Læknablaðið - nóv. 2020, Blaðsíða 40

534 L ÆK N A BL AÐIÐ 2020/106
V I Ð T A L
„Það var með blendnum hug þegar ég
sagði upp yfirlæknisstöðunni á bráða-
móttöku Landspítala til að geta sinnt
Kerecis meira. Bæði af því að mér finnst
mjög gaman að vinna á bráðamóttökunni
og gaman að því að vera í teymi þar og
sjá sjúklinga,“ segir Hilmar Kjartansson,
bráðalæknir og einn stofnenda Kerecis.
Hann ákvað að grípa tækifærið og
freista þess að breyta því hvernig þrálát
sár eru meðhöndluð á heimsvísu. Hann
sinnir nú hlutastarfi á bráðamóttökunni.
„Það er afar góð tilhugsun að geta hugs-
anlega haft áhrif á læknisfræði framtíðar-
innar.“
Kerecis hóf starfsemi árið 2013 en fyrir-
tækið framleiðir afurðir byggðar á affrum-
uðu þorskroði, sem hafa jákvæð áhrif á
frumuvöxt og eru notaðar til meðhöndl-
unar á þrálátum sárum og brunasárum.
Kerecis hefur sprungið út síðustu misseri.
Starfsmenn eru 130, þar af 50 hér á landi,
bæði í Reykjavík og Ísafirði, 6 í Sviss og
Þýskalandi og aðrir 6 í Arlington í Texas í
Bandaríkjunum. Rekstrartekjur fyrirtækis-
ins námu hátt í 3 milljörðum króna í fyrra
sem var tvöföldun milli fjárhagsára.
Í sóttkví eftir Armeníuför
Hilmar er í sóttkví þegar Læknablaðið ræðir
við hann eftir að hafa sinnt stríðshrjáð-
um mönnum sem börðust um Nagorno-
Karabakh í Suður-Kákasus; svæði sem
er bitbein Armena og Asera. Hilmar fór
ekki einn. Með í för var Stephen Jeffery,
lýtalæknir og undirofursti í breska hern-
um. Þeir meðhöndluðu bæði bruna- og
sprengjusár með roðgræðlingum Kerecis,
sáraroði unnu úr þorskroði, sem lagt er í
sárið og aldrei tekið af. Svokölluð gjafa-
húð.
„Það er sorglegt og átakanlegt að sjá
alla þessa ungu menn í blóma lífsins með
þessa alvarlegu áverka,“ segir Hilmar sem
flaug til Jerevan í Armeníu í gegnum Var-
sjá og Minsk í Hvíta-Rússlandi. Hann kom
heim í gegnum Beirút og London. Tilgang-
ur ferðarinnar var að kenna armenskum
læknum rétta notkun á sáraroðinu. Þeir
Jeffery störfuðu í þrjá daga við aðgerðir á
tveimur spítölum ytra og sinntu alvarleg-
um áverkum armensku hermannanna.
„Þarna sáum við 90 hermenn með
sprengjuáverka, opin beinbrot og skaða
á mjúkvefjum á öðrum spítalanum og
brunadeild annars spítala var svo full af
brenndum og særðum hermönnum,“ segir
hann. „Ég hef séð viðlíka áverka í Ástral-
íu, Nýja-Sjálandi og hér á landi í þjálfun
minni en ekki í þessum mæli.“
Rætur ferðarinnar liggja í heimsókn
Armena hingað til lands í janúar, þar sem
sáraroðið var kynnt fyrir fulltrúum þaðan.
Þeir hafi síðan kallað eftir roðinu þegar
stríðið skall á. Hann hafi ekki séð tilgang
með því nema að þeir fengju kennslu í
meðferðinni.
„Ég fékk því leyfi hjá konunni minni og
Jóni Magnúsi, yfirmanni mínum á bráða-
móttökunni. Bráðalæknirinn í mér er víst
alltaf tilbúinn að bregðast við.“
Vöruþróun skilar árangri
Hilmar segir það hvetja þá til dáða hve vel
hafi gengið með vöruþróun fyrirtækisins.
Vörulína Kerecis sé nú í þróun og
henni sé meðal annars ætlað að styrkja
sinar, hlúa að taugum og hjálpa til eftir
aðgerðir í munnholi. Þannig sé margt nýtt
á teikniborðinu. Hann segir að Kerecis
hafi notið góðs af íslensku styrkjakerfi og
straumhvörf hafi svo orðið þegar banda-
ríski herinn hafi veitt fyrirtækinu styrki,
fyrst árið 2014 fyrir útlimaáverka, 2016
fyrir brunarannsóknir og svo þann þriðja
í þessum mánuði fyrir frekari þróun með-
ferðar við alvarlegum útlimaáverkum.
„Þetta eru þær sáragerðir sem við
Stephen Jeffery hjálpuðum armensku
læknunum við. Ég hef fengið að sjá mynd-
ir nú viku síðar og það er ótrúlegt að sjá
Hilmar Kjartansson, bráðalæknir og einn stofnenda Kerecis, segir að hann geti vel
hugsað sé að snúa alfarið á bráðamóttökuna aftur ef ævintýrið í kringum líftækni- og
lækningafyrirtækið klárist
■ ■ ■ Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Í sóttkví eftir að hafa sinnt
stríðshrjáðum hermönnum