Hugur og hönd - 01.06.1981, Blaðsíða 48

mývatnshetta
] köldu »g umhlcypingasömu vcð-
urfari cins »g við búum við, hcf'ur
löngum skipl miklu máli að vera vel
búinn. 1 „Islcnzkum þjóðháltum” séra
lónasar á Hi afnagili scgir:
„Uti við höfðu mcnn þegar eitthvað
var að vcðri hcltur á höfði: þær voru
prjónaðar oftast sauðsvartar cða gráar
á lit. Þær huldu allt höfuðið, en höfðu
op að framan frá augnahrúnum niður
fyrir munninn og út á kinnbeinin:
tvær voru tegundir þeirra: lamb-
húshclta og Mývatnshctta: lanthhús-
hctlan var jafnvíð niður og náði ofan
á hálsinn. Mývatnshettan var með
hökustalli og breiðum kraga, sem féll
út á herðar og axlir og var því rniklu
skjólbetri. En þegar bærilegt var
veður báru menn þær upp brotnar:
var þá lambhúshettan einbrotin en
Mývatnshettan tvíbrotin, og var þá
skarðinu sem kom af antllitsgatinu
snúið aftur. Mývatnshettur tíðkuðust
lídð nema í Eyjaijarðar-Þingeyjar- og
Múlasýslum”.
Mývatnshetta sú sent myndin sýnir
er frá því um 1920. Hún er unnin úr
afar srnáu mórauðu þelbandi, prjónuð
á fína prjóna og er þenslan 9 lykkjur
= 2 cm og 12 umf = 2 cm. Andlitsgætt-
in er brydduð með svörtum lasting.
48
HXJGUR OG HÖND