Fréttablaðið - 26.09.2015, Blaðsíða 8
Frumkvöðlasjóður Íslandsbanka styrkir verkefni á sviði
umhverfismála með sérstakri áherslu á endurnýjanlega
orku, sjálfbæran sjávarútveg og verndun hafsvæða.
Markmið sjóðsins er að hvetja til nýsköpunar og
þróunar á þessum sviðum.
Heildarupphæð úthlutunar er allt að tíu milljónum króna.
Nánari upplýsingar um sjóðinn og úthlutunar reglur hans
má finna á vef Íslandsbanka.
Sækja skal um á vef bankans í síðasta lagi 10. október 2015
islandsbanki.is/frumkvodlasjodur
Frumkvöðlasjóður
Íslandsbanki auglýsir eftir
umsóknum um styrki
Umsóknum skal fylgja,
eftir því sem við á:
• Greinargóð lýsing á verkefninu
• Ítarleg fjárhagsáætlun
• Upplýsingar um aðra
fjármögnun verkefnis
• Ársreikningur
• Upplýsingar um eignarhald
og rekstrarform
islandsbanki.is Netspjall Sími 440 4000 Facebook
Dómsmál Sandra Sif Rúnarsdóttir,
kærasti hennar og ungbarn bjuggu í
leiguíbúð á Ásbrú veturinn 2011-2012.
Maðurinn var í námi á Keili en Sandra
var heima með barnið í fæðingaror-
lofi. Þennan vetur var Sandra dofin og
alltaf veik. Litli drengurinn var sífellt
með niðurgang og þreifst ekki. Móðir
Söndru, Bergljót Snorradóttir, var
farin að hafa verulegar áhyggjur af fjöl-
skyldunni.
„Ég hélt að barnið væri alvarlega
greindarskert. Hann var alltaf sljór og
dauður til augnanna, mændi bara á
mann alveg dofinn þannig að mann
langaði að taka hann og hrista hann.
Dóttir mín var ekki í neinu ástandi til
að sjá það því hún var sjálf hundlasin
og dofin,“ segir Bergljót sem heyrði svo
af tilviljun umfjöllun um myglusvepp
og þá rann upp fyrir henni ljós.
Næstu skref voru að fá mygluna stað-
festa. Í höndunum hefur fjölskyldan
skýrslu frá Heimili og heilsu, Náttúru-
fræðistofnun Íslands og heilbrigðis-
eftirliti Suðurnesja þar sem staðfest er
að myglusveppur var úti um alla íbúð.
Heilbrigðiseftirlitið dæmdi íbúðina
óíbúðarhæfa. Fjölskyldan flutti út úr
íbúðinni og það kom fljótt í ljós að
drengurinn gat ekki verið í kringum
nein húsgögn, fatnað eða annað úr
íbúðinni. Því var allri búslóðinni skellt
í geymslu.
Saknæm háttsemi við útleigu
Fjölskyldan bað leigufélagið að koma
til móts við sig til að kaupa nýja búslóð
en samningar náðust ekki. Þá ákvað
fjölskyldan að fara í mál við leigufélag-
ið, málið var tekið fyrir 15. september
síðastliðinn og niðurstöðu er að vænta
á næstu vikum. Gunnar Ingi Jóhanns-
son hæstaréttalögmaður segir að krafist
sé bóta vegna innbús og endurgreiðslu
á leigu.
„Krafan er byggð á því að leigufélagið
vissi eða mátti vita að þessi eign væri
ekki hæf til útleigu. Þegar fjölskyldan
tók við íbúðinni gerðu þau athuga-
semd við rakaskemmdir á baðherbergi.
En það var ekkert gert í málunum,“
segir Gunnar. Málið er því byggt á því
að leigusali hafi sýnt af sér saknæma
háttsemi við útleigu. „Það kom líka í
ljós við skýrslutöku að þeim er kunnugt
um byggingargalla á húsnæðinu sem
leiða af sér raka og sveppi. Enda hafa
komið upp mörg myglusveppamál á
Ásbrú. Þeir vita vel af vandanum.“
Gunnar Ingi segir málið geta orðið
fordæmisgefandi. „Í þessu máli liggur
fyrir matsgerð frá dómkvöddum mats-
mönnum og svo eru sérfræðimeðdóm-
endur sem hafa þekkingu á viðfangs-
efninu. Niðurstaðan ætti því að vera
leiðbeinandi.“
Kostar um þrjár milljónir
Bergljót móðir Söndru greiðir máls-
kostnaðinn. Fjölskyldan hafði engin
ráð til að gera það sjálf enda nemar
og ekki með mikið á milli handanna.
Sandra segir að þannig sé staðan á
mörgum á Ásbrú. „Ásbrú er alræmdur
myglustaður. Meira að segja starfsmað-
ur hjá félaginu sagði við okkur að hann
vonaði að við myndum vinna því hann
væri orðinn þreyttur á að standa fyrir
framan fólk og ljúga upp í opið geðið
á því,“ segir Sandra og bætir við að fólk
verði máttlaust gegn stóru leigufélagi.
„Mamma tók þetta í sínar hendur og
þegar hún sagði stjórnendum leigu-
félagsins að hún ætlaði í mál var hlegið
framan í hana og sagt að félagið hefði
her lögmanna á bak við sig. Það er ekki
skrýtið að fólk sé hrætt við þennan
slag,“ segir Sandra.
Móðirin segir að hún hætti ekki fyrr
en sigur sé í höfn. „Þegar ég komst að
því að þessi viðbjóðslegu veikindi
væru af mannavöldum og vanvirðingu
við íbúa þá ákvað ég að fara með þetta
lengra. Ég mun frekar selja ofan af mér
en að láta koma svona fram við börnin
mín – og fólk yfirhöfuð,“ segir Bergljót
en málið hefur kostað að minnsta kosta
þrjár milljónir. Þar ber helst að nefna
dómskvadda matsmenn, skýrslur og
sýnatökur ásamt lögfræðikostnaði.
Mennskur myglumælir
Sandra segir erfitt að sjá umfjöllun um
myglusvepp í fjölmiðlum þar sem talað
er um þolendur sem blóðsugur sem
vilji bætur.
„Barnið mitt er mennskur myglu-
mælir í dag. Hann fær einkenni um
leið og hann stígur inn í hús með vott
af myglu. Einnig er hann með sjaldgæf-
an taugasjúkdóm og þar sem myglu-
sveppur ræðst á taugakerfið gætu verið
tengsl þarna á milli. Fyrir utan að hafa
misst aleiguna og verið á vergangi þá
höfum við mætt hrikalegu skilnings-
leysi og hroka frá leigusölum,“ segir
Sandra og játar að lífsreynslan öll hafi
verið afar erfið. „Ég myndi því ekki
segja að þetta væri auðveldur bóta-
peningur. Ég gæfi allt til að hafa aldrei
farið inn í þessa íbúð.“
erlabjorg@frettabladid.is
Hélt að barnið væri greindarskert
Fjölskylda sem bjó á Ásbrú fór í mál við leigufélagið vegna myglusvepps. Á átta mánuðum hrakaði heilsu ungbarns verulega og það lét á sjá.
Krafan er byggð á því að leigufélagið vissi eða mátti
vita að þessi eign væri ekki hæf til út-
leigu. Þegar fjölskyldan tók við íbúðinni gerðu
þau athugasemd við rakaskemmdir á baðher-
bergi. En það var ekkert gert í málunum.
Gunnar Ingi Jóhannsson, hæstaréttarlögmaður
Meira að segja starfsmaður hjá félaginu sagði við
okkur að hann vonaði að við myndum
vinna því hann væri orðinn þreyttur á að
standa fyrir framan fólk og ljúga upp í opið
geðið á því.
Sandra Sif Rúnarsdóttir, fyrrverandi leigjandi á Ásbrú
Þegar ég komst að því að þessi viðbjóðslegu veikindi
væru af mannavöldum og vanvirðingu
við íbúa þá ákvað ég að fara með þetta lengra.
Ég mun frekar selja ofan af mér en að láta
koma svona fram við börnin mín – og fólk
yfirhöfuð.
Bergljót Snorradóttir, móðir Söndru
Fjölskyldan bjó einn vetur á Ásbrú sem eru íbúðir fyrir stúdenta. Fréttablaðið/Heiða
Sigurður rúnar horaðist gífurlega og var
sljór til augnanna á þessum tíma. Þessi
mynd var tekin eftir hálfs árs búsetu á
Ásbrú.
2 6 . s e p t e m b e r 2 0 1 5 l A U G A r D A G U r8 f r é t t i r ∙ f r é t t A b l A ð i ð
Erla Björg
Gunnarsdóttir
erlabjorg@frettabladid.is