Morgunblaðið - 28.12.2019, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 28.12.2019, Blaðsíða 20
G U N N A R JÚ L A R T Þegar lýst var yfir sigri 27. október voru hinar tíu hæða háu myndir af Evu Duarte de Perón, sem gnæfa yfir Avenida 9 de Julio í Buenos Ai- res, lýstar upp þar sem þær ber við næturhim- ininn í fyrsta skipti frá því að Cristina Fern- ández de Kirchner fór af forestastóli 2015. Perónistakraftaverk hafði átt sér stað og það sem hafði virst óhugsandi þau fjögur ár, sem flokkurinn var í stjórnarandstöðu, var orðið að veruleika: Argentínskir kjósendur krýndu Kirchner pólitíska drottningu landsins að nýju. Jafnvel þótt 11 spillingarmál hefðu sankast saman gegn henni hafði forsetinn sem þegar hafði setið tvö kjörtímabil aftur náð tindinum, að þessu sinni með því að bjóða sig fram til varaforseta við hlið Alberto Fern- ándezar, fyrrverandi bandamanni (og einnig fjandmanni til langs tíma). „Ekki gráta mig, Argentína,“ segir í laginu úr gamla söngleiknum. Og vissulega hafa tár, dramatík og argentínska þjóðin verið óaðskilj- anleg frá því að líf Evitu, eins og Eva Perón var þekkt í huga aðdáenda sinna, varð að um- fjöllunarefni söngleiksins, sem sló í gegn á Broadway. Um þremur áratugum fyrr, þegar hún var forsetafrú Argentínu, voru pólitísk áhrif hennar mikil bæði sem málsvari hinna fá- tæku og hin nýtískulega eiginkona Juans Domingos Peróns, hershöfðingja og forseta. Í valdatíð Perón-hjónanna myndaðist gjá milli stuðningsmanna þeirra og andstæðinga, sem náði glímutaki á pólitískri vitund þjóðar- innar. Sams konar gjá myndaðist í forsetatíð Kirchner frá 2007 til 2015. Hún ræður enn ríkjum í samtali þjóðarinnar. Frá því Evita var og hét hefur engin kona haft jafn mikil völd í jafnlangan tíma – eða orð- ið jafn snar þáttur í sínum samtíma í Argent- ínu – og Kirchner. Sambærilegu þættirnir eru skýrir og hún hikar ekki við að flíka þeim. Báð- ar byrjuðu þær sem metnaðarfullar og atorku- samar forsetafrúr áður en staða þeirra styrkt- ist við hlið eiginmannanna. Maður Kirchner var Néstor Kirchner og fyrir hana var hið póli- tíska ferðalag einstaklega persónulegt, mótað bæði af stuðningsmönnum hennar og andstæð- ingum. Lykilþáttur í leið hennar til valda var tryggðin við eiginmanninn sem Evita Perón gerði að miðpunkti ímyndar sinnar. „Allt sem ég er, allt sem ég hef, allt sem ég hugsa og allt sem ég finn er vegna Peróns,“ sagði Evita um eiginmann sinn í sjálfsævisögu sinni, „La Ra- zón de Mi Vida“ („Tilgangur lífs míns“). Evita var tákngervingur hins íhaldssama hlutverks konu, sem telur hjónabandið heilagt og lítur á mann sinn sem goðumlíka veru. Mynd af Evu Perón á hlið byggingar við götu í Buenos Aires, höfuðborg Argentínu. Juan Mabromata/Agence France-Presse Getty Images POLA OLOIXARAC er argentínskt skáld og höfundur „Las teorías salvajes“ (Villtar kenningar). Í baráttu sinni gegn spillingarrann- sóknunum málar hún sig sem mál- svara fólksins, hermann með goð- sagnakennda stöðu ekki ósvipað Evitu. TÍMAMÓT: Í OKTÓBER KUSU ARGENTÍNUMENN PERÓNISTAFLOKKINN TIL VALDA AÐ NÝJU ’’ Ný Evita rís í Argentínu Afbrigði Cristinar Fernández de Kirchner af femínisma er ekki ætlað að valdefla aðrar konur – aðeins hana sjálfa.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.