Strandapósturinn - 01.06.1968, Qupperneq 49

Þessi kona þrœtir enn
þá er stutt aÖ falli.
Þórhildur vildi nú slá botn í þetta hjal, og íleygði fram stöku.
Víst er rétt aö vara sig
víða snörur liggja.
Einkum forðast þyrfti þig
þegar fer aö skyggja.
Jóhannes tók þetta til sín og var nú auðsjáanlega skemmt
Ekki dimma þarf til þess
aö þrái leyndu sporin.
Ég er enn til ásta hress
einkum þó á vorin.
Nú fór að versna útlitið, Þórhildur átti nú í vök að verjast, er
tveir Strandamenn sendu henni banvæn skeyti. Snéri hún sér nú
að Jóhannesi.
Jóhannes sem ástum ann
iÖkar tíöum veiði.
Fljótt í auka færist hann
fyrir noröan heiöi.
Nú kom Magnús til sögunnar.
Þessi vísa virÖist góö
og veröur fœrö í letur.
Viö aö tæla fögur fljóð
fáir reyndust betur.
Og Jóhannes svarar samstundis.
Fortíö gleyma margir menn
Maggi er laus viÖ gortiö.
En kvennaveiðar eru enn
alltaf bezta sportiÖ.
47