Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1999, Blaðsíða 43

Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1999, Blaðsíða 43
Ásgerður Ingimarsdóttir fv. framkv.stj. ÖBÍ: AÐ HAFA KJARK s g las einu sinni minning- argrein þar sem sagt var um viðkomandi mann að hann hefði haft kjark til þess að vera góður maður. Þá eins og svo oft í seinni tíð fór ég að velta fyrir mér hvort þjóðarsál okkar Islendinga væri eitthvað að breytast. Ein- hvernveginn finnst mér að samúð með öðru fólki sé að minnka. Fólk hugsi meira um sjálft sig og gróða- sjónarmiðið sé ansi ríkt í mönnum eða kannski ekki gróðasjónarmið heldur það að þú tapir á því ef einhver annar fær eitthvað aðeins meira í budduna. Það heyrist líka æ oftar að ýmsir kosti ríkið svo og svo mikið. En ríkið erum við sjálf. Það er líka áberandi að þeir sem hafa aðstöðu til þess að greiða ekki allan þann skatt sem ber að greiða eru þeir sem tala oft mest um kostnaðinn við hitt og þetta. Ef allir reyndu nú að komast undan að greiða sína skatta og skyldur hvar á þá að taka peninga t.d. handa þessu fólki sjálfu þegar það veikist eða verður gamalt. Erum það ekki við sjálf sem verðum að útvega þá pen- inga sem við síðar meir njótum góðs af? Svo er það þetta með samúðina. Ef þú hefur samúð með öðru fólki ertu ekki alltaf að tala um kostnaðinn og óþægindin sem þú hefur af því. Ég held að það þurfi að vera ríkur þáttur í uppeldi barna og unglinga að innræta þeim samúð með öðru fólki og að sýna tillitssemi. Að hafa kjark til þess að vera góð mann- eskja. Nú er ég ekki að tala um að auglýsa það á strætum og gatna- mótum heldur að hafa innra með sér að vera ekki sama um annað fólk, að gefa auga því smærra í tilverunni, að huga að manninum við vegbrúnina. Þetta er ekki alltaf auðvelt því sumir eru nú einu sinni þannig gerðir að þú hefur litla sem enga samúð með þeim og svo finnst okkur að sumir þarfnist nú ekki mikillar samúðar, þeir hafi ekki sýnt öðrum slíkt. Þegar ég er að tala um að sýna öðrum samúð er ég ekki að tala um einhverja aum- ingjagæsku heldur að koma þannig fram að fólk finni að þér er ekki sama hvoru megin hryggjar það liggur, hafi þörf fyrir samúð og uppörvun. Sem betur fer er það svo að flestir eru sjálfum sér nógir en einmitt þeir eiga að líta til hinna sem einhverra hluta vegna hafa orðið undir í lífsbarátt- unni jafnvel þó sökin geti stundum legiðhjáþeimsjálfum. Þeimermein sem í myrkur rata. Allir hafa verið lítil saklaus börn sem horfðu björtum augum fram á veginn. Viðhorf samtímans hafa vissu- lega breyst nokkuð. Hraði og erill okkar tíma bjóða ekki eins upp á að skoða lífið frá sjónarhóli sam- úðar og góðmennsku. Ég held að það fallegasta sem hægt er að segja um nokkra manneskju, lifandi eða látna sé að hann eða hún hafi verið góð manneskja. Þessvegna má ekki inn- ræta unga fólkinu einungis hag mark- aðshyggjunnar og það að fréttin um hlutabréfasölu og peningamarkaðinn sé athyglisverðari en fréttin um hungursneyðina í þriðja heiminum og þær hörmungar sem fólk má ganga í gegnum eftir flóð og jarð- skjálfta. Ekki að kenna fólki að troða skó- inn af náunganum til þess að komast betur áfram sjálfur. Uppeldið byrjar á heimilunum. Við eignumst börnin okkar án þess að vera spurð hvernig uppalendur við séum. Þessvegna er ábyrgð okkar svo mikil og stundum skortir þekkingu og víðsýni til þess að haga uppeldinu þannig að vel fari. Dugnaður og metnaður er mikils virði og getur skilað fólki langt, en kærleikur og tillitssemi er ekki síður gott veganesti þó það gefi ekki eins mikið í aðra hönd. Best er ef hægt er að sameina þetta allt og láta svo aðra í samfélaginu njóta góðs af. En það er hægara um að tala en í að komast. Það er hægt að kenna fólki að vissu marki að umgangast annað fólk og það virðist vera sumum meðfætt að gefa af sjálfum sér svo öðrum líði vel í návist þeirra, en hinsvegar eru þeir sem eiga bágt með að koma þannig til móts við aðra að báðum aðilum líði vel. Stundum getur þetta stafað af hroka en oft er þessi framkoma líka feimni eða eitthvert óöryggi. Það er stundum talað um að þessi eða hinn þjáist af minnimáttarhroka og það er oftar en ekki orsök þess hve erfitt sumu fólki reynist að ná til annarra svo vel fari. s Abyrgð skólanna er líka mikil og það sem sáð er í sálir bama á unga aldri skilar sér áfram. ÖIl höf- um við heyrt fólk tala um kennara sem hafi haft varanleg áhrif á nem- endur sína til góðra verka. Hinir svokölluðu æðri skólar bera ekki minni ábyrgð. Þar er ungt fólk í mót- un. Ungt fólk sem er á leið út í atvinnulífið og á jafnvel að hafa mannaforráð þarf að annast af kost- gæfni til þess að það verði fært um að axla þá ábyrgð sem fylgir því að verða góður og gildur þjóðfélags- þegn. Það er að sjálfsögðu hægara um að tala en í að komast að ræða svo margbrotinn hlut sem uppeldi æsku þessa lands en takist okkur að vekja hjá þeim samúð með meðbræðrum sínum og ábyrgð á eigin lífi erum við vonandi á réttri braut. Maður líttu þér nær. Við verðum sjálf, hvert og eitt að skoða hug okkar um það hvað það er sem við viljum að speglist í þjóðarsál okkar. Öll viljum við áreiðanlega að við séum álitin vera dugleg, sjálfstæð þjóð sem hugar jafnt að háum og lágum með velvild en við skulum ekki gleyma því að hafa líka kjark til að vera góðar manneskjur. Asgerður Ingimarsdóttir. fréttabréf öryrkjabandalagsins 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands
https://timarit.is/publication/1440

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.