Fréttablaðið - 28.12.2019, Qupperneq 19

hafa líka notið velvildar hjá fleirum
en bæjarbúum. Liljana nefnir Helgu
Kristinsdóttur í Þorlákshöfn sem
hafi prjónað dýrindis vettlinga og
sokka handa þeim öllum þrettán og
sent barnabarn sitt, Anton Scheel,
með pakkann norður. Hún hafi
viljað leggja sitt af mörkum til að
láta börnunum líða vel.
Endurgjalda hjálpsemina
Guðrún Margrét segir Sýrlending-
ana sammála um að þeir hafi bara
fundið hlýju og kærleika síðan þeir
komu. „Fólkið er alsælt með stuðn-
ingsfjölskyldurnar og sjálf boða-
liðana sem Rauði krossinn útvegaði
því. Það virðist bara vera tóm ham-
ingja og sum börnin upplifa að þau
eigi hér ömmur og afa,“ lýsir hún.
Vegna fallegrar framkomu Íslend-
inga kveðst fólkið hafa styrkst sjálft.
Einn herrann orðar það svo: „Við
höfum tekið við mikilli hjálp frá
samfélaginu frá því við komum,
sérstaklega frá stuðningsfjölskyld-
unum, en nú fer að koma að því að
við getum gefið af okkur til baka og
jafnvel aðstoðað okkar fólk í Sýr-
landi með ýmsum ráðum.“
Skreyta húsin eins og hinir
Árskort í sundlaugina var eitt af
því sem nýju íbúarnir fengu við
komuna til Hvammstanga að sögn
Guðrúnar Margrétar. Hún segir að
þó konurnar í hópnum séu meira
klæddar í lauginni en tíðkist meðal
Íslendinga, eða í svokölluðum búrk-
ini-sundfötum fyrir konur, standi
öllum á sama. Það sé ekki verið
að gera vandamál úr smámunum.
Eitt af því sem ein sýrlenska konan
er ánægð með á Íslandi er hvað
mannréttindin eru mikil og hvað
kerfið virkar vel. Hún segir að það
sé mikill munur frá heimalandinu
þar sem allt slíkt var í rúst. „Hér er
allt eins og það á að vera – ekki bara
fyrir suma,“ segir hún.
Hver og einn í hópnum telur sig
þann heppnasta með stuðnings-
fjölskyldu – þær virðast vera alger-
lega einstakt fólk, eftir lýsingum
að dæma. Ein hjónin lýsa því að
strákurinn þeirra hafa verið að
suða í nágrönnum að kveikja upp í
útiarni og það hafi verið látið eftir
honum kvöldið áður en við erum
á ferðinni. Allir hafi setið kringum
eldinn í myrkrinu og snjónum. Það
hafi verið kósí.
Þar sem Íslendingar báru strax
virðingu fyrir ramadan segjast Sýr-
lendingarnir gera slíkt hið sama
þegar kemur að jólaundirbúningi
Íslendinga og jólahaldi. Ein konan
segir: „Við viljum taka þátt í öllu,
meira að segja tengjast kristnu
trúnni kringum jól og hafa húsin
okkar skreytt eins og hjá hinum.“
Í snjómokstri og viðgerðum
Daginn eftir að við Anton vorum
á ferðinni fyrir norðan gekk
mikill veðurhamur yfir landið og
Hvammstangi fór ekki varhluta af
honum en jafnvel hann kom Sýr-
lendingunum ekki úr jafnvægi,
eftir því sem fram kom í tölvupósti
frá Liljönu verkefnastjóra. Einni
fjölskyldunni hafi reyndar ekki
dámað en hún hafi drifið sig yfir
til annarrar fjölskyldu og þá liðið
betur. Sumir hafi tekið virkan þátt
í hjálparstörfum.
„Þeir Najeb og Abdulwahab
voru óþreytandi í að aðstoða aðra
Hvammstangabúa í viðgerðum og
snjómokstri, frá sjö á morgnana
og fram á kvöld. Þeir segja þetta
samfélag hafa tekið svo vel á móti
þeim að þeir hafi viljað endur-
gjalda það og hjálpa til eins og þeir
hafi getað. Minnst var á þá Najeb
og Abdulwahab á alþjóðaþingi um
flóttamannavandann 18. desember
og þeir teknir sem dæmi um góða
aðlögun f lóttafólks að íslensku
samfélagi. Það gerði Ragnhildur
Arnljótsdóttir, ráðuneytisstjóri
forsætisráðuneytisins, í ræðu sinni.“
VIÐ VILJUM TAKA ÞÁTT
Í ÖLLU, MEIRA AÐ SEGJA
TENGJAST KRISTNU
TRÚNNI KRINGUM JÓL
OG HAFA HÚSIN OKKAR
SKREYTT.
Þótt Mohamad, Ahmed, Najeb og Sabah kunni orðið talsvert í íslensku þá fá þau að nota arabískuna í viðtalinu.
Sabah, Latifah, Aisha og Abdulwahab eru þakklát Hvammstangabúum.
Samera og
Yazan lita
saman myndir í
stórri bók.
Djúpur spékoppur Yazan kemur í ljós þegar hann brosir. Aisha og Mohamad segja frá reynslu sinni.
Börnin una við púsl og teikningar meðan fullorðna fólkið spjallar. Hér er Mohamad Salem fremstur og Adnan aftar.
Hér eru Asmaa, Yazan og Adnan, ásamt Lamis, að taka upp hlýlegar gjafir
sem þau fengu frá Helgu Kristinsdóttur í Þorlákshöfn. MYND/LILJANA
H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 19L A U G A R D A G U R 2 8 . D E S E M B E R 2 0 1 9