Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2015, Blaðsíða 18

Fólkið04/04
eins og ég hefði horft á hann í gær, og sérstaklega eftir henni Jessicu
deildarstjóra. Ég lifði mig svo inn í þáttinn og þótti lífið á deildinni
hennar Jessicu svo áhugavert en hún vann greinilega á handlækn-
ingadeild,“ rifjar Lilja upp og brosir að minningunni. „Ég hugsaði
með mér að þetta væri það sem ég vildi læra. Það fyrsta sem ég gerði
var að sækja um í hjúkrunarskólann þegar heim kom. Ég vissi í raun
ekkert hvað ég var að fara út í og hafði
aldrei unnið við umönnun né hjúkrun
af nokkru tagi. Það opnaðist bara nýr
heimur fyrir mér. Þannig að sjónvarpið
hefur tvímælalaust áhrif á mann.“
Eftir 45 ára farsælt ævistarf hefur Lilja
nýhætt störfum. „Ég er alveg sátt við að
vera hætt að vinna og fara að gera það
sem mig langar meðan ég hef heilsu til.
Ég er búin að vinna síðan barn, eða allt
frá því að vera í síldinni á Siglufirði, og
hef alltaf látið vinnuna ganga fyrir öllu.
Ég á einn son og tvær dætur og sögðu
dæturnar sögðu mér snemma að þær
ætluðu ekki að vera hjúkrunarkonur, “ segir Lilja og bætir við: „Það
var sko alveg á hreinu hjá þeim af því að mamma var aldrei heima!“
Lilja hefur haft í nógu að snúast með fjölskylduna enda komin sjö
barnabörn. „Það er gott að eiga ömmu sem getur hjálpað til.“
„Ég á tvær dætur
og þær sögðu mér
snemma að þær
ætluðu ekki að vera
hjúkrunarkonur.
Það var sko alveg á
hreinu hjá þeim af því
að mamma var aldrei
heima!“