Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2000, Síða 35

Hnýting er vandaverk þó í tómstundum sé stundað.
Eftir vinnslu hvers þáttar leggur
nefndin svo til framkvæmd
hinna ýmsu þátta. Nefndin leggur til
sem best aðgengi fatlaðra að orlofs-
húsum og þar komi hið opinbera inn
sem beinn stuðningsaðili. Inn í þetta
samhengi má benda á tilraunaverk-
efni ÖBI á sl. sumri um orlofshús hjá
BSRB og á því mun verða framhald
á komandi sumri.
Varðandi sveitarfélögin og börn og
unglinga er áhersla á betra aðgengi,
nýta þar liðveisluna, auka tilboð og
kynna þau betur um leið. Einnig
þyrfti fræðslunámskeið fyrir lið-
veitendur og bæklingur ætti að vera
tiltækur um skyldur sveitarfélaganna.
Aðalatriði það að engin fotluð börn
yrðu þarna útundan varðandi tóm-
stundastarf.
Bókasöfnin fengu sínar ábendingar
um úrbætur á húsnæði og bíla-
stæðum. Allt verður að vera sem
skýrast í aðgenginu: fyrir hreyfi-
hamlaða, sjónskerta, heyrnarskerta
og þroskahefta. Kynna þarf þjónustu
bókasafna sem víðast og auka þarf
efni s.s. hljóðsnældur við hlið bóka.
Starfsmenn bókasafna þyrftu að
taka grunnnám í táknmáli heyrnar-
lausra.
Varðandi kirkjurnar var það sett
upp sem meginatriði að kirkjan væri
opin og aðgengileg öllum, umræðu
þyrfti innan kirkjunnar um aðgengi
og þátttöku fatlaðra, starfsmenn
kirkjunnar þyrftu að fræðast um mál-
efni fatlaðra. Bent var á tónmöskva-
kerfi í kirkjur m.a. og sú staðreynd
að kirkjukórar væru upp á lofti
aftraði hreyfihömluðum þátttöku þar.
Varðandi aðra menningarstarf-
semi þá fór ekki fram könnun en
ábendingar voru margar. Varðandi
list og listsköpun var á það lögð áher-
sla að listar ættu menn ekki bara að
njóta, ekki síður að skapa. Handbók
þyrfti að vera til um öll söfn og að-
stöðu fatlaðra þar, einnig til á hljóðs-
nældum. Viðeigandi leiðsögn þyrfti
að vera til staðar á söfnum fyrir liina
ýmsu hópa.
Varðandi leikhús minnt sérstak-
lega á að rými fyrir hjólastóla þyrfti
að vera í venjulegri sætaröð. Nýta
nútímatækni til hins ítrasta, beita
táknmálstúlkun s.s. mögulegt er.
Greiða fötluðum leið að hvers konar
listaskólum.
Þá fjallaði nefndin ítarlega um
möguleika fatlaðra til ferðalaga.
Skorað er á samgönguráðherra að
láta fara fram vandaða úttekt á
hótelum og gististöðum með tilliti til
aðgengis fatlaðra s.s. lög kveða á
um. Þjónustuaðilum veittar nauð-
synlegar upplýsingar hér um. Skrán-
ing upplýsinga samræmd og þær
gefnar út í bæklingi.
Ferðamálaráð var hvatt til að beita
sér fyrir námskeiðum fyrir starfsfólk
ferðaþjónustunnar. Lögð áhersla á
aðgengilegar upplýsingar og al-
menningsvagnar verði nýtanlegir
fyrir fatlaða. Sér í lagi þarf að huga
að því að unnt sé að hafa aðstoðar-
menn á ferðalögum og að sá kostn-
aður fáist greiddur. Aðeins er hér
tæpt á fáeinum atriðum umfangsmik-
illa tillagna.
í svörum frá svæðisskrifstofum
kom glögglega fram sem víðar vandi
hinna einangruðu, en ekki síður
hversu hinar efnalegu ástæður koma
sterkt inn í myndina. Nefndin vekur
einmitt sérstaka athygli á hinni
erfiðu fjárhagsstöðu fatlaðra en þar
er oft falin hin alvarlegasta hindrun
til alls þessa, greinilega ekki nógu
sýnileg heldur.
Og rétt þá í lokin að geta þess
hvaða fólk kom hér að svo
ágætu starfi. Margrétar formanns og
Helga okkar Hróðmarssonar áður
getið en aðrir nefndarmenn voru:
Magnús Þorgrímsson frá svæðis-
skrifstofum um málefni fatlaðra,
Guðrún Ögmundsdóttir frá Sam-
bandi ísl. sveitarfélaga og María
Hreiðarsdóttir frá Þroskahjálp. Um
leið og Margréti og Helga er þakkað
fyrir viðtalið og þeim sem og öðrum
fyrir nefndarstarfið skal látin sú von
í ljósi að skýrslan megi vekja um-
ræður og athafnir þó allra helst.
Tillögumaður á sinni tíð, Margrét
Frímannsdóttir ntun halda málinu vel
vakandi á Alþingi og best fer svo á
birtingu á áhersluorðum í lok
skýrslunnar svohljóðandi:
“Allar breytingar og umræður taka
sinn tíma en orð eru til alls fyrst og
því leggur starfshópurinn áherslu á
að hvetja til ítarlegrar umræðu á
þeim sviðum þjóðfélagsins sem fjall-
að er um í þessari skýrslu þar sem
rætt verði ítarlega um hvernig bæta
rnegi aðstöðuna til að fatlaðir geti í
reynd orðið virkir þátttakendur i
menningar- lista- og tómstunda-
störfum. Slík umræða verður að
byggjast á þeim staðreyndum að
fatlaðir eru eins og aðrir einstakl-
ingar með hæfileika, vilja og áhuga
til að takast á við verkefni í leik og
starfi fái þeir tækifæri og möguleika
til þess”.
Umræða til athafna, svo einfalt,
svo örðugt oftlega þó, en þá gildir
hið fornkveðna: “Vilji er allt sem
þarf”.
H.S.
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJABANDALAGSINS
35