Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.2000, Qupperneq 48

Ávarp ÖBÍ á Degi fatlaðra 3. desember 1999
GOÐSÖGNIN UM ÍSLENSKA
VELFERÐARRÍKIÐ
r
rúmt ár hefur Oryrkjabandalag
íslands reynt að vekja athygli
þings og þjóðar á þeirri stað-
reynd að ekkert nágrannaríkja okkar
ver eins litlu broti þjóðartekna sinna
til öryrkja. Bandalagið hefur bent á
að með mannréttindasáttmálum
höfum við íslendingar skuldbundið
okkur til að tryggja að sérhver ein-
staklingur eigi kost á fullri þátttöku í
menningar- og mannlífi þjóðarinnar
og í því sambandi m.a. vísað til um-
boðsmanns fatlaðra hjá Sameinuðu
þjóðunum sem bent hefur á að fátækt
fari fyrst og fremst eftir því að hve
miklu leyti einstaklingi sé kleift að
taka þátt í því mannlífi sem lifað er í
kringum hann.
Til viðbótar við lágan lífeyri hefur
Öryrkjabandalagið vakið athygli á
því að hér á landi er beitt ýmsum
stjórnvaldsaðgerðum sem sporna
gegn atvinnuþátttöku öryrkja og fjöl-
skyldulífi, að hér séu með öðrum
orðum í gildi sérreglur um borgara-
réttindi öryrkja - aðskilnaðarstefna
sem grundvölluð er á fotlun. Þeir
ráðamenn sem ákvarða öryrkjum jafn
lágan lífeyri og raun ber vitni verða
að horfast í augu við þá staðreynd að
með því eru þeir að útiloka þá og
börn þeirra frá eðlilegri þátttöku í
samfélaginu, að með því eru þeir að
framfylgja aðskilnaðarstefnu.
Afneitun ráðamanna
í stað þess að viðurkenna það
neyðarástand sem við blasir og
bregðast við af sanngirni kusu æðstu
ráðamenn þjóðarinnar, með sjálfan
forsætisráðherrann í broddi fylkingar,
að telja þjóðinni trú um að Öryrkja-
bandalagið færi með rangt mál. Á
lokaspretti kosningabaráttunnar í vor
nýtti forsætisráðherra sér aðstöðu
sína til að koma því inn hjá þjóðinni
að hvergi í veröldinni væru öryrkjar
betur settir en á íslandi. Svo framúr-
skarandi væri árangur okkar í þessum
efnum að frændþjóðir okkar á Norð-
urlöndum stæðust þar ekki saman-
burð, en þá værum við að bera okkur
saman við það allra besta sem
fyrirfyndist í víðri veröld.
Þótt Öryrkjabandalagið styddist við
áreiðanlegar upplýsingar, innlendar
sem erlendar, og hefði varið bæði fé
og fyrirhöfn til að koma þeim á fram-
færi, var illmögulegt að verjast þeim
rangfærslum sem haldið var að þjóð-
inni kvöld eftir kvöld, svo dögum og
vikum skipti, ekki aðeins um kjör
öryrkja og auglýsingakostnað ÖBI,
heldur einnig miður smekklegum að-
dróttunum i garð biskups Islands sem
gengið hafði fram fyrir skjöldu til að
vekja þjóðina til vitundar um þá með-
ferð sem öryrkjum er gert að sæta í
einu ríkasta landi veraldar.
Ár kristnihátíðar
Um leið og Öryrkjabandalagið fær-
ir Tryggingastofnun ríkisins og Há-
skóla íslands þakkir fyrir að hafa nú
tekið af öll tvímæli um þróun og
stöðu almannatrygginga á Islandi í
samanburði við nágrannaríkin, fyrir
að afhjúpa á afgerandi hátt goð-
sögnina um íslenska velferðarríkið,
ítrekar bandalagið þakkir sínar til
biskups íslands og Hjálparstarfs
kirkjunnar, sem í orði og verki hafa
sýnt mikilsverðan skilning á þeim
siðferðisvanda sem við er að glíma,
þeirri sjálfsblekkingu að við búum
við raunverulegar almannatrygging-
ar, jafnvel þótt meirihluti skjól-
stæðinga hjálparstofnana séu öryrkjar
- fólk sem vegna fötlunar og veikinda
hefur ekki til hnífs og skeiðar.
Á næsta ári hyggst ríkisstjórn Is-
lands taka virkan þátt í hátíðarhöld-
um í tilefni þúsund ára kristni í land-
inu. Áður en til þess kemur er óhjá-
kvæmilegt að þeir ráðamenn sem í
sviðsljósi verða geri þjóðinni full-
nægjandi grein fyrir því hvenær þeir
hyggist hverfa frá þeirri aðskilnaðar-
stefiiu sem framfylgt er gagnvart ör-
yrkjum. Hvenær þeir hyggist gera
þeim kleift að taka eðlilegan þátt í
samfélaginu. Hvenær þeir hyggist
virða í verki þau siðferðisgildi sem
liggja ekki aðeins til grundvallar
þeirri kristni sem játuð er í orði, held-
ur einnig þeim alþjóðlegu sáttmálum
um mannréttindi sem eiga að tryggja
að fatlaðir séu ekki meðhöndlaðir
sem annars flokks borgarar - séu ekki
meðhöndlaðir eins og íslensk stjórn-
völd hafa leyft sér að meðhöndla þá.
Lífssýn aldamótakynslóðar
Þegar vakin er athygli á virðingar-
leysi stjórnvalda í garð öryrkja er
mikilvægt að halda til haga þeirri
Heimilismenn í Dvöl í Kópavogi njóta sólar og sumars.
48