Strandapósturinn - 01.06.1976, Blaðsíða 105

Imba litla auminginn
œt/ar fram til dala.
Hún er að kalla á hundinn sinn
og hugsar um að smala.
Imba fœri út að slá
alltaf þegar gœfi
ef hún hefði orf og Ijá
eftir sínu hœfi.
Imba litla fer í fjós
fynr afa karlinn.
En hún má ekki hafa Ijós
i höndum, það er gallinn.
Vantar Imbu að vinna í sokk
vaða svo að megi.
Ljótl er, að fá ei léðan rokk
litla stund úr degi.
Nú fœr Imba nýjan kjól
nöldrar um að fá ‘ann.
I honum er ekkert skjól,
aðeins til að sjá hann.
Eitt sinn sem oftar er Gísli var hjá foreldrum mínum að smíða,
fór faðir minn kaupstaðarferð til Hólmavíkur fyrir jólin. Þá
biður Gísli hann að útvega sér eina brennivínsflösku, sig langi til
að gefa Palla sínum út í bollann. Þegar pabbi kom úr kaupstað-
arferðinni og ætlar að afhenda Gísla flöskuna, þá biður hann
pabba að geyma hana fyrir sig þar til hann fari heim og gerir
pabbi það og lætur flöskuna niður í kommóðuskúffu. Eftir
nokkra daga kemur Gísli til pabba og segir:
„Nú langar mig í svolítinn sopa úr flöskunni, mér er
hálf-kalt“. "
103