Gríma - 01.09.1938, Qupperneq 30

28
SÝSLUMANNSHJÓNIN Á FELLI
Á meðan Eyvindur var í haldinu á Felli, lét Ástríð-
ur hann vinna margt fyrir sig, og ekki var þar
ófrelsið meira en svo, að sagt var að Eyvindur brygði
sér þaðan suður að Melum í Hrútafirði og stæli þar
peningum frá Jóni lögréttumanni. — Seinna var
Halldór sýslumaður ásakaður fyrir að hafa gætt
þessara útileguþjófa svo slælega, sektaður með lög-
mannsdómi um 60 lóð silfurs og vikið frá embætti,
en hann sigldi svo til Hafnar í málum sínum. Þax
vann hann þau og fékk sýsluna aftur. —
Margar og kátlegar sögur eru til um sambúð sýslu-
mannshjónanna á Felli, sem var afar einkennileg, en
þar var mest kennt um, hve þau voru ólík, því að
frúin var stirðlynd, skaphörð og sink, en hann var
aftur á móti að jafnaði gæflyndur, friðsamur og ör
á fé. —
Eitt sinn höfðu hjónin orðið missátt og voru þá í
einni sæng, en það stríð endaði þannig, að sýslu-
maður sagðist skilja við frúna og hljóp upp úr rúm-
inu á nærklæðunum. Það var kalt í veðri og frost,
svo að honum kólnaði brátt af því að vera að strípl-
ast, kom því von bráðar inn aftur og vildi þá skríða
undir sængina til frúarinnar í hlýjuna, en hún var
óblíð og spurði, hver þar væri kominn. Sýslumaður
svaraði: „Andsk.... þinn!“ Þá sagði Ástríður: „Er
kaldur, en kemur þó úr eldinum!“ En um leið benti
hún honum að koma upp í, og það gjörði hann. —
Hinn mikli sýslumaður Dalamanna, Magnús Ket-
ilsson, var einu sinni á ferð norður á Ströndum, og
bauð Halldór sýslumaður honum heim að Felli, en
þá stóð nú ekki sem bezt í bælið hjá frúnni. —
Halldór bað konu sína að bera á borð þann mat, er
hæfði hinum tigna gesti, en Ástríður kom þá seint