1979.
Saman eiga þau Heklu Dís.
Fyrir á Egill Elísabetu Elínu og
Linda á Hrafnkel Þorra og
Heiðdísi Hörpu. 2.2) Kristgeir,
f. 1978. Unnusta hans er Sigur-
borg Unnur Björnsdóttir, f.
1978. Þeirra börn eru Hanna
Líf og Guðjón Kristinn. Fyrir á
Kristgeir Árna Snæ og Móniku
Rán og Sigurborg á Anítu Sif.
2.3) Guðjón Gísli, f. 1988; 3)
Sigurgeir Brynjar, f. 3.12.
1960. Börn Sigurgeirs frá fyrra
hjónabandi eru Björg, f. 1990,
sambýlismaður Einar Sigurðs-
son, f. 1991, og Ari, f. 1993.
Amma Bogga er nátengd öll-
um okkar bernskuminningum
frá Arnarstapa þar sem þau afi
áttu sumarbústað. Afi reri alla
daga þegar sjóveður leyfði og
amma var heima að stússa. Hún
leyfði mér oft að tala við afa í
talstöðina og spyrja um fiskiríið,
hló að okkur Bjarka frænda
þegar við komum grenjandi
heim þegar kríurnar réðust á
okkur í kríuvarpinu og reyndi
að fylgjast með enda vildi hún
passa okkur. En einu sinni
týndi hún okkur Bjarka þegar
við vorum í pössun hjá henni.
Við rændum slökkvitæki úr
sumarbústaðnum og laumuðum
okkur undir bústaðinn til að
fikta og prakkarast með það,
eins og við gerðum best. Við
sprautuðum úr því undir bú-
staðnum hjá ömmu. Hún var
inni eitthvað að brasa og sér allt
í einu hvítan reyk koma undan
bústaðnum og þar næst á eftir
komum við Bjarki hóstandi. Þá
komst upp um okkur. Amma
skammaði okkur rækilega fyrir
fiktið. Síðar um kvöldið vorum
við á leiðinni í háttinn þegar
löggan ákveður allt í einu að
taka hring á Arnarstapa. Amma
hafði komið auga á hana og
nýtti tækifærið til að hræða
okkur Bjarka svolítið. „Jæja,
strákar, núna er löggan komin
til þess að handtaka ykkur fyrir
að fikta með slökkvitækið.“ Við
Bjarki urðum báðir virkilega
hræddir, vitaskuld. Hræðslan
magnaðist svo heldur betur
þegar löggan ákvað að keyra
inn í bústaðahverfið okkar,
beygði inn í innkeyrsluna og
stoppaði þar um stund. Ef okk-
ur grunaði að amma hefði eitt-
hvað verið að grínast í okkur
var allur sá vafi horfinn. Við
vorum logandi hræddir. Það var
þó þannig að löggan var ein-
ungis að snúa við í innkeyrsl-
unni okkar. Amma hafði virki-
lega gaman af þessu öllu saman
og kenndi okkur smá lexíu í
leiðinni.
Minningin um ömmu lifir með
mér. Hvíldu í friði elsku amma.
Ari Brynjarsson.
Elsku amma Bogga. Það er
sárt að þurfa að kveðja þig en
að sama skapi er ég virkilega
þakklátur fyrir allar góðu
stundirnar. Þú varst einstök
manneskja í mínum huga, mikill
húmoristi með stórt hjarta.
Þeim sem stóðu höllum fæti í
lífinu sýndirðu bæði samhug og
stuðning. Verk þín og umhyggja
eru svo sannarlega til eftir-
breytni.
Ég man svo vel eftir því þeg-
ar ég var lítill strákur og fór á
hverju einasta sumri til ykkar
afa á Arnarstapa. Það eru ein-
hverjar bestu minningar lífs
míns og ég mun ætíð hugsa til
ykkar með hlýhug þegar ég
kem þangað, sem verður í ófá
skiptin til viðbótar. Þegar afi
setti stýrið í kerruna og við
Bjarki þóttumst vera á fiskveið-
um, lífið var svo sannarlega ein-
faldara þá og ég vildi að ég gæti
upplifað þær stundir aftur.
Ég vil trúa því að þið afi séuð
í sumarlöndunum nú. Gefðu
Perlu bita fyrir mig. Ég sakna
þín og mun ætíð elska þig.
Hvíldu í friði.
Brynjar Sigurðsson.
Góðar minningar gleymast
seint og af góðum minningum
um ömmu Boggu á ég feikinóg.
Amma var alltaf ákaflega sterk
manneskja, góð, ljúf, félagslynd,
stálminnug og með mikla rétt-
lætiskennd. Hún gætti þess að
manni liði alltaf vel og væri vel-
kominn hjá sér.
Fyrstu minningar mínar um
ömmu ná aftur í barnæsku í bú-
staðahverfi á Arnarstapa á
Snæfellsnesi þar sem þau amma
og afi bjuggu á sumrin. Mikil
ævintýri og leikur áttu sér þar
stað; busl í læknum í gilinu,
glænýjar kartöflur úr garðinum,
gönguferðir um kríuvarp og
annað af ýmsu tagi. Síðar fór ég
að fara einn til þeirra á sumrin
sem ungur strákur og hélt þá
uppteknum hætti. Alltaf gat ég
hlakkað til þessara stunda og
alltaf var tekið jafn vel á móti
mér. Amma sauð ýsu og kart-
öflur, kjöt í kjötsúpu, silung úr
Húsanesi og fleira góðgæti. Ég
fór með henni í heimsóknir í ná-
læga bústaði meðan afi var á sjó
á daginn, enda þótti henni fátt
skemmtilegra en að hitta annað
fólk. Eflaust hef ég gert hina og
þessa hluti sem flestum gæti
þótt flokkast undir prakkara-
strik – óþarfi að rifja upp öll at-
vik hér. Þetta voru ákaflega
góðar stundir.
Á veturna bjuggu amma og
afi á Vesturgötu á Akranesi. Við
fjölskyldan fórum oft þangað í
mat og héldum upp á jólin þar
einhverju sinni. Á rishæð húss-
ins var þvottahús og mjög stór
geymsla sem kemst sennilega
næst því að vera draugageymsla
af öllum þeim geymslum sem ég
hef augum litið. Þar var hægt
að leika sér og róta í ýmsu
gömlu dóti en ef maður gætti
sín ekki átti maður á hættu að
lokast þar inni líkt og kom fyrir
okkur Ara frænda fyrir mörg-
um árum. Sennilega hafði þó
hún amma lokað á okkur fyrir
misskilning en okkur tókst að
brjóta okkur leið út og í máls-
bætur tekið okkur það bessa-
leyfi að ljúka upp frystikistunni
og hnupla nokkrum smákökum
frá því um jólin tveimur árum
fyrr.
Frá því í seinni tíð, þegar
amma var flutt til Reykjavíkur í
Bólstaðarhlíðina, á ég líka
margar góðar minningar. Ég
minnist margra matar- og kaffi-
boða og rökræðna um ýmis mál-
efni, en hennar skoðunum varð
ekki auðveldlega hnikað. Hún
stóð ávallt fast á sínu og fyrir
vikið hafði hún einstakan per-
sónuleika sem einkenndist af
festu en í bland við hlýju, góð-
mennsku og kátínu. Ég mun
ávallt sakna hennar og ljóst er
að stórt skarð hefur myndast
vegna fráfalls ömmu Boggu.
Bjarki Sigurðsson.
Elsku amma mín. Það sem ég
mun sakna allra góðu stund-
anna sem við áttum saman. Þú
varst svo ótrúlega góð við mig
enda kallaðirðu mig alltaf litla
ljósið þitt. Ég hafði svo gaman
af því hvað þú varst stríðin og
hafðir mikinn húmor fyrir hlut-
unum og gerðir mikið í því að
stríða mér með val mitt á mat.
Alltaf gastu fundið eitthvað
fallegt að segja um mig og flík-
urnar sem ég klæddist og grín-
aðist með það að bjóðast til þess
að bæta gatið á buxunum
mínum.
Þegar ég heimsótti þig hafð-
irðu svo mikinn áhuga á hvernig
mér gengi og reyndir þitt besta
að muna og skilja það sem ég er
að læra og gera og enduðu
heimsóknirnar alltaf á orðunum
sem lýsa þinni persónu best:
„Farðu varlega og passaðu þig á
öllum heimsins hættum.“
Ég elska þig amma mín.
Emilía Tinna Sigurð-
ardóttir.
Þó að við Björg (Bogga) hefð-
um ekki þekkst mjög lengi lang-
ar mig að skrifa nokkur orð um
yndislega konu sem ég hefði
ekki viljað fara á mis við að
kynnast. Í mínum augum var
hún á margan hátt mjög merki-
leg kona. Að fá að deila lífi með
manneskju sem fæddist í
torfbæ, gekk í sauðskinnsskóm
þar til hún eignaðist sín fyrstu
stígvél 12 ára gömul og upplifði
það að eiga ekki alltaf nægan
mat í bernsku finnst mér mjög
merkilegt. Fólk af minni kyn-
slóð og yngra hefur mjög gott
af að kynnast fólki eins og
Boggu sem upplifði líf sem ekk-
ert okkar getur ímyndað sér
hvernig var.
Bogga tók mér og mínum
börnum opnum örmum þegar
ég kom inn í fjölskylduna. Hún
var ótrúlega hrein og bein í
samskiptum og er mér sérstak-
lega minnisstætt þegar ég
mætti í heimsókn til hennar í
rifnum gallabuxum og þótti ég
bara fín að fylgja tískustraum-
unum. Boggu þótti þetta ekki
par fínt og spurði mig hvort ég
hefði virkilega ekki átt neitt
betra til að fara í þegar ég kom
í heimsókn til hennar. En þetta
sagði hún með glotti. Síðustu
samskipti mín við Boggu voru í
gegnum Snapchat í síma Binna
nokkru fyrir andlát hennar þar
sem hún sendi mér ótrúlega fal-
lega og einlæga kveðju þar sem
hún sagði mér hug sinn til mín.
Þessa kveðju geymi ég í hjarta
mér. Elsku fjölskylda, ég sendi
mínar innilegustu samúðar-
kveðjur, minning Boggu lifir
með mér.
Andrea Elín Atladóttir.
Björg Jónsdóttir
Þótt sólin nú skíni á grænni grundu,
er hjarta mitt þungt sem blý.
Því burt varst þú kallaður á örskammri
stundu,
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða,
svo gestrisinn, einlægur og hlýr.
En örlög þín ráðin – mig setur hljóða,
við hittumst ei framar á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma,
Jóhann
Þórlindsson
✝ Jóhann Þórlindsson fæddist13. júlí 1967. Hann lést 16.
mars 2019.
Útför Jóhanns fór fram 3.
apríl 2019.
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár.
Þó kominn sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Mamma og pabbi.
FALLEGIR LEGSTEINAR
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Á góðu verði
Verið velkomin
Opið: 10-17 alla virka daga
Elskuð móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
ÞÓRDÍS JÓNSDÓTTIR SANDHOLT,
andaðist á bráðamóttöku Landspítalans
miðvikudaginn 27. mars.
Útförin fer fram frá Áskirkju í Reykjavík
miðvikudaginn 10. apríl klukkan 15.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkir en þeim sem vilja
minnast hennar er bent á líknarfélög eða góðgerðarsamtök.
Þórunn Sandholt Jón Axelsson
Gerður Sandholt Ívar Þ. Björnsson
Guðbjörg Sandholt
Jens Sandholt Elín Lára Edvardsdóttir
Jón Guðni Sandholt Lára Sandholt
Óskar Jörgen Sandholt Clair Janine de Vries
og aðrir aðstandendur
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og
bróðir,
BRYNJÓLFUR SAMÚELSSON
frá Bjargi, Ísafirði,
lést á Landspítala Fossvogi 31. mars.
Útför hans fer fram frá Neskirkju
miðvikudaginn 10. mars klukkan 15.
Bjarni Brynjólfsson Ingibjörg Anna Arnarsdóttir
Theodór Brynjólfsson Bryndís Kvaran
Berglind Huld Theodórsdóttir
Ragnhildur Theodórsdóttir
Ásthildur Dóra Þórsdóttir
Margrét Edda Lian Bjarnadóttir
Þorbjörg Anna Qing Bjarnadóttir
Samúel J. Samúelsson
Friðgerður Samúelsdóttir
Elskulegur sonur okkar, bróðir, mágur,
frændi, barnabarn og vinur,
EINAR EÐVARÐ STEINÞÓRSSON,
Skógarási 15, Reykjavík,
lést 30. mars.
Útförin fer fram frá Árbæjarkirkju
þriðjudaginn 9. apríl klukkan 15.
Steinþór V. Tómasson Ýlfa Proppé Einarsdóttir
Sigríður Edda Steinþórsd. Hákon Barðason
Glódís Ýlfa Hákonardóttir
Edda Proppé Þórðardóttir
Sigríður Steinþórsdóttir
Bruno
Okkar ástkæri
MATTHÍAS GEIR GUÐJÓNSSON
andaðist að morgni föstudagsins 29. mars
á Droplaugarstöðum.
Útförin fer fram frá Guðríðarkirkju
fimmtudaginn 11. apríl klukkan 13.
Sólveig Arnfríður Sigurjónsdóttir
Páll Matthíasson Ólöf Ragnheiður Björnsdóttir
Margrét Björnsdóttir Guðmundur Hallgrímsson
og barnabörn
Ástkær systir okkar,
SVANHILDUR FINNDAL
GUÐMUNDSDÓTTIR
sjúkraliði,
frá Finnstungu,
Hólavegi 28, Sauðárkróki,
lést á gjörgæsludeild Landspítalans
mánudaginn 1. apríl.
Útför fer fram frá Blönduóskirkju miðvikudaginn 10. apríl
klukkan 13.
Grétar, Heimir, Áslaug
og fjölskyldur