Morgunblaðið - 18.07.2020, Síða 33

MINNINGAR 33
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 18. JÚLÍ 2020
Það var þvílíkt
reiðarslag og sjokk
þegar ég heyrði að
elsku yndislegi
frændi minn, bróð-
ursonur og nafni,
hefði verið kvaddur burt úr þess-
um heimi svona kornungur.
Kvaddur burt frá ungu konunni
sinni og börnunum sínum tveim-
ur, frá foreldrum sínum og
systkinum og vinum. Yfirþyrm-
andi sorg og eftirsjá situr eftir í
hjörtum okkar og við eigum afar
erfitt með að meðtaka þá stað-
reynd að við munum aldrei fram-
ar heyra þinn smitandi hlátur í
okkar fjölskylduboðum. Aldrei
framar fá að sjá þig, elsku ynd-
islegi Baldvin Hróar. Óendan-
lega margar minningar koma
upp í hugann, sérstaklega af þér
sem litlum snáða. Þú varst alltaf
brosandi. Með bros sem náði
stundum aftur fyrir eyru, og
stríðinn eins og Baldvin föðurafi
þinn (afi Baldi) en með þetta
gullhjarta, stærsta hjarta í
heimi. Það var svo gaman að
fylgjast með þér vaxa og dafna
og vinna þína flottu sigra í lífinu.
Við fjölskyldan í Mosó munum
alltaf minnast þín með gleði,
brosi og stolti elsku frændi.
Elsku Vigga og dásamlegu börn-
in ykkar tvö, kæri bróðir minn
Jón Ingi og yndislega Guðrún,
Arnar, Erna og Magnea. Sorg
ykkar er svo óendanlega mikil.
Megi Drottinn styrkja ykkur,
hugga og varðveita.
Þótt sólin nú skíni á grænni grundu
er hjarta mitt þungt sem blý.
Því burt varst þú kölluð á örskammri
stundu,
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga
og góða,
svo gestrisin, einlæg og hlý.
En örlög þín ráðin - mig setur hljóða,
við hittumst ei framar á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma,
gæta að sorgmæddum, græða
djúp sár.
Þó komin sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Baldvin (Balli frændi),
Hafdís og fjölskylda.
Kveðja
Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins
blóm
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann
allsherjardóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla
stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(F.S.)
Far þú í friði elsku Baldvin
Hróar okkar. Við vitum að Bald-
vin afi tekur vel á móti þér.
Álfhildur (Sísí amma),
Ásdís, Ásta og fjölskyldur.
Aldrei mun ég gleyma símtali
sem ég fékk að kvöldi þann 9.
Baldvin Hróar
Jónsson
✝ Baldvin HróarJónsson fædd-
ist 24. apríl 1980.
Hann lést 9. júlí
2020. Útförin fór
fram 17. júlí 2020.
júlí síðastliðinn frá
Guðrúnu þar sem
hún tilkynnir mér
að hann Baldvin
Hróar sonur sinn sé
dáinn. Margar
hugsanir flugu í
gegnum hugann,
fyrst afneitun, að
það gæti ekki verið
að svo ungur maður
væri farinn. Svo
sorg yfir að maður í
blóma lífsins sem á svo ung börn
væri að kveðja þennan heim.
Loks reiði yfir að þetta skyldi
gerast. Ekki hjálpar reiðin
manni neitt því best að skilja við
hana sem fyrst en eftir situr
sorgin og sú hræðilega stað-
reynd að hann Hróar er farinn
frá okkur.
Kynni okkar Hróars byrjuðu
haustið 2014 er hann hóf störf
hjá Nesbúeggjum sem markaðs-
stjóri. Hróar var afskaplega
þægilegur maður í umgengni,
yfirleitt kátur og alltaf stutt í
húmorinn og grínið hjá honum. Í
vinnu var hann úrræðagóður,
tölvuglöggur og vann sín störf
hratt og vel. Stundum svolítið
fljótfær og hvatvísi brá fyrir en
þó ekki þannig að það væri
vandamál heldur meira til að
skemmta manni og fá mann ein-
staka sinnum til að hrista haus-
inn þegar hann var kominn vel á
flug. En við vinnufélagarnir
minnumst hans líka fyrir hversu
bóngóður hann var og alltaf til í
að redda og hjálpa ef þörf var á.
Hann var hvers manns hugljúfi
og drengur góður.
Er sárasta sorg okkur mætir
og söknuður huga vorn grætir
þá líður sem leiftur af skýjum
ljósgeisli af minningum hlýjum.
(H.J.H)
Elsku Viktoría, Jón Hilmar,
Ólína Auður, foreldrar, systkini
og aðrir aðstandendur, passið vel
hvert upp á annað, á svona
stundum er það mikilvægasta að
eiga góða að sem ég veit að þið
eigið. Mikill er missir ykkar og
vottum við ykkur okkar dýpstu
samúð.
F.h. vinnufélaga hjá Nesbú-
eggjum.
Stefán Már.
Það var sólríkan haustdag ár-
ið 1986 sem árgangur 1980 byrj-
aði í 0-bekk hjá henni Helgu í
Stóru-Vogaskóla. Hress hópur
fjörugra barna sem stigu sín
fyrstu skref saman út í lífið.
Næstu 10 árin bættist einn og
einn nemandi við hópinn og aðrir
fluttu í burtu, eins og gengur og
gerist, en eftir stóð sterkur
kjarni. Í litlum samfélögum
tengjast árgangar órjúfanlegum
böndum, eru samferða í gegnum
skólagönguna, íþróttir og fé-
lagslífið, alast upp saman. Við
vorum ein heild þegar við kom-
um öll saman sem bekkur, sem
vinir. Eftir grunnskólann fórum
við mörg áfram saman í Fjöl-
brautaskóla Suðurnesja, aðrir
fóru annað og leiðir skildi. Í dag
fylgjumst við þó hvert með öðru
úr fjarska, gleðjumst yfir því
þegar örlögin færa gömlum vin-
um ástina, velgengni og lífsins
sigra en á sama tíma hugsum við
hlýtt til og sendum styrk og góð-
ar hugsanir þegar við vitum að á
móti blæs. Þannig verða þau
vinabönd sem við í æsku nærð-
um eilíf og dýrmæt.
Öll munum við alltaf muna
hvar við vorum stödd þegar
fréttirnar um andlát þitt bárust
en eins munum við öll varðveita
dýrmætar minningar sem við
eigum saman, með þér og um þig
kæri vinur. Undanfarna daga
höfum við sem eftir sitjum rifjað
upp gamlar minningar um okkar
kæra vin. Þú varst án efa hrókur
alls fagnaðar. Með þér var alltaf
gaman og spennandi að vera og
þú elskaðir að stríða okkur. Við
munum svo vel þegar þú sagðir
okkur að þú þyrftir að fara í að-
gerð. Þú værir með mús í hnénu
sem þyrfti að fjarlægja. Þú hafð-
ir einstaklega gaman af því að
láta okkur halda að þetta væri
lifandi mús og leyfðir okkur að
finna hvernig hún hreyfði sig
inni í hnénu á þér. Svo mættirðu
með músina í krukku í skólann
sem reyndist liðmús. Þú varst í
essinu þínu, glaður og brosandi.
Þú hafðir leikið á okkur, enn eina
ferðina. Við stækkuðum og
þroskuðumst, allavega að ein-
hverju leyti. Fyndið hvað okkur
fannst til dæmis Steinarr kenn-
ari eldgamall og nú 25 árum
seinna finnst okkur við öll svo
ung. Þú varst sannur vinur, það
var auðvelt að tala við þig og þú
varst trúnaðarvinur svo margra
okkar. Þér var hægt að treysta.
Þú varst sá eini í bekknum sem
kunnir eitthvað af viti á hljóð-
færi. Að spila og syngja í góðra
vina hópi fannst þér gaman og
við skemmtum okkur dásamlega.
Sum okkar kunna ennþá eitt lag
á píanó sem þú kenndir okkur.
Þú blístraðir manna hæst, elsk-
aðir derhúfur og smellu-adidas-
buxur sem nú virðast vera komn-
ar aftur í tísku. Og þannig er það
með lífið; allt fer í hringi og
gamlir vinir sameinast á ný.
Mikið hefðum við samt óskað
þess að tilefnið hefði verið til að
fagna og hlæja, gleðjast og fíflast
en í staðinn hittumst við hrygg
en samt þakklát fyrir að fá að
fylgja þér síðasta spölinn. Með
okkur gerum við samkomulag
um að næst þegar við samein-
umst verði fagnað, skálað þér til
heiðurs, í þínum anda, og rifj-
aðar upp minningar sem ekki
rata hingað.
Við þökkum þér fyrir allt
elsku vinur, sendum fjölskyldu
þinni okkar innilegustu samúðar-
kveðjur og minnumst þín sem
glaðværrar og fallegrar sálar
sem kvaddi alltof snemma.
Fyrir hönd árgangsins 1980,
Stóru-Vogaskóla,
Hrafnhildur Lóa
Guðmundsdóttir og
Guðrún Stefánsdóttir.
Elsku Hróar. Við erum enn
hálforðlaus og meðtökum ekki
almennilega að þú sért farinn frá
okkur. Við sem áttum tíu ára út-
skriftarafmæli fyrir tveimur ár-
um en vorum einhvern veginn
aldrei búin að halda upp á það.
Enn og aftur erum við minnt á
að lífið er núna og að við eigum
að muna að lifa og njóta dagsins í
dag því það sem við ætlum að
gera fljótlega eða seinna gæti
orðið of seint.
Þú varst alltaf hrókur alls
fagnaðar og við minnumst þín
með gleði, söngsins og þinnar
einstöku orðheppni. Það var ein-
staklega skemmtilegt að fylgjast
með þér hendast í verkefnin og
skrifa eins og vindurinn án þess
að þú værir búinn að ákveða
hvernig verkefnið yrði því þú
sagðir alltaf að það þróaðist bara
þegar maður væri byrjaður. Þú
varst ekkert að ofhugsa hlutina
en hugsaðir ávallt í lausnum. Það
hefur fyrir sum okkar orðið
ákveðin fyrirmynd seinna meir.
Það var svo yndislegt að sjá
hversu samrýnd þið Vigga voruð,
svo góðir vinir og ekkert nema
ást og virðing á milli ykkar.
Elsku Vigga, Jón Hilmar, Ól-
ína Auður og fjölskyldur, okkar
einlægu samúðarkveðjur með von
um styrk inn í framtíðina. Við
urðum einhvern veginn öll hálf-
gerð fjölskylda á árinu okkar í
frumgreinadeildinni og þið vitið
hvar við erum ef það er eitthvað
sem við getum gert fyrir ykkur,
því eins og Bifrestingarnir í
Upplyftingu syngja: Traustur
vinur getur gert kraftaverk.
Hróar talaði svo oft um hversu
mikið hann elskaði Viggu sína,
hann sá ekki sólina fyrir ykkur og
myndi gera allt í heiminum fyrir
ykkur.
Við trúum því að hann muni
ekki láta kyrrt liggja hér og muni
vaka yfir ykkur og láta til sína
taka á nýjan hátt.
Fyrir hönd vinanna úr Frum-
munni á Bifröst,
Guðrún Helga,
Heiðrún Ásta, Elín Ásta
og félagar.
Kveðja frá Ungmennafélagi
Þróttar
Baldvin Hróar Jónsson, fyrr-
verandi formaður UMFÞ, lést
langt fyrir aldur fram þann 9. júlí
sl. fertugur að aldri. Hróar sat í
aðalstjórn Þróttar samfleytt frá
2016 til 2020, hann var formaður
UMFÞ 2017 til 2019. Missirinn og
sorgin er mikil. Við hjá Ung-
mennafélaginu erum harmi slegin
yfir fráfalli félaga okkar og góðs
vinar. Baldvin Hróar var traustur
og ábyrgur leiðtogi, hæfileikarík-
ur og með sýn sem gekk út á að
gera veg íþrótta, iðkenda félags-
ins og félagsstarfs sem mestan í
sveitarfélaginu. Sérstaklega var
Hróari annt um yngri iðkendur
félagsins í barna- og unglinga-
starfinu. Hann fór ekki ekki dult
með skoðanir sínar og var
óhræddur við að koma þeim á
framfæri en á hógværan hátt.
Hróar fór tvívegis til DGI
(systrafélag UMFÍ) í Dammörku
til að taka þátt í stefnumótandi
vinnu varðandi framtíð landsmót
UMFÍ og til að kynna sér nýjar
íþróttagreinar í Danmörku.
Einnig hafði hann frumkvæði að
nýrri heimasíðu Þróttar sem tek-
in var í notkun á síðasta ári.
Ungmennafélagið Þróttur þakk-
ar Hróari gott og gæfuríkt sam-
starf sem mun geymast en aldrei
gleymast. Við syrgjum góðan fé-
laga og vin. Minningin um hann
mun lifa með okkur áfram.
Þróttur Vogum sendir eigin-
konu, börnum, öðrum ástvinum
og samstarfsfólki innilegar sam-
úðarkveðjur.
Petra Ruth Rúnarsdóttir
formaður UMFÞ og
Marteinn Ægisson fram-
kvæmdastjóri UMFÞ.
Kveðja frá UMFÍ
Baldvin Hróar var góður ung-
mennafélagi. Hann tók virkan
þátt í störfum hreyfingarinnar
og lagði lóð sitt á vogarskálarnar
til að gera gott starf enn betra.
Hann gekk hér um að góðra drengja
sið,
gladdi mædda, veitti þreyttum lið.
Þeir fundu best sem voru á vegi hans
vinarþel hins drenglundaða manns.
(Guðrún Jóhannsdóttir)
Með innilegum samúðarkveðj-
um til konu, barna og annarra
aðstandenda.
Fyrir hönd Ungmennafélags
Íslands,
Haukur Valtýsson,
formaður.
Minningar og andlát
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr að andlátum og útförum.
Þar eru birtar andláts-, útfarar- og þakkartilkynningar sem eru aðgengilegar öllum
en auk þess geta áskrifendur lesið minningargreinar á vefnum.
Á vefnum er að finna upplýsingar um þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát ber að
höndum og aðrar gagnlegar upplýsingar ætlaðar aðstandendum við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
Minningargreinar
Hægt er að lesaminningargreinar,
skrifa minningargrein ogæviágrip.
Þjónustuskrá
Listi yfir aðila og fyrirtæki sem
aðstoða þegar andlár ber að höndum.
Gagnlegar upplýsingar
Upplýsingar og gátlisti fyrir
aðstandendum við fráfall ástvina
Minningarvefur á mbl.is
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í
hægra horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“
valinn úr felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina
www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar