Morgunblaðið - 03.12.2020, Blaðsíða 41

MINNINGAR 41
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 3. DESEMBER 2020
Yndislega Þórunn hans Ottós
frænda hefur kvatt þetta jarðlíf
eftir hetjulega baráttu við
krabbamein. Við kynntumst Þór-
unni fyrir allmörgum árum þegar
þau Ottó fóru að rugla saman
reytum. Síðan þá hefur vart verið
hægt að nefna nafn annars þeirra
án þess að hitt fylgi með, svo sam-
rýnd voru þau. Þórunn var allt í
senn, yndisleg, hlý, umhyggju-
söm og síðast en ekki síst alveg
hrikalega skemmtileg. Hún var
einstaklega glaðlynd og átti mörg
skemmtileg tilsvör sem við mun-
um aldrei gleyma. Það var alltaf
gaman að vera nálægt Þórunni og
verða fjölskylduboðin fátækari án
hennar. Ottó og Þórunn voru sem
fyrr segir afskaplega samrýnd.
Þau voru dugleg að ferðast og
nutu lífsins saman. Þau voru
einnig höfðingjar heim að sækja.
Ottó og Þórunn eignuðust þau
Arnar Pál og Ástu Pálmeyju og
barnabörnin eru tvö. Þórunn
ljómaði þegar hún talaði um
ömmubörnin sín en þau veittu
henni mikla gleði í veikindunum.
Það er svo óraunverulegt að
Þórunn sé ekki lengur meðal okk-
ar en skemmtilegar minningar
um hana munu ylja okkur um
ókomna tíð.
Við vottum ástvinum Þórunnar
okkar dýpstu samúð.
Blessuð sé minning Þórunnar
Lovísu Ísleifsdóttur.
Ingileif og Þórhallur,
Kristín List og Árni
Hrólfur,
Páll Jakob og Ingibjörg.
Í dag kveðjum við Þórunni vin-
konu okkar sem hvarf á braut allt
of fljótt. Það sem kemur upp í
hugann þegar við hugsum um
Þórunni er jákvæðni og lífsgleði.
Þórunn var félagslynd og naut
þess að taka á móti fólki og í
kringum hana var ávallt mikil
gleði.
Hún hafði einstaklega hlýja og
góða nærveru, var góður hlust-
andi og sýndi fólki áhuga. Hún
naut sín best á gleðistundum með
fjölskyldu sinni og vinum. Þau
Þórunn og Ottó voru höfðingjar
heim að sækja en þar lögðu þau
sig bæði fram við að gera allt til
að upplifun gestanna væri sem
best.
Þórunn hafði lag á að sjá það
góða og spaugilega í lífinu, hún
var jákvæð og kvartaði aldrei. Við
áttum margar góðar stundir sam-
an í gegnum tíðina. Margt hefur
verið brallað saman í gegnum ár-
in, árlegu aðventuboðin, sum-
arbústaðaferðirnar og fleiri ljúfar
stundir geymum við í minning-
unni eins og dýrmætar perlur.
Síðustu ferðina okkar í sumar er-
um við þakklát fyrir en hana fór-
um við í að frumkvæði hennar,
þar var Þórunn glöð og æðrulaus
að venju þótt verulega væri af
henni dregið. Elsku Ottó og fjöl-
skylda, megi góður Guð veita
ykkur styrk á þessum erfiðu tím-
um. Að hafa átt Þórunni að vin-
konu eru forréttindi, góðar og
dýrmætar minningar um hana
munu lifa með okkur öllum
áfram.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka
hér,
þinn kærleikur í verki var gjöf, sem
gleymist eigi
og gæfa var það öllum, er fengu að
kynnast þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Margrét og Þór,
Rósa og Magnús.
Elsku Þórunn mín.
Takk fyrir allt, alla gleðina og
allar samverustundirnar. Gæti
skrifað heila bók um okkur elsku
besta mín. Guð gefi Ottó, Arnari
Páli, Hafdísi, Ástu Pálmey,
Arnari, foreldrum þínum og allri
fjölskyldunni styrk á þessum erf-
iðu tímum.
Elska þig og sakna, þín allra
besta
Halldóra (Dóra).
✝ Leó fæddist áfæðingardeild
Landspítalans í
Reykjavík þann 12.
mars 1981. Hann
lést af slysförum í
Reykjavík þann 17.
nóvember 2020.
Foreldrar Leós
eru Hrönn Jóns-
dóttir, f. 1960, og
Jóhann Heiðmunds-
son, f. 1956, kvænt-
ur Unni Ármannsdóttur.
Systkini Leós eru, sammæðra,
Atli Guðjónsson, f. 1988, sam-
býliskona Íris Scheving Edw-
ardsdóttir, þau eiga tvær dætur,
Tjörvi Guðjónsson, f. 1990, sam-
býliskona Ingunn Grétarsdóttir,
samfeðra, Kristján Geir Fenger,
f. 1981, kvæntur Eyleifi Þóru
Heimisdóttur, þau eiga 2 syni,
Kristján Geir á tvö börn úr fyrra
sambandi, Hanna Carla, f. 1986,
gift Ólafi Víði Ólafssyni þau eiga
3 börn og Elvar, f. 1990. Einnig
átti Leó 3 stjúpbræður frá
ur sinni og barnsmóður. Þaðan
fluttu hann og dóttir hans til
móður í Garðabæ. Síðustu ár ævi
sinnar bjó Leó með hléum með
móður sinni og dóttur í Garða-
bæ.
Leó var menntaður vélvirki
frá Iðnskólanum í Reykjavík og
síðar atvinnukafari frá Noregi.
Leó byrjaði ungur að vinna
hjá Óla Gonna á Akranesi þar
sem hann lærði til vélvirkja,
hann vann sem vélvirki bæði á
Akranesi og í Reykjavík um ára-
bil. Hann vann einnig um tíma
sem smiður í Danmörku, við
námuvinnslu á Grænlandi og við
ýmis verkefni neðansjávar í
Noregi. Eftir að hann flutti heim
frá Noregi vann hann sem neð-
ansjávarvélvirki allt fram að
þeim tíma að hann gat ekki unn-
ið lengur.
Útför Leós fer fram frá Vídal-
ínskirkju í dag, 3. desember
2020. Henni verður streymt frá
eftirfarandi streymishlekk:
https://www.sonik.is/leo.
Virkan hlekk á streymi má
nálgast á
https://www.mbl.is/andlat.
Meira: mbl.is/andlat
hjónabandi móður.
Þeir eru Þórður
Guðjónsson, f. 1973,
kvæntur Önnu Lilju
Valsdóttur, þau
eiga 3 dætur,
Bjarni Guðjónsson,
f. 1979, kvæntur
Önnu Maríu Gísla-
dóttur, þau eiga 3
börn, og Jóhannes
Karl Guðjónsson, f.
1980, kvæntur Jó-
fríði Maríu Guðlaugsdóttur, þau
eiga 4 syni.
Leó á eina dóttur, Ísey Hrönn,
f. 2014.
Leó bjó hjá foreldrum sínum
fyrstu tvö ár ævi sinnar í Vest-
mannaeyjum. Hann flutti þaðan
með móður sinni til Akraness og
bjó þar með hléum, til 19 ára
aldurs. Hann bjó tímabundið
með móður og fjölskyldu á Ak-
ureyri og í Reykjavík. Leó flutti
síðan alfarið til Reykjavíkur
þegar hann var 19 ára. Leó bjó
um tíma í Hafnarfirði með dótt-
Elsku besti pabbi minn.
Ég sakna þín svo mikið,
sakna knúsanna þinna,
sakna alls sem við gerðum
saman.
Þér fannst ég meiriháttar,
fallegust og best.
Núna áttu heima í hjartanu
mínu,
alltaf.
Ég elska þig mest í heimi.
Þín
Ísey Hrönn.
Elsku sonur minn, frumburð-
urinn minn.
Margt þú hefur misjafnt reynt,
Mörg þín dulið sárin.
Þú hefur alltaf getað greint,
Gleði bak við tárin.
Minningarnar hrannast upp en
erfitt að setja í þær í orð. Þú varst
svo mikil persóna þótt skrefin þín
væru oft erfið. Þú varst yndislegt
barn, ljúfur og kærleiksríkur. Þú
varst frábær stóri bróðir sem allt-
af vildir vera til staðar. Lífsbar-
áttan þín var allt of stutt en um
leið svo ótrúlega löng. Þú fannst
svo mikið til.
Þú komst með dásamlegan
ljósgeisla inn í lífið okkar allra,
hana Ísey Hrönn. Þegar ég horfi
á hana þá sé ég þig og allt það fal-
lega og góða sem í þér var. Ást
þín til hennar og mín var skilyrð-
islaus.
Þegar þú knúsaðir mig við úti-
dyrnar og varst að fara fékk ég
svo oft að heyra „mamma ég
elska þig svo mikið, þú ert klett-
urinn minn“.
Elsku Leó minn, ég mun halda
áfram að vernda og passa ynd-
islegu stúlkuna okkar, prinsess-
una þína og englastelpuna mína.
Tala um þig og halda minning-
unni þinni á lífi.
Dagur er að kveldi kominn
komin er niðdimm nótt.
Enginn er á ferli
allir sofa rótt.
En inni í húsi er kona ein
situr þar og grætur.
Hún grætur sinn yngri son
um dimmar einmanalegar nætur.
Um sumarið hann dó,
hann dó svo snöggt.
Enginn gat hann kvatt
á lífsneista hans var slökkt.
Hans hlátur, hans bros og bragur
var öllum sem hann þekktu svo kær.
Hann var þeim einlægur vinur
og stóð þeim alltaf nær.
Söknuðurinn er mikill
fyrir móður að bera.
Að missa son
þannig á það ei að vera.
En áfram dagarnir líða
líkt og ekkert hafi gerst.
Að bera þennan söknuð
það er móður verst.
Hún setur upp sína grímu
og reynir að brosa breitt.
En ei er það auðvelt
því er ekki leynt.
Allir hana styðja
og er það hið besta mál.
En kvölin fer aldrei
hún mun ætíð herja hennar sál.
Hún mun alltaf hafa í hjartastað
minningar um sinn kæra son.
En ótrauð fer hún áfram lífsins veg
það er mín einlæg von.
(Katrín Ruth Þ.)
Hvíldu í friði, elsku ástvinur
minn, ég mun elska þig og sakna
endalaust og geymi minningu um
yndislegan son í hjartanu mínu.
Mamma.
Elsku hjartans vinur minn.
Við kynntumst fyrir tuttugu
árum þegar þú komst að vinna
hjá mér. Strax urðum við bestu
vinir. Um tíma vorum við að vinna
hvor hjá sínu fyrirtækinu í bygg-
ingargeiranum, þú við uppsetn-
ingu stálgrindarhúsa, og við hitt-
umst oft yfir daginn og ef ekki
reyndum við að hittast í mat og
alltaf var jafn gaman hjá okkur.
Seinna kom ég að vinna hjá þér
og Gunna og var það einhver
skemmtilegasta „vinna“ sem ég
hef haft. Matartímarnir á Kæn-
unni voru bara bestir.
Seinna unnum við saman í
Grænlandinu góða en þú reddaðir
mér því starfi eins og fleirum því
þannig varstu svo ótrúlega hjálp-
samur og greiðvikinn. Mörg voru
ævintýrin þar og margar góðar
minningar. Þegar þú komst til
Noregs í kafaraskólann varstu
fyrst hjá mér og sökum plássleys-
is deildum við rúmi og allar götur
síðan hef ég verið þakklátur fyrir
að eiga ekki konu sem er tveir
metrar á hæð og hrýtur.
Seinna meir áttum við eftir að
búa saman í stutta stund í íbúð-
inni hennar mömmu þinnar úti á
Granda og þú varst yndislegur
meðleigjandi. Ég á svo endalaust
mikið af yndislegum minningum
um þig, kæri vin, frá Framnes-
veginum, Hverfisgötu, Hallakri
þar sem ég fékk að knúsa þig síð-
ast. Ísland, Grænland, Noregur,
Svíþjóð og Taíland þó hið síðast-
nefnda hafi bara verið daglega
gegnum síma og vídeó.
Þú varst guðfaðir Breka Leós
sem auðvitað er nefndur eftir þér
og fram til dagsins í dag hefur
hann ekki fengið flottari skó en
hann fékk frá þér, elsku vinur,
tíska, swag og cool varst þú í
hnotskurn.
Sonum mínum varstu alltaf
góður og við eignuðumst prins-
essurnar okkar með ekki löngu
millibili. Stoltari hef ég aldrei séð
þig og Ísey var ljósið í lífi þínu.
Lengi megi hún skína skært og
þú lifir áfram í henni. Svo lengi
sem ég lifi mun ég hafa auga með
henni og ef ég get hjálpað henni
eða fjölskyldu þinni á einhvern
hátt yrði mér það bæði ljúft og
skylt. Elsku Leó minn, takk fyrir
að með þér gat ég alltaf verið ná-
kvæmlega ég sjálfur, þú dæmdir
aldrei og við gátum og sögðum
hvor öðrum allt og geymi ég það
með mér uns við hittumst á ný.
Takk fyrir vináttuna og stuðn-
inginn sem var mér svo kær, þitt
endalaust góða og stóra hjarta,
takk fyrir allar yndislegu stund-
irnar, takk fyrir að hlæja með
mér og á tuttugu árum ekki eitt
einasta rifrildi. Ég kveð þig aldrei
endanlega því þú munt lifa sterkt
í hjarta mínu og minningu.
Þar til næst þarna hinum meg-
in, elsku besti Leó minn.
Kæra Ísey, Hrönn systkini
Leós, fjölskylda og vinir, megi
guð styrkja ykkur á þessum erf-
iðu tímum. Ykkur sendi ég ást og
frið.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kenndur.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst á báðar hendur.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
(Höf. ók)
Björn (Bjössi) Kolbeins.
Ég man ekki nákvæmlega
hvaða ár ég kynntist Leó Jó-
hannssyni en það var einhvern
tíma snemma á þessari öld. Okk-
ur varð strax vel til vina og tók ég
snemma eftir því að tónlistar-
smekkur okkar var merkilega lík-
ur; við dáðum báðir sömu góðu
tónlistina.
Á milli okkar mynduðust fljótt
sterk bönd. Leó var mjög dugleg-
ur að rækta vinskapinn og ég
fann frá fyrsta degi að hann tók
vináttu okkar alvarlega. Mér
þótti alltaf mjög vænt um þessa
vináttu. Leó var uppátækjasamur
og lagði til góðar hugmyndir í hin
ýmsu ævintýri sem við tókum
okkur fyrir hendur. Sameiginleg
ferðalög okkar voru mörg og í
þeim ríkti alltaf sönn gleði og var
jafnan mikið hlegið.
En það er líka óhætt að segja
að saman lékum við okkur að
hættulegum eldi sem heillaði okk-
ur báða framan af. Sá eldur var
stundum ágætur ferðafélagi en
reyndist síðar ömurlegur farar-
stjóri. Ég lagði sjálfur mikið á
mig til að losna við þann fjanda og
reyndi sannarlega að draga Leó
með mér í þá vegferð. En mér
fannst eins og sá neisti hefði aldr-
ei almennilega kviknað í hjarta
þessa vinar míns. Enda hafði al-
varlegt bílslys sem hann lenti í
ungur alltaf hrjáð hann á líkama
og sál og það þvældist því miður
fyrir batnaum.
Hann var alltaf hlýr, nærgæt-
inn og góður vinum sínum, en
sjálfum sér síður. Að koma sér
sjálfum til bjargar náði þess
vegna aldrei að verða það for-
gangsmál hjá Leó sem ég vildi að
það hefði orðið.
Ég trúi því ekki að það sé of
seint að þakka Leó fyrir vinátt-
una og samfylgdina, og sendi ég
Íseyju dóttur hans og öðrum að-
standendum mínar dýpstu sam-
úðarkveðjur.
Góða ferð elsku Leó.
Frosti Logason.
Leó Jóhannsson
Minningarkort á
hjartaheill.is
eða í síma 552 5744
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
JÓNÍNA STEFÁNSDÓTTIR
hjúkrunarfræðingur
frá Purkugerði í Vopnafirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir miðvikudaginn
25. nóvember. Útförin fer fram frá Fossvogskapellu
föstudaginn 4. desember klukkan 15 að viðstöddum
nánustu aðstandendum.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk Eirarholts.
Stefán Guðsteinsson Þóra M. Gísladóttir
Rósa Guðsteinsdóttir Ólafur Guðmundsson
Sigríður Guðsteinsdóttir Magnús Yngvi Jósefsson
Hallgrímur Guðsteinsson
Karl Jóhann Guðsteinsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær afi okkar og vinur,
ERLENDUR ÞÓRÐARSON
sendibílstjóri,
lést á Hrafnistu í Reykjavík 28. nóvember.
Útförin fer fram frá Áskirkju þriðjudaginn
8. desember klukkan 13.
Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu verða aðeins nánasta fjölskylda
og vinir viðstödd útförina. Hægt verður að nálgast streymi á
promynd.is/erlendur.
Linda Udengård Baldur Þorsteinsson
Elín Anna Baldursdóttir Ásgeir Gunnarsson
Þórður Hans Baldursson Salka Rósinkranz
Hrafn Björnsson Guðrún Biering
Arnar Hrafnsson Þröstur Hrafnsson
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
GUÐRÚN DAGBJARTSDÓTTIR,
Sidda,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
sunnudaginn 29. nóvember.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 10. desember
klukkan 13 að viðstöddum nánustu ættingjum.
Athöfninni verður streymt á slóðinni www.mbl.is/andlat
Halldór Jónatansson
Dagný Halldórsdóttir Finnur Sveinbjörnsson
Rósa Halldórsdóttir Vilhjálmur S. Þorvaldsson
Jórunn Halldórsdóttir
Steinunn Halldórsdóttir Raj K. Bonifacius
ömmu- og langömmubörn
Elskuleg systir, frænka og vinkona,
ÁGÚSTA K. JOHNSON,
Flókagötu 61, Reykjavík,
verður jarðsungin frá Dómkirkjunni
fimmtudaginn 10. desember klukkan 13 að
viðstöddum nánustu aðstandendum.
Streymt verður frá athöfninni á slóðinni:
https://youtu.be/qE4U9mRNS8k.
Þeim sem vilja minnast Ágústu er bent á styrktarreikning
Dómkirkjunnar, 513-26-3565, kt. 5001695839.
Kristinn Johnson
Ásdís Kr. Smith
Edda Flygenring
Laufey Böðvarsdóttir
Ólöf Jónsdóttir