Morgunblaðið - 02.11.2019, Blaðsíða 26

Morgunblaðið - 02.11.2019, Blaðsíða 26
26 UMRÆÐAN MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. NÓVEMBER 2019 Borgarvegur 22, 260 Reykjanesbæ Nánari upplýsingar á skrifstofu s. 420 6070 eða eignasala@eignasala.is 5. herbergja einbýli ásamt bílskúr. Frábær staðsetning, skóli, íþróttarmannvirki og þjónusta í göngufæri Stærð 202,3 m2 Júlíus M. Steinþórsson s. 899 0555 Löggiltur fasteignasali Verð kr. 51.800.000.- Jóhannes Ellertsson s. 864 9677 Löggiltur fasteignasali Um daginn fór ég með tvo fræðimenn austur á Þingvöll meðviðkomu á Gljúfrasteini þar sem við dáðumst að sundlaug-inni og vöppuðum í kringum húsið. Í spjalli okkar komfram að annað þeirra, prófessor í Los Angeles, les stundum Atómstöðina með nemendum sínum og hann sagði okkur að hún gengi þvert gegn öllu sem þau hefðu lært um þann fögnuð sem hersveitir þeirra vöktu í síðari heims- styrjöldinni og í kalda stríð- inu við Rússa; saga um sveitastúlku í kaupstaðnum í læri hjá organista sem brennir peninga og í vist hjá heillandi stjórnmálamanni úr þeim flokki sem telur baráttu fyrir leikskólum vera kommúnisma – undir ógn atómbomb- unnar. Þau læsu þetta eins og súrrealíska sögu af annarri plánetu. Ég sagði þeim að mér gengi ekki vel að láta dætur mínar lesa sögur á borð við Atómstöðina – þótt sjálfur hefði ég heillast af þeirri bók þeg- ar ég las hana eftir að hafa séð leiksýningu eftir bókinni þrettán ára gamall. Þá var margt í orðfæri bókarinnar lifandi á vörum föður míns og mér fannst merkilegast að komast að uppsprettu kringilyrða hans. Þær kynslóðir sem nú eru á dögum hafa allar fengið reglulegar upp- færslur á Atómstöðinni í leiksýningum og kvikmynd, þar sem kjarni sögunnar er endurskoðaður í hvert sinn. Kannski við höfum misst sjónar á því hvað bókin sjálf er orðin framandi – nema ungmenni sjái leiksýningu á verkinu fyrst eða horfi á bíómyndina sem er þó nú þegar orðin mynd síns tíma. Samband yngri kynslóða við fortíðina í gegnum gamlar bækur er slitrótt. Ég horfi á dætur mínar undrast þá hugmynd að lesa kennslu- bækur til að afla sér þekkingar. Hver nennir því þegar hægt er að gúgla svör við því sem spurt er um hverju sinni? Og kennarar undrast þverrandi málskilning nemenda. Það er staðfest í rannsóknum sem birtust 2018 í Íslensku í grunnskólum og framhaldsskólum að „bilið í málfari og textaskilningi nemenda og kennara fer breikkandi“ (14) en það þýðir ekki að vald ungmenna á sínu tungumáli fari minnkandi. Tjá- skiptin eru ekki bundin við töluð eða skrifuð gullaldarorð heldur ráða nú önnur gildi för í smáskilaboðum hvers konar þar sem sjálf orðin eru lítill hluti tjáningarinnar. Vald á því tungutaki sem þar tíðkast er síst minna en vald Íslendinga á sínu máli um miðja síðustu öld. Og þar heyja þau sín köldu stríð og brjótast til valda eins og löngum fyrr; þau sem eru fyrst til að ráða við nýja miðla hverju sinni verða ofan á í sam- félaginu. Hvort sem það er smáskeytatíst og aðrir samfélagsmiðlar, raunveruleikasjónvarp, kvikmyndatækni, útvarp, dagblöð, prentaðar bækur, handrit á rándýru skinni eða munnlega mælskulistin. Lýðræð- ið virkar svo þannig að valdið yfir því hver fær að sjá hvaða auglýsing- ar á skjánum kemur mestu skrumurunum og falsfréttagosunum til valda með þeim hörmulegu afleiðingum sem eru að koma fram í ensku- mælandi nágrannaríkjum okkar. Gjáin milli sýndar og veruleika Tungutak Gísli Sigurðsson gislisi@hi.is Regluverk og opinbert eftirlit liggur undirvaxandi gagnrýni frá atvinnulífinu, semtelur um óþarfa afskiptasemi að ræða aukumtalsverðs kostnaðar. Það fer ekki hjá því að þessi gagnrýni heyrist enda má segja að til hafi orðið hér mjög öflugir hagsmunagæzluaðilar (kallaðir „lobbíistar“ í útlöndum) sem hafa nánast þau einu verkefni að vinna að því að gæta hagsmuna einstakra atvinnugreina gagnvart opinberum stjórn- völdum auk þess að vinna reglulega að kjarasamn- ingagerð á þeirra vegum. Félagasamtök einstakra atvinnugreina í árdaga hafa smátt og smátt breytzt í eins konar hagsmuna- verði. Við þetta er í sjálfu sér ekkert að athuga enda hafa allir þjóðfélagsþegnar fullan rétt á að verja og gæta sinna hagsmuna. Þessir sjálfsagði réttur verður hins vegar að ákveðnu vandamáli, þegar hagsmunasamtökin verða svo öflug að þau hafi beinlínis áhrif á gerðir eða að- gerðaleysi stjórnvalda og þegar stjórnmálamennirnir af ótta við fylgistap fylgja í kjölfarið og gerast eins konar talsmenn hags- munavarðanna innan opinbera stjórnkerfisins. Skýrt dæmi um þetta vandamál er þessa dagana í meðferð einnar þing- nefndar Bandaríkjaþings en það snýst um Boeing- flugvélaverksmiðjurnar og vinnubrögð þeirra. BBC og fleiri fjölmiðlar á Vesturlöndum hafa sagt frá því að hagsmunavörðum Boeing-verksmiðjanna hafi orðið vel ágengt á undanförnum árum í að losa verksmiðjurnar undan eftirliti flugmálayfirvalda í Bandaríkjunum, sem hafi framselt til verksmiðjanna sjálfra það hlutverk að hafa eftirlit með sjálfum sér. Rökin eru þau að viðkomandi yfirvald (FAA) telur sig ekki hafa nægilega sérþekkingu til þess að sinna þessu eftirliti. Og nýtur stuðnings stjórnmálamanna í Bandaríkjunum vegna þeirrar afstöðu. Og þá vaknar sú spurning, hvernig hægt sé að tryggja að Boeing sinni því eftirliti með sjálfu sér. Í yfirheyrslu þingnefndar í Washington hefur komið fram að innanhússgögn hafi leitt í ljós að einn starfsmaður Boeing hafi vakið athygli yfirboðara sinna í tölvupósti á hugsanlegum vandamálum með þann stýribúnað sem talinn er hafa verið valdur að því að tvær 737 MAX-vélar frá Boeing hröpuðu með því manntjóni sem slíku fylgir. Í þeim yfirheyrslum hefur líka komið fram að helzti reynsluflugmaður verksmiðjanna hafði gert áþekkar athugasemdir en á hvorugan var hlustað. Hvers vegna? Það liggur ekki fyrir en nærtæk skýring er sú að hagsmunir fyrirtækisins af því að koma flugvélunum út í rekstur hafi ráðið ferðinni. Hér er skýrt dæmi um það hvað getur gerzt, þegar hagsmunagæzluaðilum tekst að tala opinber stjórn- völd til. Aðstaða þeirra til þess er þeim mun betri eftir því sem þeir hagsmunir sem þeir eru að verja eða berjast fyrir eru stærri. Og smátt og smátt er að birtast sú mynd að vegna þess að á þá var hlustað og látið undan þrýstingi þeirra hafi nokkur hundruð almennir borgarar frá mörgum löndum misst lífið. Hagsmunagæzla á Íslandi snýst ekki um líf og dauða, þótt angar Boeing-málsins teygi sig vissulega til Íslands vegna notkunar Icelandair á þeim flug- vélum sem um er að ræða í þessu tilviki. En hagsmunagæzlan hér snýst um þætti sem skipta okkar litla samfélag máli. Og það er mikilvægt að fólk átti sig á því og þá ekki sízt stjórnkerfið sjálft hvað um er að ræða. Í sumum tilvikum þarf einfaldlega opinbert regluverk til að fylgjast með málum. Á fyrstu árum nýrrar aldar og fram að hruni lék viðskiptalífið lausum hala, sem aldrei fyrr. Það var orðið ljóst nokkrum árum fyrir hrun að það var nauðsynlegt að setja viðskiptalífinu strangari laga- ramma. Regluverkið hér í kringum við- skiptalífið var og er mun veikara en sambærilegt regluverk í Bandaríkjunum. Þar gilda t.d. mjög athyglisverðar reglur um eignarhald á fjölmiðlum, sem Morgunblaðið vakti aftur og aftur athygli á fyrir hrun en enginn hlustaði á. Þar er mjög hart tekið á innherjaviðskiptum, sem ekki verður sagt að gerist hér. Og þar þykir sjálfsagt að þeir sem hafa gerzt brotlegir við lög og reglur fjármálamarkaðarins verði dæmdir frá því að mega starfa á þeim vettvangi, það sem eftir er ævinnar. Þetta snýst ekki bara um lög heldur að þeim sé fylgt eftir. Sterkara samkeppniseftirlit hefði getað breytt miklu í aðdraganda hrunsins, að ekki sé talað um fjármálaeftirlit. Það eru kostir og gallar við „eftirlitsiðnaðinn“, sem er vinsælt orð í munni hagsmunavarðanna í Borgar- túni, en reynslan af því að láta viðskiptalífið hafa eftirlit með sjálfu sér og þá er talað um á alþjóða- vettvangi, en ekki Íslandi sérstaklega, er ekki góð. Kapítalisminn þarf aðhald ekki síður en aðrir. Að þessu er vikið hér vegna þess, að það er nokk- uð ljóst að hagsmunaverðirnir hér á landi eru að sækja í sig veðrið, eftir að hafa haldið sér til hlés um skeið eftir hrun. Og það er nokkuð ljóst að stjórnmálamennirnir eru hræddir við þau áhrif sem þeir telja að verkkaupar hagsmunavarðanna geti haft á kjósendur á einstaka stöðum og sú hræðsla er ekki að ástæðulausu. En að lokum verður almannahagur að ráða, hvort sem um er að ræða Boeing-flugvélar eða eitthvað annað. Og með því hugarfari verða stjórnvöld að mæta kröfum hagsmunavarðanna. Geri þau það ekki hafa þau í raun gerzt handbendi þeirra þjóðfélagsafla. Um hagsmuni og almannahag Og um Boeing og hagsmunaverði Af innlendum vettvangi … Styrmir Gunnarsson styrmir@styrmir.is Undanfarnar vikur hef ég sökktmér niður í rit eftir og um Snorra Sturluson og þá rekist á tvær þrálátar missagnir. Önnur er, að hann hafi í utanför sinni til Nor- egs og Svíþjóðar 1218-1220 heitið þeim Hákoni Hákonarsyni konungi og Skúla Bárðarsyni jarli að koma Íslandi undir Noregskonung. Þetta er gefið í skyn í ritum Sturlu Þórð- arsonar, en Sturla var mjög blend- inn í afstöðu sinni til Snorra frænda síns og ekki traust heimild. Hann reyndi jafnan að gera hlut Hákonar konungs sem bestan, enda launaður sagnritari hans. Það, sem Snorri hefur heitið hinum norsku valds- mönnum og efnt, var að tryggja norskum kaupmönnum frið á Ís- landi, en hann var lögsögumaður 1222-1231. Afstaða Snorra í utanríkismálum blasir við af Heimskringlu, sem hann skrifaði eftir fyrri utanförina: Íslendingar skyldu vera vinir Nor- egskonungs, ekki þegnar. Bókin er samfelld áminning um, að konungar séu misjafnir, sumir góðir og aðrir vondir, og því sé Íslendingum best að hafa engan konung. Það villir sumum lesendum sýn, að Snorri lætur þessa skoðun ekki beint í ljós sjálfur, heldur leyfir staðreynd- unum að tala. En þessi afstaða hans kostaði hann að lokum lífið, þótt Sturla sagnritari hafi reyni að koma ábyrgðinni á vígi hans á Gissur Þor- valdsson, ekki Hákon konung. Hin missögnin er, að ósamræmi sé milli tveggja verka Snorra. Hann sé vinveittur konungum í Heims- kringlu, en fjandsamlegur þeim í Eglu. Þetta er auðvitað ekki réttur úrlestur úr Heimskringlu, en vissu- lega hafði Snorri enn ríkari fyrir- vara á konungum í Eglu, enda var hún bersýnilega skrifuð, eftir að slitnað hafði í sundur með honum og Hákoni konungi, þegar hann sneri í banni konungs heim til Ís- lands úr síðari utanför sinni 1237- 1239. Athugasemdir og leiðréttingar vel þegnar Hannes H. Gissurarson hannesgi@hi.is Fróðleiksmolar úr sögu og samtíð Missagnir um Snorra Ljósmynd/Thomas William, Unsplash Tölvusamskipti „...heldur ráða nú önnur gildi för í smáskilaboðum hvers konarþar sem sjálf orðin eru lítill hluti tjáningarinnar.“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.