Gríma - 01.09.1938, Síða 20

18 ÞÁTTUR AF BJARNA SÝSLUMANNI Á ÞINGEYRUM
ið 1750 Ólaf nokkurn Þorláksson í 6 ára þrælkunar-
vinnu í Kaupmannahöfn fyrir lausamennsku, en ár-
ið eftir reið Bjarni með Ólaf til alþingis til þess að
dómurinn yrði staðfestur. Þar vildu menn ekki taka
eins hart á afbroti hans og linuðu refsinguna, svo að
hann var látinn sleppa með tveggja ára þrælkun í
tukthúsinu í Höfn. Ekkert hafði nú þessi maður
annað til unnið en það, að hann hafði ekki verið
vistráðið hjú í 2 ár, en það nægði til þess að verða
tukthúslimur í þá daga. —
Þegar Bjarni var orðinn sjötugur, var hann orðinn
svo þungfær og stirður, að hann hætti að klæðast og
lagðist í kör. Var hann þá elztur allra sýslumanna
hér á landi og talinn mikilhæfastur þeirra. Hann gat
ekki hagrætt sér eða snúið í rúminu á nóttunni vegna
fitu. Þess vegna hafði hann litla bjöllu með streng
í yfir rúmi sínu og hringdi óspart, ef hann vildi fá
þjónustu sína til að hagræða sér; var þá betra að
vera fljótur til að gegna, því að annars voru ónot og
jafnvel hirting vís. —
Bjarni var í embættum samfleytt hálfa öld, og er
það langur embættistími, 5 ár skólameistari í Skál-
holti og 45 ár sýslumaður Húnvetninga, en hann var
líka hraustur maður með afbrigðum. Alla sýslu-
mannstíð sína átti hann í deilum og erjum, og er það
allslítandi. Þó var talsvert eftir af Bjarna, þegar
hann var lagztur í kör, því að þá hélt hann áfram að
stjórna búi sínu og sagði fyrir um allt á heimilinu.
— Það var rétt fyrir jólin 1772, að Bjarni varð veik-
ur; annars var honum ekki kvillasamt um dagana.
Einn dag var ráðskona hans að hagræða honum í
sænginni og sagði þá eitthvað á þá leið, að nú héldi
hún að guð mundi bráðum fara að taka sýslumann-