Ófeigur - 01.05.1946, Blaðsíða 26

26
ÓFEIGUR
Ólafur Jónsson er búinn að segja í grein sinni, að það
þurfi að fá Alþingi til að lögskipa skatt á bændur til að
ná félagsgjöldum í baráttusjóð bænda, og Ólafur fullyrðir,
að þetta sé nauðsynlegt, af því að bændur muni annars
hvorki geta né vilja greiða félagsgjöldin. En á þennan hátt
lýsir Ólafur Jónsson yfir, að hann álíti íslenzká bændur
meiri músarholumenn en allt annað fólk á íslandi og allt
annað fólk, sem myndar stéttarsamtök í frjálsum löndum.
Hér reisir Ólafur bændum landsins níðstöng, sem lengi
mun í minni höfð.
XXIII.
. Nú er tími til kominn að rekja hina stuttu sögu stéttar-
samtakanna á íslandi. Þegar Ólafur Jónsson sat fullur
aðdáunar á flokksfundum Mbl.manna í Búnaðarfélags-
húsinu haustið 1944, var af honum og hans stéttarbræðr-
um lagður grundvöllur stéttarsamtakanna. Sunnlenzku
bændurnir sáu, að búnaðarþing og meiri hluti Alþingis
hafði stéttina að leiksoppi og ginningarfífli. Sunnlenzku
bændurnir misstu trúna á fulltrúum búnaðarþings og
forráðamönnum stjórnarflokkanna um örugs;a forgöngu
í verðlagsmálum bænda. Öll gömlu stjórnmálablöðin og
útvarpið voru harðlokuð fyrir röksemdum og ályktunum
sunnlenzkra bænda. Ófeigur var eina málgagnið, sem
studdi viðleitni Sunnlendinga í þessu efni. Næsta vor
sendu leiðtogar Búnaðarsambands Suðurlands áskorun til
allra bænda um að mynda stéttarsamband til að tryggja
verðlagsmálin. Greinar mínar í Ófeigi höfðu borið árang-
ur. Selfosshreyfingin barst út um allt land. Bændastéttin
fann, að hér var orð í tíma talað, og í sumar og haust sem
leið var bændastéttin reiðubúin að gera stór átök í málun-
um. En þá komu til greina sérstakar hindranir. Bændur
á Suðurlandi gerðu tvær skipulagslegar yfirsjónir, og Bún-
aðarfélag íslands ásetti sér að eyðileggja hreyfinguna og
tókst það í bili, meðfram af því að sunnlenzku bændurnir
höfðu ekki búizt við vélræðum frá hálfu Ólafs Jónssonar
og stéttarbræðra hans.
Sunnlenzku bændurnir höfðu ekki nema eina leið í