Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2003, Blaðsíða 133

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands - 01.01.2003, Blaðsíða 133
Silfurrósir í svörtu flaueli eskju án þess að það sé sagt berum orðum. Fyrst er blóminu lýst, hvemig það vex og dafnar í skjólsælli brekku uns það er rifið upp með rótum og lokað inni í bæ þar sem það hefur misst allt sem það unni og kvelst af þrá eftir sól og sumri. Svo þegar reynt er að gróðursetja það á nýjum stað eru lífsskilyrði þess önnur en fyrr: Skalf það í næðingum norðvestri frá, bjó ekki lengur í brekku. Æskan var horfín og útkulnuð þrá, draumar um blómskrýdda brekku; ... í ljóðabókum Guðfmnu er talsvert um íburðarmiklar náttúralýsingar og fetar hún þar í fótspor ýmissa síðrómantískra skálda eins og Páls Ólafssonar, auk samtímaskálda. Guðfmna bjó alla tíð við frekar þröngan kost. Hún var lengst af húsfreyja í sveit og átti stóran barnahóp. Tóm til að liggja yfír skáldskap hefur því verið mjög takmarkað. Ljóð Guðfínnu era tilfínningarík og hjarta hennar slær með þeim sem eiga bágt, hvort sem það eru menn, jurtir eða dýr. Hún lést 1972. V_______________________________________________________________________________________J Magnús orti allmörg kvæði í nýróm- antískum anda (t.d „Skipbrot“, „Ásrún“, „Skilnaðartár") en raunsæi í 19. aldarstíl bregður einnig fyrir (sjá t.d. ljóðið „Æru- prís“ sem hann orti um Ammund Gíslason á Bakkafírði). Lengst mun nafn Magnúsar lifa í íslenskri bókmenntasögu fyrir ádeilu- skáldskap og meinfýndna lífsspeki. Að því leyti var hann fyrirrennari Steins Steinarrs. Eitt besta kvæði Magnúsar af þessu tagi heitir „Sköpun mannsins“: Alfaðir í Eden fann apa, sem um greinar rann; ætlaði að gjöra úr honum mann, sem elskaði guð og náungann. Sat hann við með sveittar brár sextánhundraðþúsund ár. Apinn reyndist þrjóskur, þrár þykkjukaldur og hyggjuflár. Að hálfu leyti api enn, eðlin geymir tvenn og þrenn; lítil von hann lagist senn. - Lengi er guð að skapa menn.7 * 9 Magnús bjó lengst af í Vestmannaeyjum og Hafnarfírði, átti við heilsuleysi að stríða og lést 1942. Ljóðasafn hans,Illgresi, kom fyrst út 1924 og síðar aukið og endurbætt 1942. Illgresi mun jafnan verða talið meðal vönduðustu Ijóðabóka 20. aldar. En ekki voru allir jafn heillaðir af nýró- mantíkinni. Einn af þeim var ungur maður 7Reykjavík 1937, bls. 25-26. 131 ^Hélublóm, bls. 56. ^lllgresi, bls. 55.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164

x

Múlaþing: byggðasögurit Austurlands

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Múlaþing: byggðasögurit Austurlands
https://timarit.is/publication/1153

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.