Bændablaðið - 25.02.2016, Blaðsíða 45

Bændablaðið - 25.02.2016, Blaðsíða 45
45Bændablaðið | Fimmtudagur 25. febrúar 2016 kjúklingar. Samheiti þeirra er hænsn og í eina tíð, þegar hænur, hanar og og ungar gengu frjáls til sveita, voru þau stundum kölluð skíthólahoppar- ar. Sagt er að hænur gaggi eða gali. Líftími hænsna er mismun- andi eftir kynjum, fimm til tíu ár. Samkvæmt Heimsmetabók Guinness náði elsta hænsn sem vitað er um sextán ára aldri. Kvikindið var hani sem að lokum drapst úr hjartaáfalli. Kambur og hálssepar eru kyntákn Kamburinn og hálssepinn á höfði hænsna hefur það hlutverk að kæla blóð dýranna. Hænsni í heitari lönd- um hafa því stærri kamb en kyn sem hafa þróast á kaldari svæðum. Kamburinn og hálssepinn þjónar einnig hlutverki í félags- og hegð- unarmunstri hænsna. Stór kambur og hálssepi eykur möguleika hana til mökunar og hanar makast frekar við hænur með stóran kamb en lítinn. Dökkur kambur og sepi eru merki um hreysti og fuglar með dökkrauð- an kamb og sepa eru einnig líklegir í að makast en fuglar með ljósan kamb og sepa. Lögun kambsins er mismunandi milli kynja og stundum innan sama kyns og talað er um ein- faldan kamb, ertu-, sessu-, rósa- og valhnetukamb, svo dæmi séu tekin til að lýsa lögun hans. Tamdar fyrir 12.000 árum Tamin hænsn, Gallus gallus domesticus, eru afkomendur villi- og skógarhænsna, G. bankiva, og er talið að fyrstu hænsnin hafi verið taminn í Suðaustur-Asíu og Kína fyrir um það bil tólf þúsund árum. Auk G. bankiva teljast seylon- hænsni G. lafayetii, leppahæna G. sonneratii og jövuhæna G. varius til ættkvíslarinnar Gallus eða kamb- hænsna. Frá Kína bárust hænsni til Indlands og þaðan til Afríku. Talið er að hænsn hafi borist til Evrópu eftir tveimur leiðum. Til Grikklands um 700 árum fyrir Krist frá Afríku og með Mongólum í gegnum Rússland og Pólland. Rómverjar höfðu mikið dálæti á hænsnum og ólu heilög hænsni í hofum sínum. Þau voru talin spá- sagnardýr og þeim var blótað fyrir orrustur. Rómverjar höfðu með sér hænsn í landvinningaferðum sínum og eiga því stóran þátt í útbreiðslu þeirra um Evrópu. Rannsóknir benda til að hænsni hafi borist til Suður-Ameríku, með viðkomu á eyjum í Pólinesíu, nokkur hundruð árum fyrir sjóferð Kólumbusar þangað. Til Íslands bár- ust hænsni með landnámsmönnum. Hanaat og hanastél Fornleifar benda til að hanar hafi verið notaðir í hanaat 5.400 árum fyrir Krist. Hanar voru víða til forna tákn um karlmennsku og frjósemi. Egyptar náðu snemma mikilli leikni í hænsnarækt og kjúklingakjöt og egg voru mikilvæg fæða þeirra um það leyti sem Egyptar voru að reisa pýramídana. Hænur finnast á egypskum veggmyndum og Egyptar voru farnir að unga út eggjum í massavís í sérstökum útungunarhúsum fyrir rúmum tvö þúsund árum. Hænsn gegna veigamiklu hlutverki við bálfarir hindúa í Indónesíu. Fuglarnir eru bundnir á fæti nálægt bálinu þar sem því er trúað að illir andar sem geta sótt að þeim látna leiti í hænsnin og festist í þeim. Eftir að bálið brennur út eru hænsnin tekin heim þar sem sagt er að andarnir geti ekki gert þeim mein. Í Matteusarguðspjalli segir Jesú: „Sannlega segi ég þér: Á þessari nóttu, áður en hani galar, muntu þrisvar afneita mér.“ En hann sór og sárt við lagði að hann þekkti ekki manninn. Um leið gól hani. Og Pétur minntist þess er Jesús hafði mælt: „Áður en hani galar muntu þrisvar afneita mér.“ Og hann gekk út og grét beisklega. Vegna þessa hafa hanar verið sagðir tákn um svik og pretti. Í dæmisögum hins gríska Esóps er sagt að ljón séu hrædd við hana. Hanar eru eitt af tólf kínversku stjörnumerkjunum og á Vesturlöndum þykir fínt að vera boðið í veislur sem kallast hanastél. Lohmann og Ross Cobb Hundruð ólíkra hænsnakynja sem hafa þróast á mismunandi hátt finnast í heiminum. Kynin eru ólík að stærð, lit fjaðra og holds. Í Kína er til dæmis hænsnakyn sem er með svart hold. Stærð, lögun og litur kambsins er mismunandi, fætur með líkum fjölda táa. Auk þess sem eggin sem kynin verpa eru ólík að stærð og lit. Mörg þessara kynja eru ræktuð sem skrauthænur. Í eldi eru nokkur hænsnakyn algengust hvort sem um er að ræða kjúklinga til kjötframleiðslu eða varphænur. Fyrir nokkrum áratugum var meirihluti varphæna á Íslandi af kyni sem kallaðist Leghorn eða Hvítir Ítalir. Í dag eru næstum allar varphænur af kyni eða öllu heldur vörumerki sem kallast Lohmann og koma frá Skotlandi. Kjúklingar til kjötframleiðslu eru kyn eða vöru- merki sem kallast Ross Cobb og koma frá Þýskalandi. Auk þess sem margir rækta landnámshænur sér til yndis. Íslenska landnámshænan Nokkuð öruggt er að hænsn hafi borist til Íslands með land- námsmönnum frá Noregi. Landnámshænsn eru þekkt fyrir fjölbreytilega liti og litaafbrigði og sem dæmi má nefna litbrigði eins og guldröfnótt, svart- og hvítyrj- ótt, rauðdröfnótt, gráflikrótt, ljósgrá og appelsínugult. Stærð landnáms- hænsna er nokkuð mismunandi og kamburinn er talsvert breytilegur að stærð og lögun. Mjög gekk á stofn landnámshæna þegar leið á 18. öldina og dó stofninn næstum út á tíma. Íslenskar landnámshænur eru hraustar og langlífar. Getið er um hænur í Hænsna- Þóris sögu og sagt að hann hafi ræktað og selt fiðurfé og hana auk þess sem hænsna er getið í Flóamannasögu. Hanarnir Fjalar og Gullinkambur eru nefndir í Völuspá. Eggert Ólafsson og Bjarni Pálsson segja í Ferðabók sinni að þeir hafi séð svört hænsni í Öræfasveit. Búkur landnámshæna er þéttur og hálsinn stuttur og breiður. Bakið er stutt og breitt og bringan hvelfd. Hausinn er fremur lítill og oft með fjaðratopp. Goggurinn er stuttur og breiður. Stélið er hátt sett og spor- ar hananna langir og uppsveigðir. Íslenskar hænur hafa gulgræn eða gulbrún augu. Vinsældir þess að eiga nokkrar landnámshænur hafa farið vaxandi meðal borgarbúa undanfarin ár. Hauslausar hænur Fyrst eftir að hausinn er höggvinn af hænsnfuglum geta þeir tekið hraustlega á rás og jafnvel virst fljúga. Ástæða þess er að öll lík- amsstarfsemi hænsnanna er virk og hjartað slær fyrst eftir hausmissinn. Að lokum hættir starfsemi líkamans vegna súrefnisskorts. Heimsframleiðsla kjúklingakjöts árið 2015 er áætluð rúm 100 milljón tonn. Framleiðsla á eggjum á Íslandi árið 2014 var 3.617 tonn. Egg eru gerð úr skurn sem er yst. Undir skurninni er himna sem kallast skjall. Innan við skjallið er hvíta og í henni rauða. Í Japan er hænsnakyn sem er ræktað sérstaklega vegna langra stélfjaðra. Goggunarröð í hænsnahópum er mikil og dýr ofar í goggunarröðinni hafa forgang að æti. Finni ríkjandi hani fæðu kallar hann oft á hænurnar sínar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Bændablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bændablaðið
https://timarit.is/publication/906

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.