Börn og menning - 01.09.2006, Síða 19

Einar Áskell í mynd
17
á blaðsíðunni og man ekki hvað hann var
að hugsa og er þá ekki staddur neinsstaðar.
Nema auðvitað á hvítri blaðsíðu í bók, en
þannig er lesandinn minntur á það hvar
hann er sjálfur staddur og hvað hann er að
gera.
Þó að Einar Áskell og pabbi hans takist
á við hversdagsleg vandamál sem margir
kannast eflaust við úr eigin lífi er ekki hægt að
segja að heimurinn sem birtist í myndunum
endurspegli hversdagslega óreiðuna sem
textinn vísar oft til þar sem feðgarnir eru ekki
alltaf á sömu skoðun og endanlegar lausnir
finnast ekki nærri því alltaf á vandamálum.
Líf Einars Áskels er frumskógur kaótískra
smáatriða eins og líf okkar flestra en tilveran
sem birtist í myndunum virkar hinsvegar
skipulögð, þar er mikið um hreinar línur
og allt að því spartverskan hreinleika á
stundum. Áhersla er lögð á samræmi forma
og lita og oftar en ekki er aðeins það sýnt
sem er nauðsynlegt fyrir framvinduna. Það er
eins og hin hversdagslega tilvera víki smám
saman fyrir línum og formum í myndunum
sem verða sífellt stílfærðari.
En þóað umhverfiðsé oftasteinhverskonar
einföldun og hreinsun á raunveruleikanum
eru undantekningar og þær birtast ekki síst
í því þegar Einar Áskel dreymir dagdrauma
en þá er heimurinn miklu litsterkari og
stærri. Þá er eins og gefist innsýn inn
í eitthvað sem gæti kallast hefðbundnari
barnabókaheimur þar sem fantasían er
ríkjandi, frumskógardýr og blómaskrúð
þrengja sér inn í hversdagsleikann eitt
augnablik. En líklegast er það þó einmitt
hversdagurinn og einfaldleikinn í sameiningu
sem heilla lesendur. Gunilla Bergström hefur
sannað það svo um munar með bókunum
um Einar Áskel.
Höfundur er bókmenntafræðingur og
leikmyndahönnuður