Skessuhorn - 23.11.2016, Qupperneq 36

MIÐVIKUDAGUR 23. NÓVEMBER 201636
Blakíþróttin hvílir nú orðið á góðri
hefð í Grundarfirði. Anna María
Reynisdóttir hefur verið prímus-
mótor í blakstarfinu innan UMFG
undanfarin ár og er í forsvari fyr-
ir starfið nú um stundir í góðu
samstarfi við iðkendur og foreldra
þeirra. Sjálf hefur hún æft blak í rúm
þrjátíu ár og er því enginn nýgræð-
ingur þegar kemur að íþróttinni.
Skessuhorn settist niður með Önnu
Maríu á dögunum og ræddi við hana
um blakstarfið í Grundarfirði.
Blakið farið
upp og niður
„Það má segja að blakstarfið hafi
byrjað hér fyrir um fjórum ára-
tugum síðan,” segir Anna María.
„Áhuginn hefur farið upp og niður
síðan, en íþróttin hefur alltaf haldið
lífi sínu hér í bænum.”
Uppgangur hefur verið í starf-
inu síðastliðin tíu ár sem endaði á
þátttöku í úrvalsdeild síðasta tíma-
bil. Haustið 2011 var ráðin erlendur
þjálfari sem sá um blakstarfið í 1½
ár. Þá tókum við Guðrún Jóna Jós-
epsdóttir við eitt tímabil, höfðum
reyndar verið með þjálfunina áður.
Þennan vetur gekk allt eins og í sögu
og við unnum okkur upp í úrvals-
deild. Þá réðum við öflugan þjálfara
hingað, Jóhann Eiríksson frá Ólafs-
vík sem var með okkur síðasta tíma-
bil. Það er mjög mikilvægt að hafa
til staðar öflugan þjálfara til að leiða
starfið og þá er mikilvægt að það séu
bæði lið fullorðinna og yngri flokk-
ar. Þannig tryggir maður framgang
íþróttarinnar,” segir Anna, en nú
um stundir er Jóhann blakþjálfari
stúlkna á aldrinum 13-18.
„Okkur vantar þjálfara frá og með
áramótum fyrir alla aldurshópa ef
einhver hefur áhuga einnig er allt-
af pláss fyrir nýja iðkendur.”
Hlúum að
yngri hópnum
Í fyrra keppti meistaraflokkur
kvenna í efstu deild Íslandsmóts-
ins í blaki í fyrsta skipti. Eftir hetju-
lega baráttu hafnaði liðið hins vegar
í neðsta sæti með 4 stig. „Tímabil-
ið í fyrra var ákveðinn ísbrjótur og
var í reynd mjög merkilegt að svona
lítið bæjarfélag gat státað af liði í
efstu deild kvenna í blaki. Því mið-
ur gátum við ekki haldið áfram þátt-
töku okkar í deildarkeppninni í ár,
en hluti af ungu stelpunum í liðinu
flutti burt og leika sumar nú með
öðrum liðum í deildinni. Við erum
þó stolt af því að eiga Grundfirðinga
í öðrum liðum þó það sé vitaskuld
súrt að geta ekki teflt fram liði und-
ir eigin merkjum,” segir Anna sem
segir að varla hafa liðið ár á undan-
förnum árum þar sem Grundfirð-
ingur hefur ekki verið í unglinga-
landsliði.
„Við erum þó hvergi hætt og
erum með kvennalið sem tekur þátt
í opnum mótum á vegum Blaksam-
bandsins. Um leið erum við að hlúa
að yngri hópnum,” segir Anna en
sjálf kveðst hún draga fram blaks-
kónna ef það vantar í liðið.
Öldungatitillinn vinsæll
Anna segir marga kosti vera við
blakið sem sé íþrótt sem eigi gríðar-
legum vinsældum að fagna erlendis.
„Blakið hefur líka vaxið hér á landi
á síðustu árum. Einn helsti kostur-
inn er að hægt er að stunda íþróttina
fram eftir aldri þannig að þeir sem
byrja snemma búa að því alla ævi.
Ólíkt hópíþróttum á borð við körfu-
bolta, handbolta og fótbolta, skilur
netið liðin að og því er miklu minni
líkur á meiðslum,” segir hún.
„Vinsældirnar eru ekki síst hjá
eldra blakfólki. Á stóra öldunga-
mótinu sem fram fer á hverju vori
hér á Íslandi keppa yfir 1200 manns
af báðum kynjum. Það segir allt
sem segja þarf um áhugann,” bætir
Anna við sem segir marga af þeim
yngri bíða spennta eftir því að kom-
ast á öldungaaldurinn til að geta tek-
ið þátt. „Öldungaflokkurinn er fyrir
30 ára og eldri sem er nokkuð lág-
ur aldur til að teljast öldungur. Öld-
ungatitillinn er því eftirsóttur í blaki
á Íslandi.”
Framtíðin í stelpunum
Meginverkefnið þennan vetur hjá
blakfólkinu í Grundarfirði er að
hlúa að ungu kynslóðinni og gera
sitt til að ala upp næstu kynslóð blak-
kvenna í bænum. „Við erum ein-
göngu með stelpur í blakinu núna en
af einhverjum orsökum hefur áhug-
inn helst verið hjá þeim að stunda
íþróttina. Það er mikilvægt að hlúa
að krökkunum því í þeim býr fram-
tíðin í blakstarfinu,” segir Anna að
lokum. hlh
Tímabilið í fyrra var ákveðinn ísbrjótur
Rætt við Önnu Maríu Reynisdóttur blakleikmann með meiru í Grundarfirði
Anna María Reynisdóttir.
Blaklið UMFG á móti nýverið í Grundarfirði. F.v. Jófríður, Rakel Mirra, Klaudia,
Svana Björk, Brynja Gná, Freyja Líf og Anna María.
Stafholtstungur í Borgarfirði hef-
ur lengi verið vettvangur framtaks-
samra bænda. Landgæði þar eru
góð sem hafa gefið bændum tæki-
færi til að stunda búskap af ýmsum
toga. Þar í sveit hefur hann líklega
hvergi verið fjölbreyttari búskap-
ur á liðnum árum eins og á bænum
Stafholtsveggjum. Á síðasta aldar-
fjórðungi hefur þar verið starfrækt
með hléum kúabú, fjárbú, svínabú
og hrossbú, en síðustu ár eggjabú á
vegum Brúneggs í umsjón Jóhann-
esar Jóhannessonar og sonar hans
Bergþórs sem þar búa. Bergþór sem
er 25 ára fæst einnig við ræktun gul-
rófna og gulróta og er því sennilega
einn yngsti rófnabóndi á landinu.
Skessuhorn hitti Bergþór og frædd-
ist meira um búskapinn á Stafholts-
veggjum.
Studdist við 90 ára
gamlar greinar
„Eftir að ég tók að mér að vinna við
eggjabúið langaði mig að prófa eitt-
hvað nýtt meðfram starfi mínu þar
við eggjatínslu. Ég vildi til dæm-
is nýta landið betur og þá leið mér
þannig að ég skuldaði sjálfum mér
að prófa eitthvað nýtt,“ segir Berg-
þór spurður um hvers vegna hann
fór út í ræktun gulróta og gulrófna.
„Svo er ég bóndi að upplagi enda al-
inn upp hér á þessum hól. Það hef-
ur áhrif.
Það var ekki sjálfgefið að gulrætur
og gulrófur yrðu fyrir valinu, en eftir
smá gúgl á netinu varð þetta niður-
staðan,“ bætir Bergþór við en hann
las meðal annars allt að 90 ára gaml-
ar greinar til að afla sér upplýsinga
um hvernig ætti að byrja rófnarækt-
un. „Það er svo mikið efni til á net-
inu. Það þarf ekki að leita langt til að
afla sér þekkingar,“ segir hann.
Fólk fylgist með
á Facebook
Ræktun Bergþórs hófst vorið 2015
og afmarkaði hann um einn hekt-
ara lands á Stafholtsveggjajörðinni
til að planta niður fræjum. „Þetta
hefur gengið mjög vel síðan þá, sér-
staklega í ár vegna þess að tíðin hef-
ur verið afskaplega góð. Uppskeran
var á milli 13 og 15 tonn af gulróf-
um sem mér finnst býsna gott, en
uppskeran af gulrótunum var um
hálft tonn,“ segir Bergþór.
„Ég sel afurðirnar síðan beint frá
býli undir merkjum Stafrófna sem
er smá orðaleikur hjá mér. Ég hef
nýtt mér Facebook til að koma þeim
á framfæri og er með sérstaka Staf-
rófu síðu. Þar leyfi ég fólki að fylgj-
ast með ræktuninni með því að setja
inn myndir og fréttir. Með þessu
getur fólk fylgst með því hvernig af-
urðirnar verða til,“ bætir hann við
og segir viðbrögðin hafa verið mjög
góð. „Vinir síðunnar eru nú yfir 500
og fer fjölgandi.”
Vilja kaupa
beint frá býli
„Viðtökurnar hafa almennt verið
mjög góðar og er fólk ánægt með
afurðirnar. Ég sel bæði til fólks sem
er að kaupa í matinn heima hjá sér,
en einnig til mötuneyta og veitinga-
staða í héraðinu. Ég verð að segja að
það er mikill áhugi meðal veitinga-
staða og hótela fyrir að bjóða gest-
um sínum upp á afurðir sem eru
framleiddar á svæðinu. Ég held að
hér séu tækifæri fyrir bændur,“ seg-
ir Bergþór sem telur ákveðinn kúlt-
úr kominn upp hjá mörgum um að
kaupa afurðir beint frá bóndanum.
„Þetta er mjög góð þróun finnst
mér.“
Um framtíð ræktunarinnar segir
hann að hún muni ráðast eftir mark-
aðsaðstæðum. „Ef eftirspurnin eykst
þá ætla ég að skoða að fá meira land
undir ræktunina. Þá þarf maður líka
að kaupa vélar og sitthvað fleira til að
koma uppskerunni hratt og örugg-
lega í hús. Hingað til hafa afurðirn-
ar verið handtíndar með góðri hjálp.
Þetta ræðst allt á því hvernig sölu-
málin þróast á næstu misserum.“
Tamningar í hjáverkum
Þó hænsnin og Stafrófurnar taki
mestan tímann í búskapnum þá eru
Bergþór og faðir hans einnig með
um 200 fjár á fóðrum á bænum.
„Við erum líka með hross og þá hef
ég verið að fást við tamningar í hjá-
verkum. Að gera upp gamla Staf-
holtsveggjabæinn er líka langtíma-
verkefni hjá mér, þannig að það er
næg verkefni á döfinni. Ég og pabbi
höfum einnig verð að vinna að því
koma upp verkstæði í gömlu hlöð-
unni á bænum. Ég er vélvirki að
mennt frá Fjölbrautaskóla Vestur-
lands á Akranesi og finnst nauðsyn-
legt að hafa aðstöðu til að sinna við-
gerðum og öðru tilfallandi. Kannski
verður eitthvað meira úr því í fram-
tíðinni,“ bætir Bergþór við að lok-
um. hlh
Ræktar Stafrófur á Stafholtsveggjum
-spjallað við Bergþór Jóhannesson rófnabónda á
Stafholtsveggjum í Borgarfirði
Bergþór Jóhannesson fyrir framan hænsnabúið á Stafholtsveggjum.
Bergþór ásamt rófnauppskeru sum-
arsins.
Gulræturnar sem ræktaðar eru á Stafholtsveggjum eru best geymdar í sandi. Eins
og sjá má eru þær vel vænar.