Fréttablaðið - 28.12.2019, Side 67

Um 400 klukkustunda verk eftir Ólaf.
Í því eru 145 bútar úr 65 viðarteg-
undum. Boðskapurinn er ósk um frið.
Þessi myndar-
legi askur er
renndur af Ólafi
og útskorinn af
Siggu á Grund.
vorum að ala upp fimm stráka. En
þá var ekki verið að keyra krakka út
og suður á íþróttaæfingar, í afmæli
og heimsóknir hvern einasta dag.
Allt á f lugferð eins og nú er.“
Bergþóra segir að auk þeirra
stráka hafi oft verið aukabörn
á sumrin. „Það þótti sjálfsagt að
koma börnum í sveit á þeim tíma,
það var eins og þau væru bara á beit
og ekkert fyrir þeim að hafa!“ Hún
kveðst hafa starfað sem nuddari
líka og leigt aðstöðu í Grænumörk
á Selfossi. „Svo vorum við með kart-
öflurækt,“ bætir hún við.
Galleríið hugmynd Bergþóru
Ólafur segir það algerlega hafa verið
hugmynd Bergþóru að koma upp
listasafninu. „Við áttum þetta hús
saman, bræðurnir, og hún fór í það
að kaupa af þeim húsið,“ lýsir hann.
Bergþóra getur þess að þrjú ár hafi
farið í að endurbyggja húsið, eftir
efnum og ástæðum. Ólafur kveðst
strax hafa haft hljómburð í huga
við endurbæturnar. „Ég var búinn
að spila svo oft í Skálholtskirkju og
Hveragerðiskirkju að ég þurfti ekk-
ert að finna upp hjólið. Þegar gólf
eru hörð, veggir úr steini og timbur
í lofti verður besti hljómburður sem
hægt er að fá í viðkomandi húsi.
Með aukinni lofthæð eykst hann
að sjálfsögðu. Það er hærra loft í
orgelstofunni,“ útskýrir hann.
Bergþóra hefur safnað fallegum
borðbúnaði, einkum kaffikönnum
sem hún stillir upp í galleríinu. „Við
erum líka oft með myndlistarsýn-
ingar hér á sumrin, enda er þá dag-
legur gestagangur,“ lýsir hún.
Í galleríinu á líka nágranni þeirra
Forsætishjóna, Sigga á Grund,
nokkra veglega gripi, aðra á Ólafur
og sumir eru samvinnuverkefni. „Ég
renni og hún sker út,“ segir Ólafur.
„Öll verkin mín eru gerð eftir árið
2000. Þá ákvað ég að leyfa hand-
verkinu að eiga nokkur ár ef ég
héldi góðri heilsu. Byrjaði ég á fullu
og það var eins og hugmyndirnar
hefðu hrannast upp í höfðinu á
mér, ég var mikið í svona fínni smíði
þegar ég var unglingur.“
Smíðaverkstæði föður Ólafs,
Kristjáns Sigurjónssonar, er upp-
sett í einu horninu. „Pabbi var
landsþekktur fyrir að smíða nettar
spunavélar. Með sínum fátæklegu
verkfærum gerði hann um 180
stykki sem hann seldi út um allt
land og til Færeyja. Hann missti
heilsuna fimmtugur og mátti ekk-
ert reyna á sig, þá lágu 200 pantanir
fyrir og ég, elstur af fjórum bræðr-
um, var ekki nema tíu ára svo fram-
leiðslan lagðist af. Það er allt um
þetta í bókinni Ull verður gull.“
„Þetta voru öll verkfærin hans
tengdapabba og hann smíðaði hvað
sem var með þeim. Það gæti enginn
ungur maður gert neitt með þessu
í dag,“ segir Bergþóra. „Tengda-
mamma óf líka þau vefnaðarstykki
sem hér eru. Þau voru mikið hand-
verksfólk bæði.“
Gullbrúðkaup fram undan
Bergþóra er úr Garðinum en hefur
búið í Forsæti í 50 ár. Ég spyr hana
hvernig þau hjón hafi kynnst.
„Láttu Ólaf segja þér það. Það er
skemmtilegra,“ svarar hún sposk.
„Sú saga er tiltölulega einföld. Þessu
var bara stjórnað,“ segir Ólafur.
„Það var aðalþorrablót sveitarinnar
fram undan, sem ég fór alltaf á eftir
að ég komst til vits og ára. En segi
við frænda minn: „Mig langar meira
austur á Hellu núna, held það verði
meira gaman þar.“ „Hvað? Ertu
orðinn snarruglaður?“ spurði hann
en sagðist svo sem geta komið með
mér. Það var mikil hálka á veginum
og ungir piltar voru komnir út af hér
austur í Holtum. Ég átti Land Rover
og dró þá upp á veg, í þakklætis-
skyni sögðu þeir: „Við eigum pantað
borð í Hellubíói og þið verðið bara
heiðursgestir við það.“ Það kom
sér vel. Hellubíó var pakkfullt og
hvergi önnur sæti. Það var árshátíð
Húsmæðraskólans á Laugarvatni
og mikið kvennaval á þessu balli.
Ég var ekki fyrr sestur en ég sá unga
dömu við borð nálægt mér og ég
vissi samstundis að þetta mundi
verða konan mín. Við eigum 50 ára
brúðkaupsafmæli á næsta ári.“
Nú er komið að því að kveðja. En
áður spyr ég þau hjón hvað næst sé á
döfinni í Tré og list og orgelstofunni.
„Það er í bígerð að bjóða sveitung-
unum öllum á orgeltónleika eftir
áramótin,“ svarar Ólafur brosandi
og bætir við: „Ef ég næ að æfa mig
nóg! Tíminn fer svolítið í það núna.“
Björgvin Franz G
ísl
as
on
Stína Ágústsd
ót
tir
Sigurður Flosa
so
n
KK
STJÓRNANDI & KYNNIR:
Sigurður Flosason
NÝÁRSTÓNLEIKAR Í ELDBORG
5. JANÚAR KL. 20.00
H E L G I N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 27L A U G A R D A G U R 2 8 . D E S E M B E R 2 0 1 9