Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2015, Blaðsíða 61

þankastrik03/03
Hjúkrunarstörf hafa gjörbreyst frá því sem áður var og má jafnvel
fullyrða að fá störf hafi breyst og þróast jafn mikið. Framþróun hefur
verið gífurleg í meðferð og umönnun veikra og sérhæfing eykst sífellt,
sem krefst aukinnar þekkingar og færni hjúkrunarfræðinga á hverju
sviði fyrir sig. Til að bregðast við þessum breytingum tel ég mikla
þörf á að auka framboð á starfstengdu diplómanámi á sérhæfðustu
sviðunum, svo sem í bráðahjúkrun, gjörgæsluhjúkrun, geðhjúkrun,
barnahjúkrun og krabbameinshjúkrun. Eins og nafnið gefur til kynna
er námið fyrst og fremst starfstengt og er í raun klínísk þjálfun í þeirri
sérgrein sem hjúkrunarfræðingurinn velur og starfar jafnvel þegar á.
Að mínu mati væri þetta sú markvissa starfsþróun sem margir hjúk-
runarfræðingar eru að leita eftir og er í raun leið til að fá formlega
viðurkenningu á sinni klínísku reynslu.
Ég skora á Áslaugu Arnoldsdóttur að skrifa næsta þankastrik.
Þankastrik er fastur dálkur í blaðinu og höfundur
hvers pistils stingur upp á þeim næsta. Í þankastriki
gefst hjúkrunarfræðingum færi á að tjá sig um
ýmislegt sem varðar hjúkrun og er þeim hjartfólgið.
Pistlarnir geta fjallað um ákveðin málefni, sögur af
kynnum við sjúklinga eða starfsfólk, eitthvað sem
hefur orðið höfundum til hugljómunar eða hvaðeina
annað sem tengist starfinu og hugmyndafræði þess.