Skólavarðan - 2018, Síða 18

18 SKÓLAVARÐAN VOR 2018
Agnes Gústafsdóttir stundar meistaranám í leikskóla­
kennarafræði við Menntavísindasvið Háskóla Íslands og
stefnir auk þess á að fá kennsluréttindi á yngsta stigi í
grunnskóla.
Hún byrjaði að vinna sem leiðbeinandi í leikskóla
þegar hún var 18 ára og ætlaði að taka sér hlé frá
menntaskólanámi í hálft ár en hún vann á leikskólanum
lengur en hún hafði ætlað sér, eða í níu ár með hléum.
„Ég var svo ótrúlega heppin að lenda á svona
frábærum vinnustað. Það tók á móti mér yndislegt
fagfólk sem gjörsamlega heillaði mig upp úr skónum
þannig að ég staldraði lengur við. Starfsfólkið lagði svo
mikið upp úr því að hafa faglegt og flott starf og það bar
svo mikla virðingu fyrir leikskólastarfinu. Mér varð strax
í atvinnuviðtalinu ljóst hversu mikilvægt og ábyrgðar­
mikið þetta starf er. Ég fékk mikla fræðslu þegar ég
byrjaði, mikið aðhald og umræður voru miklar. Svo fann
ég strax að yfirmenn mínir fóru að leita eftir styrkleikum
mínum; taka eftir í hverju ég væri góð og þeir hvöttu
mig áfram til að rækta það frekar. Ég var send á alls
konar námskeið og eftir því sem ég lærði meira og varð
betri starfsmaður fékk ég meiri ábyrgð og tók til dæmis
listastarfið að mér en yfirmönnum mínum fannst ég vera
skapandi. Ég fékk alltaf smátt og smátt meiri ábyrgð og
varð einhvern veginn hluti af heildinni.“
Jákvæðir og lausnamiðaðir
Agnes segir að það sem hafi verið áberandi í leikskólan­
um var hve allir starfsmenn voru jákvæðir og lausna­
miðaðir. „Það var alltaf verið að hugsa í lausnum. Það
voru aldrei vandamál. Þetta voru bara áskoranir. Það var
alltaf verið að leita leiða til að gera betur. Og ef það var
Agnes Gústafsdóttir, sem stundar
meistaranám við Menntavísindasvið
Háskóla Íslands, hélt í vetur erindi á
morgunverðarfundi RannUng sem vakti
mikla athygli. Hún talaði um nauðsyn
þess að tekið væri vel á móti nýjum
starfsmanni sem hæfi störf í leikskóla.
Mikilvægt að taka
vel á móti nýjum
starfsmanni
Agnes Gústafsdóttir. „Það var alltaf
verið að hugsa í lausnum. Það voru aldrei
vandamál. Þetta voru bara áskoranir. Það
var alltaf verið að leita leiða til að gera
betur. Og ef það var eitthvað sem þurfti að
bæta þá var gengið í það.“