Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.09.1995, Blaðsíða 10

Frá Félagi heilablóðfallsskaðaðra
s
II. tbl. þessa árgangs var frá því
greint hér, að stofnað hefðiverið
Félag heilablóðfallsskaðaðra og hefði
það farið vel af stað með félagsstarf
sitt. Þar var sagt frá helztu markmið-
um félagsins, stjórn þess og fyrsta
almenna fræðslufundinum. I myndar-
legu blaði Hjartaverndar á vordögum
var mjög greinargott og skemmtilegt
viðtal við formann félagsins, Hjalta
Ragnarsson, þar sem hann rakti til-
drögin að stofnun félagsins og greindi
í glöggu máli frá ýmsu er aðhafzt
hefði verið, svo og kom hann inn á
sitt eigið jákvæða lífsviðhorf. Til að
fá frekari tíðindi af félaginu fékk ég á
fögrum sumardegi til viðtals við mig
nokkra félaga með Hjalta formann í
fararbroddi til að fá frætt lesendur
dulítið meira um félagið, starfið,
markmiðin, framtíðarviðhorf o.fl. Þau
byrjuðu á því að segjast vera afar
ánægð með þátttöku félaga í fundar-
sókn á liðnum vetri, en í félaginu
munu nú teljast 80 félagar. Fundina
halda þau í húsnæði Hússjóðs
Öryrkjabandalagsins að Sléttuvegi 7
og báðu að koma hér á framfæri beztu
þökkum fyrir það, svo og ekki síður
hlýjum kveðjum og þökkum til Hall-
dórs húsvarðar þar fyrir afbragðsþjón-
ustu.
Fyrir utan fyrsta almenna fundinn,
sem þau héldu í janúar og hér
hefur verið sagt frá voru þrír fundir,
allir mjög vel heppnaðir og vel sóttir
í vetur og vor. Fyrsti fundurinn var
um tryggingamál og þar var Asta
Ragnheiður Jóhannesdóttir deildar-
stjóri og nú alþingismaður frummæl-
andi og svaraði fjölmörgum fyrir-
spurnum. Þá var fundur með séra
Kjartani Erni Sigurbjörnssyni um
viðbrögð fólks við alvarlegum
veikindaáföllum og aðlögun að hinum
breyttu aðstæðum. Voru umræður þar
einnig hinar líflegustu. Þriðji og síð-
asti fundurinn var svo með Þóru Más-
dóttur talmeinafræðingi á Reykjalundi
um talmein og viðbrögð við málmissi
og málhömlun svo og auðvitað endur-
hæfingu í framhaldi af því. Var sá
fundur og hinn gagnlegasti og fróð-
legasti og vel sóttur sem hinir. Félagið
hyggst með haustinu freista þess að
Hjalti Ragnarsson.
halda fram sömu braut með mánaðar-
lega fræðslufundi og á þeim fyrsta
munu hjúkrunarfræðingar frá Reykja-
lundi mæta og ræða við félaga, en þær
forfölluðust á liðnum vetri vegna
veðurs.
Mikill hugur er í þeim félögum
að freista þess að ná til enn
fleiri, einkum þeirra sem úti á lands-
byggðinni kunna að vera og búa þar
við mismiklar afleiðingar af heila-
blóðfalli. Sömuleiðis kváðust þau
mundu snúa sér að sem flestum þátt-
um hagsmunabaráttunnar fyrir sitt
fólk, en þar væri enn af ýmsu að taka.
Þau bentu m.a. á hversu lokanir
sjúkrahúsa bitnuðu hart á þessu fólki,
sem þá væri oft sent heim nær hjálp-
arlaust. í því sambandi komu þau inn
á nauðsyn aðstandendahjálpar sem
allra beztrar og vitnuðu til hinna góðu
og árangursríku funda á Reykjalundi,
þar sem farið væri yfir hina ýmsu
þætti erfiðleika og annmarka og
hvernig bezt væri að bregðast við
þeim.
Eitt aðalmarkmiða félagsins er það
að setja sig í samband við fólk sem
fær heilablóðfall og ná við það
félagsskap, leyfa því að finna þá
samkennd sem svo dýrmæt væri og
leiðbeina og hjálpa sem í þeirra valdi
stæði eða eins og einhver sagði: Telja
í fólk kjarkinn og gera því glögga
grein fyrir möguleikum þess í lífinu
þrátt fyrir áfallið. Eignast þannig nýja
von, eignast þannig verðmætan fé-
lagsskap og vináttu þeirra, sem þegar
hafa fengið að reyna. Þau lögðu öll
áherzlu á að aðstandendahjálp ætti og
að vera efst á blaði í verkefnum
félagsins. í þessu sambandi sagði
Hjalti það þeirra hugmynd að koma
upp sjálfboðaliðahópum, af báðum
kynjum, til að heimsækja fólk á
sjúkrastofnanir og heim til þess eftir
að baráttan við daglega lífið byrjar
eftir heimkomuna. Félagana þarf að
virkja til þessara verkefna m.a. einnig
til þess að unnt sé fyrir fólk sem á í
vanda þessu tengdu að ná til félaganna
í síma og fá ráð og aðstoð.
Enn er óráðið allt um það hvar
félagið muni skipa sér í sveit,
umræður voru á sínum tíma um að
félagið yrði deild í Sjálfsbjörg, ágætur
kynningar- og viðræðufundur var
haldinn með hjartasjúklingum og
forystu þeirra og eins hafa verið uppi
hugmyndir um að félagið gengi beint
inn í Öryrkjabandalag íslands. Þetta
mun allt verða skoðað betur með
haustinu. Margt athyglisvert kom
fram í spjalli okkar sem ekki verður
tíundað hér utan það, að vakin var á
því verðug athygli, hversu misjafn-
lega sveitarfélögin tækju á málum
heilablóðfallsskaðaðra og hversu
misvel þau væru í stakk búin til þess
að veita nauðsynlega þjónustu. Það
var mikill hugur í þessu ágæta fólki
að gera sitt til að létta heilablóðfalls-
sköðuðum lífsgönguna sem allra bezt,
virkja kraftana í þeirra þágu og
aðstandenda þeirra. Félagið hefur
farið afar vel af stað og félagar staðið
vel saman, sótt fræðslufundina mjög
vel og héðan fylgja þeim hlýjar
árnaðaróskir um áframhaldandi blóm-
legt starf. Undirritaður hefur fylgst vel
með tildrögum og stofnun sem og
framhaldinu og veit að vissulega er
þörfin brýn, að fólk sem fyrir heila-
blóðfalli verður nái saman ásamt að-
standendum sínum og myndi sem
sterkasta félagseiningu sem fái
hjálpað sem flestum til að fóta sig á
ný við nýjar og umfram allt erfiðari
aðstæður. Gagnlegt spjall og gott er
þakkað og svo er að sjá hver fram-
vindan verður, hvar félagið leitar
hafnar og hvort áfram tekst að virkja
fjöldann í félagsstarfinu. í því er þeim
allrar farsældar óskað. jj_§.
10